odprowadzającym wodę z pod koła wodnego, postawiono piramidę z żelaza lanego, przeszło 10 łokci wysoką, z następującemi napisami na stronie pierwszej Powiększenie Górnictwa i Fabryk w Kraju oraz Handlu i Rolnictwa. Na drugiej; Niech kwitnie Polska a Królowi nieśmiertelna Sława. Na trzeciej Pokój Narodom, Błogosławieństwo Potomności. Na czwartej Glueckauf. MDCCCXVII. P. gmina należy do sądu gm. okr. II w Truskolasach, st. p. os. Krzepice. Ma 10, 185 mr. obszaru, 5125 mk. , w tej liczbie 4863 kat. , 8 ew. , 401 izrael. . 2. P. , wś, pow. kolneński gm. Gawrychy, par. Nowogród. 3. P. , ob. KęsyP. Br, Ch. Pańki 1. fol. , pow. klimowicki, folusz; własność Tereszczenki. 2. P. , wś, pow. białostocki, par. Choroszcza. Panki 1. niem. Pantken, 1202 Upanica, 1218 Borassici, 1494 Panckau, wś i fol, pow. wołowski, parafia Wieniec Winzig, ludność ewang. 2. P. , niem. Paniken Klein, 1509 Panckenn, wś i fol. , pow. wołowski, par. Winzig, Do P. należy os. młyn. Blaumuehle. W 1202 r. Cypryan, bisk. wrocławski, potwierdza nadane przez poprzedników klasztorowi lubiąskiemu dziesięciny z P. i inne Upanica czytać należy U panika, panka, panicza. W 1264 r. nadaje Konrad, ks. szląski, wieś Borasice al, Panki Tomaszowi, bisk. wrocławskiemu. Panklau niem. , dok. XV w. Banklauke, maj. chełmiński nad zatoką Fryską, pow. el bląski, st. p. i tel. i par. ew. Łęcze, 3. 5 klm. odl. , st. kol. i par. kat. Elbląg, 17 klm. odl, W 1868 r. 29 mk. , 8 kat. , 21 ew. , 4 dm. , 63, 27 ha. W 1326 r. zapisuje komtur elbląski Hermann v. Oettingen wiernemu Mikołajowi Herbestin i jego spadkobiercom 1 grzywnę i 5 skojców i 4 kury z dóbr inter civitatem Tolkemiten et villam Lenzen sitis, ubi quondam heremitae residebant ob. Cod. dipl. Warm. , I, str. 380. R. 1440 posiadał te dobra podobno Jerzy Tirau, a podczas 13letniej wojny Jan Hans Panklau; później nabyło je miasto El bląg, które jednak r. 1829 sprzedało. W 1856 r. był właścicielem Abramowski; 1855 r. Wilhelm V. Minnigerode. Kś. Fr. Pankliszki, os. leś. , pow. władysławowski, gm. Błogosławieństwo, par. Szaki, odl. 30 w. od Władysławowa, ma 1 dm, , 7 mk. wchodzi w skład dóbr Giełgudyszki. W 1827 r. było 1 dm. , 11 mk. Panknin, dok. Pancanin, Panchonyn, wieś w Pomeranii, pow. sławniński, st. p. w miej scu; leży nad bitym traktem z Szczecina do Gdańska, gleba dobra, w pobliżu 3 rybne je ziora. W 1878 r. 442 mk. , przeważnie ewang. W pobliżu stał dawniej zamek Knin zwany, od którego podobno ta wś ma swe miano. P. istniał już r. 1262 ob. P. U. B. t. Perlbach, str. 162. Por. Nemitz. Kś. Fr. Panków, wś, pow. tomaszowski, gm. Tar nowatka, par. rz. kat. Krasnobród, gr. kat. Tarnowatka. Posiada cerkiew pounicką, szko łę początkową ogólną, 56 dm. , 519 mk. , w tem 116 obrz. łac, gruntu 876 mr. , lasu 112 mr. Gleba piaszczysta, ludność rolnicza, 4ch pa sieczników. X. F. S. Pańków 1. mały fol. , pow. ihumeński, na pograniczu gub. mohylewskiej, w 3 okr. pol. berezyńskim, gm. dołżańska; miejscowość całkiem odludna, nizinna, grunta piaszczyste. 2. P. , wś, pow. wieliski, przy trakcie z Wieliża do mka Ilina. Pankow Gross i Mein niem. , dobra ryc. w Pomeranii, pow. szczecinkowski, st. p. Persanzigj 3 Mm. odl. , 275 ha. Pankowce al. Pankowice, wś, pow. kalwaryjski, gm. i par. Simno, odl. 34 w, od Kalwaryi, ma 40 dm. , 265 mk. , 33 osad i 1184 mr. ziemi włośc. Wchodziła w skład dóbr Koleśniki. W 1827 r. było 26 dm. , 198 mk. Pańkowce 1 wś nad ogromnym stawem, przez który przepływa Horyń, pow, krzemieniecki, par. Jampol, na zachód od Jampola, ma 40 dm. , cerkiew drewnianą i porządną murowaną karczmę. Należy do klucza jampolskiego, losy którego dzieliła ob. Jampol. o przeszłości dziejowej ob. Pamiat. Kij. Arch. Kom. , t. IV, cz. 2 200, 206; Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. I, dodatki 244. 2. P. , wś rząd. , pow. latyczowski, na pograniczu pow. lityńskiego, gm. i par. kat. Międzyboż na płn. wsch. , gdzie poczta i telegraf; ma 108 dm, 752 mk. , 1662 dz. ziemi. Cerkiew pod wez. ś. Michała, wzniesiona w 1766 r. , uposażona 34 dz. ziemi, liczy wraz z Lisanówką 1857 parafian. Należała do ks. Adama Czartoryskiego, dana przez niego w dożywocie sędziemu Janowi Żurakowskiemu; po 1831 r. skonfiskowana wraz z całym kluczem międzyborskim. Przez czas niejaki były tu kolonie wojenne. Ob. Arch. J. Z. R. , oz. VI, t. 1, dodatki 301. Pańkowce, rus. Pańkiwci, wś, pow. brodzki, 19 klm. na płd. wsch. od Brodów, 4 klm. od urz. poczt. w Podkamieniu koło Brodów. Na wsch. leży Podkamień, na płd. zach. Litowiska, na płn. zach. Czernica. Wś leży śród Woroniaków, w dorzeczu Dniepru, za pośrednictwem Ikwy, . dopływu Styru. Ikwa płynie zrazu wzdłuż granicy płn. zach. od płd. zach. na płn. wsch. , a potem w tym samym kierunku przez płn. zach. krawędź obszaru, w końcu rozlewa się w płn. narożniku wsi w mały stawek, z którego wypłynąwszy skręca na wsch. i wchodzi do Podkamienia, przyjąwszy małą strugę Ikwicę, nadpływającą z Czernicy. Zabudowania wiejskie leżą na prawym brzegu Ikwy, w północnej stronie obszaru, wznoszącej się na płn. do 314 mt. , na płd. do 383 mt. Część południową obszaru Pańki Panki Panklau Pankliszki Panknin Panków Pankowce