wendeńską, derpską i parnawską, a prezydentom konstytucyą sejmu warszawskiego z d. 4 grudnia 1582 r. przyznano te same prawa, które służą wojewodom ziemi pruskiej. Wówczas utworzono także sstwo grodowe parnawskie. Na sejmie 1598 t. na nowo zorganizowano ziemię inflancką i na miejsce prezydentów ustanowiono 3 wojewodów i 3 kasztelanów. Senatorom tym w senacie Rzpltej nazna czono miejsce zaraz po senatorach koronnych i litewskich. Stan ten przetrwał podczas sześćdziesięcioletniej wojny szwedzkiej. W 1599 r. P. , położona na prawym północnym brzegu rzeki, z rozkazu rządu została zniesioną i mieszkańcy odbudowali się w nowym mieście na południowym brzegu rzeki i stąd dzisiaj P. dzieli się na stare i nowe miasto. W starem mieście była niegdyś stolica biskupów, prze niesiona później do Habsal. Szwedzi w 600 r. opanowali P. , lecz znów w 1609 r. przez Jana Karola Chodkiewicza wyparci zostali. W latach 1617 1625 prawie całe Inflanty podbite zostały przez Szwedów, przyczem i P. została zajętą i obwarowaną. Traktatem Oliwskim 1660 r. większa część Inflant, z miastami Wenden, Derptem i Parnawą odstąpioną została Szwecyi a przez pokój w Nystadt z d. 10 września 1721 r. zajętą przez Rossyą. Sstwo grodowe parnawskie al. pernawskie obejmowało od 1582 r. mto P; z przyległościami. W 1600 r. posiadał je Lew Sapieha, karclerz w. lit. , a po nim Janusz Kiszka. Na sejmie z 1667 r. Stary Rzpltej, wynagradzając posiadających królewszczyzny w odpadłych Inflantach, zapewniły tym co je postradali, inne w zamian królewszczyzny w Koronie lub Litwie, ale już na własność dziedziczną. Wojewodami parnawskiemi byli Maciej Dembiński, mianowany 1583 r. prezydentem, zmienił ten tytuł w 1598 r. na wojewody parnawskiego, do 1602 r. ; Teodor Doenhoff do 1620 r. ; Joachim Tarnowski do 1626 r. ; Piotr Tryzna, 1663 r. ; Konstanty kn. Połubiński, f 1640; Ernest Magnus Doenhoff, 1642 r. ; Jan Zawadzki, 1644 r. ; Jerzy Chreptowicz, do 1646 r. ; ostatni Henryk Doenhoff, 1659. Kasztelanią parnawską utworzono w 1598 r. , istniała do 1677 r. Kasztelanami byli Piotr Stabrowski 16001607; Woldemar Wolmar Farensbach 1609 1612; Holzschuber f 1625; Marcin Gosiewski mianowany 1625, urzędu nie przyjął; Gedeon Rajecki 1631 1634; Ernest Magnus Doenhoff 1634 1640; Mikołaj Ossoliński 1640 1646; Tomasz Kossakowski 1646 1650; ostatni Piotr Makowiecki 1652, zmarł na tym urzędzie. Parnawski powiat est. Perno Ma, łot. Pehrnawas Teefa, graniczy z pozostałemi trzema powiatami gub. ryskiej, z gub. estońską i z zatoką ryską i ma na przestrzeni 8709, 3 w. kw. 191, 889 mk. Powierzchnia równa, znaczniej sza rzeka Parnawa, liczne i obszerne bagna zajmują 15 lasy 42 przestrzeni. Pod względem administracyjnym dzieli się na 2 okręgi parnawski i feliński i 18 parafii; obejmuje 2 mta, 35 dóbr koronnych i 101 prywa tnych. Mieszkańcy zajmują się przeważnie rolnictwem. W powiecie znajduje się 9 fabryk, z produkcya roczną na 1 1 2 mil. rubli. W tej liczbie 3 fabryki sukna z produkcyą 1, 368, 000 rs. i fabryka luster z produkcyą na 70 tysię cy rs. J. Krz, Parnehnen, majątek, pow. welawski, st. poczt. Taplacken. Parnica, potok górski, dopływ Wagu, ob. Magóra V, 903. Parnica al. Parnicza, wś w hr. orawskiem, chów bydła, wyrób masła i sera, tartak, 1130 mk. Parnica, jedna z odnóg Odry, wpadająca do jez. Damskiego t. VII, 387. Parnica, wś, pow. trzebnicki, stanowi jedną całość z wsią Biadaszka. Ob. Bladauschke. Parniewicze, fol. pryw. nad rzką Gwozdowicą, pow. wilejski, w 3 okr. pol. , gm. Duniłowicze, okr. wiejski Zareże, o 74 w. od Wilejki, 1 dm. , 17 mk. katol. ; własność Botwidów. Parniewka, wś, pow. sieński, gm. Łukoml, ma 15 dm. i 52 mk. , z których 1 zajmuje się wyrobem wozów, sań i t. p. Parniewo, wś, pow. sieński, gm. maszkańska, ma 15 dm. i 130 mk. , z których 1 zajmuje się wyprawą skór. Parno, ob. Parhowjani Parnow niem. , dobra ryc. nad jez. tejże nazwy, w Pomeranii, pow. koszaliński, st. poczt. i kol. Koszalin, 9, 5 klm. odl. , 1011, 6 ha obszaru. Parny, potok w Karpatach ob. t. III, 857. Parobki, fol. i zaśc. nad rz. Serwecz, pow. wilejski, w 2 okr. pol. , gm. Krzywicze, okr. wiejski Słobódka, o 3 w. od gm. a 45 w. od Wilejki; fol. ma 1 dm. i U mk. katol. , zaśc. zaś 1 dm. i 15 mk. katol. 8 dusz rewiz. ; należy do dóbr Parobki, Bohdanowiczów. Parochońsk, wś i mały fol. nad nizinną kotliną rz. Bobryk, pow. piński, gm. Pohost, o kilka wiorst od st. dr. żel. pińskorzeczyc kiej t. n. ; dawna własność ks. Lubeckich, ma 44 osad pełnonadziałowych. Cerkiew parafialna z 1771 r. p. w. Narodzenia N. M. P. , fundacyi Lubeckich, ma z dawnych zapisów 2 włóki gruntu i łąk, z filią w Łobczy p. w. św. Barbary, wzniesioną w 1764 r. przez Lubeckich. Powierzchnia nieco falista, wzniesiona nad poziom nizin okolicznych, grunta urodzajne, łąk niezmierna obfitość, rybołóstwo znaczne. Parochowo, ob. Paruchowo. Parodnie, wś, pow. dzisieński, w 4 okr

Parnehnen

Parnehnen

Parnica

Parniewicze

Parniewka

Parniewo

Parno

Parnow

Parny

Parobki

Parochońsk

Parochowo

Parodnie