Jestto starożytna osada, należąca zdawna do dóbr arcybisk, gnieźnieńskich, gdyż wymienia ją bulla Inocentego II, potwierdzająca w 1136 r. posiadłości arcybiskupów Kod. dypl. Wiel kop. , I, 10. Arcybiskupi byli fundatorami kościoła i parafii, zapewne w XIV lub XIII w. , bo w aktach konsyst. gnieźn. z XV w. kościół ten zwany jest dawnym. . Obecny ko ściół pochodzi podobno z XVII w. Probosz czami bywali tu zwykle kanonicy gnieźnień scy. Według Lib. Ben. Łask. I, 463 i 464 proboszcz posiadał dostatnie uposażenie w roli i łąkach, miał trzy sadzawki, karczmę. Wieś cała dawała mu dziesięcinę a za dziesięcinę konopną po 2 gr. z łanu. Według ksiąg po borowych z r. 1553 P. . miało 10 osadu. , 6 ła nów kmiecych i 2 łany sołtysie Pawiński, Wielkop. II, 255. Parzno parafia, dekanat piotrkowski, 5038 dusz. Dobra P. składały się w 1874 r. z fol. P. i Laski, wsi P. , Wierz chy Parzeńskie, Laski, Lesiska, Rozdzyn iosady Imielna; rozl. dominialna mr. 2297 fol. P. gr. or. i ogr. mr. 176, łąk mr. 121, past. mr. 93, lasu mr. 1493, nieuż. mr. 61, razem mr. 1944; bud. mur. 1, z drzewa 13; płodo zmian 6polowy; fol. Laski gr. or. i ogr. mr. 212, łąk mr. 18, past. mr. 6, lasu mr. 104, nieuż. mr. 13, razem mr. 353; bud. z drzewa 5; płodozmian 7polowy; las urządzony. Wś P. or. 35, z gr. mr. 483; wś Wierzchy Parzeń skie os. 11, z gr. mr. 238; wś Laski os. 5, z gr. mr. 157; wś Lesiska os. 11, z gr. mr. 91; wś Rozdzyn os. 34, z gr. mr. 407; osada Imielna gr. mr. 21. Br. Ch. Parzów Wielki, niem. Partwitz Gross, wś, pow. wojerecki. Do 1815 r. należała do saskich Łużyc. W 1842 r. 66 dm. , 400 mk. ew. Kościół paraf, ew. , pierwotnie kaplica kat. Parzybok, młyn w pow. toruńskim; ob. Muehlenthal. Parzyce, wś i os. nad rz. Bzurą, pow. łę czycki, gm. Leśmierz, par. Solca, odl. od Łę czycy 6 w. ; wś ma 18 dm. , 176 mk. ; os. 1 dm. , 16 mk. Według Lib. Ben. Łask. II, 354 P. dawały dziesięcinę na stół arcybi skupów gnieźn. Była to wś królewska, wcho dząca w skład ss twa łęczyckiego a w osta tnich czasach wchodziła w skład dóbr rządo wych Krzepocin. Według ksiąg pobor. pow. łęczyckiego z r. 1576 wś Parzicze należała do zamku kaliskiego, miała 9 łan. , 1 komor. , 2 karczmy, młyn dziedziczny, z którego pła cono gr. 24 i drugi młyn dziedziczny Kolaszinskiego, z którego pobór wynosił gr. 24 Pawiński, Wielkop. II, 58. Br. Ch. Parzychy, wś nad rz. Narwią, pow. kolneński, gm. Gawrychy, par. Nowogród, ma 10 osad, 151 mr. obszaru; wchodziła w skład dóbr sstwa nowogródzkiego, W 1827 r. było 5 dm. , 36 mk. Parzymiechy, wś, fol. i dobra, pow. czę stochowski, gm. Lipioj par. Parzymiechy. Le żą przy drodze z Działoszyna do Krzepic, odl. 30 w. od Częstochowy, posiadają kościół par. murowany, szkołę początkową ogólną, pokła dy kamienia wapiennego i torfii, gorzelnią, tartak parowy z produkcya roczną na 7500 rs, młyn, cegielnią, piec wapienny, fabrykę dren. Wś ma 6 dm. , 31 mk. , 21 mr. ziemi; os. 2 dm. , 15 mk. , 10 mr. ; prob. 2 dm. , 3 mk. , 7 mr. ; fol. 22 dm. , 120 mk. , 4110 mr, w tem 910 mr. ornej. W 1827 r. było 90 dm. , 699 mk. Według Lib. Ben. Łask. II, 114 i 115 była to wś na prawie niemieckiem osadzona. Istniał tu folwark szlachecki, dający dziesię cinę plebanowi, toż samo i łany sołtysie, kmiecie zaś dawali dziesięcinę na stół arcy biskupi. Z pięciu karczem brał pleban meszne po 5 gr. i po ćwierci owsa i żyta. Kościół z kamienia wapiennego istniał tu już zdawna. W opisie kościoła podano spis ksiąg a miano wicie dwa mszały pergaminowe pisane, trzeci gnieźnieński drukowany, biblia drukowana, cztery tomy kazań pisanych i trzy innego znowu zbioru nauk, historya lombardzka łombardica, sermones discipuli, duo viatici scri pta. Według ksiąg pobor. pow. wieluńskiego, z r. 1553, P. były własnością Krzysztofa Ko bylańskiego, miały 35 osadu, i 7 łanów kmie cych. Młyn stał pustkami. Pawiński Wielkop. , II, 298. P. należały później do Poaińskioh, następnie do Walewskich, a od 1863 r. prze szły w ręce niemieckie. Właściciel poprzedni, Karol Walewski, zaprowadził tu wzorowe po stępowe gospodarstwo, którego opis pomieściły Roczniki gospodar. kraj o w. z 1842 r. Ko ściół tutejszy w XVI w. przeszedł w ręce protestantów i dopiero w 1660 r, został wró cony katolikom. W początkach XVI vr. do par, P. wcielono parafią Jaworzno jako filią. Obecnie par. P. w dek. częstochowskim ma 3250 dusz. Dobra P. składały się w 1878 r. z folw. P. , Gętkowizaa, Zimnawoda Nowa i Stara, nomenkl. Stara Piła. Nowa Piła i Grabarze, wsi Parzymiechy. Rozl. dominialna mr. 5278. Folw. P. gr. or. i ogr. mr. 1070, łąk mr. 270, pastw. mr. 8, lasu mr. 2718, nieuż, mr. 119, razem mr. 4184; folw. Gętkowizna gr. or. i ogr. mr. 340, łąk mr. 149, pastw. mr. 2, nieuż mr. 12, razem mr. 503; fol. Nowa Zimna woda gr. or. i ogr. mr. 377, łąk mr. 10, nieuż. mr. 9, razem mr. 396; folw. Zimnawoda Stara gr. or. i ogr. mr. 188, łąk mr. 2, nieuż, mr. 4, razem mr. 194; bud. dominial. mu, r. 11, z drze wa 59; płodozmian 6, 7, 9 i 10 polowy; las urządzony w kolei 80letniej. Wś P. os. 126 z gr. 920 mr. Br. Ch. Parzyn, 1648 Parzyno, 1664 Parzyn maj. chełmiński, pow. chojnicki, st. poczt, i par. kat. Leśno 45 kim. odl. , ew. Suminy. W 1868 Parzów Parzów Parzybok Parzyce Parzychy Parzymiechy Parzyn