szami i Krasną, w powiecie kalwaryjskim. Obszar ten składa się z dwóch części przedzielonych wioskami. Od strouy południowowschodniej, pomiędzy wsiami Kiermuszyn, Bauksze, Amalwiszki, Szławanty, Michniewo, Rzeczowo, Olechniany i Żuwinty, stauowi trzy rządowe obręby leśne Kiermuszyn, Ponausupie i Dauksze, należące do b. leśnictwa, obce nie zaś straży Buchta, w leśnictwie Maryampol, oraz obejmuje jezioro Amalwę, do którego wpływają rzeczkir Amalwa i Dawinia. Od strony południowo zachodniej, pomiędzy wsiami Ryngowo, Ponausupie, Nowopole, Warnupiany, Gutupie, Warty, Nowowłoki i Zajle, obejmuje cztery rządowe obręby leśne Nowewłóki. Rudę Kumiecie, Żuwintę al. Luliszki i Michniew, oraz jezioro Żuwintę i rzeczki Rudę, Kiewlicę i Szławanty. Obszar ten przylega do obszernych i najzamożniejszych w pow. kalwaryjskim lasów, należących do majoratów Ludwinów, Nowopole i Luliszki. Drugi podobny obszar, w pobliżu wsi Kiermuszyua, znajduje się tuż pod wsią Iglówką, w pow. maryampolskim, i w stronie północnowschodniej wchodzi w skład rządowych obrębów leśnych Iglówki i Skrzynupia, należących do straży Nowejhuty, leśnictwa Maryampol. Obiedwie te miejscowości powszechnie noszą nazwę litewską Pale, a w niektórych częściach, jak koło Iglówki i Skrzynupia, Plinie. Podług planów przez b. komisyą rządową przychodu i skarbu wykonanych i potwierdzonych, obszary tych bagien zawierają powierzchni, w pow. kalwaryjskim w obrębie Kiermuszynie mr. 1166 pr. 8; w obr. Ponausupiu mr. 1289 pr. 57; w ob. Daukszach mr. 798 pr. 279; w obr. Michniewie mr. 1355 pr, 9; w obr. Żuwińcie Luliszkach mr. 2092 pr. 41; w obr. Rudzie Kumiecie mr. 1790 pr. 100; w obr. Nowych Włókach mr. 1925 pr. 224, razem mr. 10418 pr. 118. W pow. maryampolskim w obr. Iglówka mr. 1251 pr. 154; w obr. Skrzynupie mr. 366 pr. 207, razem mr. 1618 pr. 161. Oba więc obszary zawierają w ogóle 12035 morgów 279 prętów. Gleba tych bagien składa się z grubej warstwy mchów i roślin, jeszcze dostatecznie nieprzegniłych, w niektórych zaś miejscach z grubej warstwy torfu, mającego wartość opałową. Miejscami znajduje się piasek zwirkowaty lub żwir. Brzegi tego obszaru błotnistego są 270 st. npm. wzniesione, gdy na zachód w Jesiotrakach mamy 385 stóp a na północ w Ingowangach 440 st. npm. Cały ten obszar jest prawdopodobnie dnem rozległego jeziora, o czem może przekonywać i ta okoliczność, że brzegi sąsiednich jezior Żuwinty i Amalwy, prawie w naszych czasach, znacznie się posunęły i pizestrzeń ich wód zmalała. Po ustąpieniu wód jeziornych rozwinąć się tu musiała dość bujna roślinność drzewna, gdyż dotąd okoliczni mieszkańcy wykopują ogromnych rozmiarów pnie i kłody dębów, jesionów, sosen i innych gatunków twardych, służące im do opału albo do wyrabiania domowych naczyń i sprzętów. Obszar tych bagien dostępny bywa tylko w czasie silnych mrozów albo długiej posuchy, gdyż gruba trzęsawa warstwy mchów, niezmiernie utrudzą chodzenie, a natrafiające się tu i owdzie tonie czyli oka wód bagnistych, nie zachęcają do mierzenia ich głębokości. Roślinność tego obszaru jest rozmaita. Od granic przylegających wiosek więcej urozmaicona i normalna, środkiem zaś właściwa bagnistym obszarom. Na pokładzie mchów przeróżnych gatunków, na podścielisku roślin i krzewów, wznoazą się sosny zwykle karłowate; przy bieżących wodach olsza, brzoza, wierzba, niekiedy i świerk, z poźółkłemi, szczogólniej ku środkowi bagien, igłami, z omszoną korą, zagadkowego wieku, przy kilkooalowej ledwie grubości i małym wzroście. Oprócz tego przytrafiają się rzadkie w tutejszym klimacie i kraju, północnej strefy krzewy, mianowicie ziemnoziół północny Linea borealis i niekiedy malina moroszka Rubus chamaemorus, które, tylko daleko obficiej i w bardzo pięknych egzemplarzach, rosną na bagnie Aźerelis ob. t. I, 64, stanowiącem część rządowych obrębów leśnych Sapieżyszek, Perłajścia, Lubini i Ażarelisa, należących do straży Wielemakiej leśnictwa Pilwiszek, w pow. maryampolskim. Ze zwierząt przebywa tu wilk i lis, z ptastwa cietrzew, niekiedy i pardwa; z przelotnych bąk, żuraw, czasem na wiosnę, szczególnie na jeziorze Żuwińcie, dzikie łabędzie i inne błotne ptactwo, zwłaszcza też po brzegach jezior. Sarna i zając chętnie tu przebywają. Jeziora i strumienie obfitują w różnego gatunku ryby szczupak z jeziora Żuwinty, a karaś z jeziora Amalwy, dochodzą rzadkich rozmiarów. W latach 1854 do 1859 przez b. komisyą rządową przychodu i skarbu przedsięwzięte były roboty osuszające i przez delegowanych geometrów przeprowadzone zostały przedwstępne kanały. o ile roboty te zmierzały do osiiszenia przyległych pól włościańskich i o ile dokonane zostały, poprawiły one glebę i użyźniły. Dla skuteczniejszego osuszenia bagien projektowano odprowadzenie miejscowych wód zaskórnych albo kanałami do Niemna, albo przez spuszczenie i osuszenie przyległego jeziora Żuwinty, stanowiącego własność prywatną, albo przez przeprowadzenie odpowiednich kanałów środkiem przyległych lasów, należą cych do majoratuLudwinowa, do rzeki Szeszupy. Wykonanie rozpoczętych kanałów i cały projekt osuszenia tych bagien dla braku zobopólnego porozumienia się, nie przyszły do skutku. W 1874 r. projektowaną była sprzo

Pale