niegdyś twierdza na południowej granicy Małorossyi. Wspomina o niej w kronice swej t. z. Samowidziec 315. Paraszczuk, osada w Tyniatyskach, pow. Rawa Ruska. Paraszka 1. las w płd. wsch. stronie Sta rzysk i w płn. wsch. stronie Szkła, w pow. jaworowskim. Szczyt jego wznosi się w Szkle do 275 m. , a na płd. jego stoku powstaje tu jedno z ramion Szkła i płynie w kierunku płd. zach. głęboką debrą. Przy prawym brzegu tego potoku, biizko jego źródeł, utworzył się stawek, około 8 sążni długi a cztery szeroki. Woda tego zbiornika stoi bez ruchu na pozór. W dwóch miejscach jednakże powstaje od czasu do czasu ruch dość silny, woda zmieszana z piaskiem wznosi się stopniowo coraz wyżej, poczem znowu opada, tworząc na powierzchni zagłębienia nieznaczne. Zjawisko to powtarza się w pewnych odstępach czasu. Zatoka ta, a raczej stawek, nazywa się także Paraszką czyt. 5, Trydnewyj perechod po Iwiwskoj okrestnesty, Słowo, Lwów, 1863, 71, odcinek. Króciutki opis Paraszki podał J. Łoz. p. t. Paraszka w Peremyszlianynie na rok 1853, str. 88 do 91. 2. P. , pasmo górskie, w pow. stryjskim, wybiegające od nagiego szczytu 1180 m. wysokiej Korczanki. Idzie ono w kierunku płn. zach. między Korczynem a Korostowem, Z grzbietu strzeliło kilka szczytów; najwyższy z nich Paraszka, 1271 m. wysoki, leży pod 49 41 10 płn. szer. a 41 5 wsch. dł. od F. , na samej granicy Korczyna, Kruszelnicy i Korostowa. Na płd. zach. i płn. wsch. stoku łańcucha górskiego rosną lasy, ponad granicą leśną znajdują się połoniny. Po stoczystości płn. wsch. płyną liczne strugi, łączące się w końcu w t. zw. Rzeczkę Wielką, dopływ Stryja; po stoczystości płd. zach. płyną potoki Krasny, Wyźny Wanez i Niżny Wancz, dopływy Butywli, wpadającej do Orawy. Pod względem florystycznym badał to pasmo Edward Hueckel i znalazł następująco rośliny Vaccinium Myrtillus L. i V. , Vitis idea L. , Cetraria islandica L. , Cladonia rangiferina L. , Melampyrum sylvaticum, Galeopsir versicolor L. , Luzula albida DC. , Juncus alpinus Tili. , Hypochaeris uniflora Vill. , Arnica montana L. , Gymnadenia conopsea R. Br. , Orchis globosa L. , Hieracium aurantiacum L. , J Chrysanthemum corymbosum L. , Gnaphalium divicum L. , Homogyne alpina Cass. , Carlina acaulis L. , Scorzonera rosea W. K. , Achillea millefolium L, Fragaria vesca L. , Tormentilla erecta L. , Thymus Serpyilum L. , Trientalis europaea L. , Hypericum montanum L. , Galium vernum Scop. , Rumex obtusifolius L. , Veratrum album L. Oprócz tego znachodzą się mniej licznie Lilium Martagon L. , Solidago alpestris WK. , Cirsium pauci florum Sprgl, Rosa alpina L. , Aconitum Napellus L, , Rubus fruticosus L. , Geranium sylvaticum L. , Silene nutansj Lyehnis Viscaria L. i Phyteuma spicatum L. W lesie znajdują się Mulgedium alpinum Less. , Salvia glutinosa L. , Chrysanthe mum rotundifolium L. , Senecio nemorensis L. i liczne krzaki wielkoliściastych paproci. Czyt. Botaniche Ausfluege in die Karpathen der Stryer und Samborer Kreises v. E. Hueckel in den Verhandl. der k. k. zoolobotani Gesellsch. in Wien, Jhgng 1865 st. 50 ff; Ueber die Flo ra der Umgegend Ton Drohobycz v. E. Hueckel, ib. Jhgng 1866. Lu. Dz. Paraszki, wś nad jez. Dołża, pow. wilejski, w 3 okr. pol. , gm. Mańkowicze, okr. wiejski Piotrowszczyzna, o 6 w. od gminy a 78 od Wilejki, przy b. drodze poczt, połockiej, ma 7 dm. i 88 mk. , w tej liczbie 46 prawosł, i 42 katol. , 42 dusz rewiz. ; należy do dóbr Piotrowszczyzna, Onoszków i Ławryszkiewiczów. Paraszyno, niem. Paraschin, dok. 1488 Parschen, dobra ryc, pow. lęborski, st. poczt. , tel. i kol. Bożepole, 5 klm odl. , 157 1 ha roli orn, i ogr. , 68, 15 łąk, 857, 6 lasu, razem 1083, 85 ha; czysty dochód z gruntu 2116 mrk. Właśc. v. ZelewskiW 1488 r, nadaje Bogusławj ks. pomorski, Wawrzyńcowi Krockow wsie Rościec, Strzeszewo, Borkowo i Paraszyn. Ban w Szczecinie ob. Gesch. d. Lande Lauenb. v. Buetow, von Gramer, II, str. 240. Wś ta miała jeszcze r. 1437 stare pomorskie prawo; jej mieszkańcy dawali jako podatek świnie, krowy i przewod ob. tamże, str. 292. Według taryfy z r. 1648, gdzie uchwalono pobór. podwójny, płacili w P. possessores od 3 1 2 wł. folw. i 8 ogr. 4 fl. 25 gr. W wizyt. Rybińskiego z r. 1780 czytamy, że wś tę posiadali wówczas Paraski, Zelewski i Kotkowski. Katol. było tu 18, ew. 25, żydów nie było żadnych str. 99. P. należy dziś do par. rozłazińskiej. Kś. Fr. Paratyński, potok, we wsi Zgórsku, przyjmuje potok Dąbrówkę ob. t. I, 943, Parani Negru rum. , Czarna Potok, dopływ Dniestru na Bukowinie ob. t, II, 54. Parądzice, kol. os. , pow. łęczycki, gm. Tkaczew, par. Leźnica Wielka, odl. od Łęczycy 8 w. , ma 16 dm. , 162 mk. Wchodziła w skład dóbr rząd. Krzepocin ob. . Według ksiąg pobor. z r. 1576 P. , wś arcyb. gnieźnieńskiego, miały 7 łan. i 7 osadn. Pawiński, Wielkop. , II, 51. Parchacz, wś, pow. sokalski, 18 Hm. na płd. od Sokala, 6 klm. na płd. od urz, poczt, st. kol. i tel. w Krystynopolu. Na płn. leży Krystynopol, na zach. Sielec, na płd. Sielec i Horodyszcze Bazyliańskie, na wschód Wołowin i Bendiucha Poturzycka. Wś leży w dorzeczu Wisły za pośrednictwem Bugu i jego lewobocznego dopływu Raty, Bug płynie Paraszczuk Paraszczuk Paraszka Paraszki Paraszyno Paratyński Parani Parądzice Parchacz