składa się z 11 dm. i 65 mk. 28 męż. , 37 kob. . Wś graniczy na zach. z Czerną, na płdn. z Czatkowicami, na wsch. z Dubiem i Żarami, na półn. wsch. zaś z Racławicami. Obszar wynosi 1772 mr. , z czego na obszar wiek. pos. 678 mr. 93 mr. roli, 4 mr. łąk, 16 mr. pastw, i 565 mr. lasu; mn. pos. 1094 mr. 817 mr. roli, 53 mr. łąk, 165, mr. pastw, i 59 mr. lasu. P. leżą w pasie granicznym cłowym, mają szkołę lud. i par. rzym. kat. z kościołem drewnianym, należącym do dyec. krak. , dek. czernichowskiego, do której dołączono Czerne i Żary. W parafii mieszka 1027 rzym. kai, 32 izrael. Pierwszą wzmiankę o tej wsi znajdujemy w 1382 r. , w którym spotykamy sołtysa de Paczołtouicz, Sweoskona, między świadkami na najwyższym trybunale prawa magdeburskiego na zamku krak. Kod, dypl. Małop. , wyd. Piekosiński, str. 427, CCCLX. Za Długosza należała wś naprzód do Grzegorza, h. Topór L. B. , I, 39 a potem do Jana Paczołtowskiego II, 30, 47, Za Długosza istniał tu już drewniany kościół parafialny. Łepkowski Rocznik Tow. nauk. krak, 1861 str. 132 powiada, że modrzewiowy kościół zbudował Paczółtowski w r. 1530, może więc dawniejszy w tym czasie zgorzał. Później nabyła wieś Agnieszka z Tęczyńskich Firlejowa, wojew. krak. 1631, i nadała karmelitom bo sym w Czerny, którzy ją dotąd posiadają. Najdawniejszy szafiasty ołtarz główny, roboty staroniemieckiej, znajdował się w 1860 roku w przedsionku, miejsce jego bowiem zajął ołtarz wzięty z katedry krak. W nim był obraz św. Mikołaja, starożytny, staroniemieckiej szkoły, obecnie osobno zawieszony, w ołtarzu bowiem umieszczono olejne popiersie Chrystusa. Ołtarze mają antepedia marmurowe, wykonane w Dębniku. Pomniki zachowały nazwy rzeźbiarzy, pracujących w łomach dębnickich. Czytamy najprzód w przedsionku napis na kamieniu poświęcony pamięci Franciszka Eliasza Gallego, syna Leonarda Rzymianina, magistra fabryk dębnickich, zmarłego 1701 r. Na progu napis Pamięć tę nagrobną Andrzej Strzałkowski, Jacek Zieliński kamieniarz i Stanisław Kowalski egzekutorowie testamentu wystawili 1682 dn. 10 maja, jest częścią nagrobka Adama Negowicza, magistra kamieniarskiego z Łęki, pierwszego majstra w kopalni dębnickiej, który 1681 r. kościół odrestaurował. Prócz tego jest jeszcze kilka nagrobków kamieniarzy. Ciekawość obudzą piękna spiżowa chrzcielnica z legendą na około z r. 1533 i pokrywą z r. 1633, do której przywiązało się podanie, jakoby była ulana ze zdobytych dział przez Paczółtowskiego. Dzwony mają napisy z 1535, 1668 i 1730. Ostatni ozdobiony jest h. Topór. Dzieje P. są przedmiotem specyalnej monografii wydanej przez Józefa Louis p. t. Wieś P. Kraków, 1874 r. . Mac. Paczuszka Paczuska, wś, pow. makowski, gm. i par. Krasnosielc. Paczuszki Paczuski 1. Duże i P. Male, dwie wsie, pow. sokołowski, gm. Kudelczyn, par. Rozbity Kamień. P. Duże mają 22 dm. , 207 mk. , 701 mr. ziemi. W 1827 r. 26 dm. , 151 mk. P. Małe mają 7 dm. , 67 mk, 220 mr. ; w 1827 r. było 4 dm. , 41 mk. 2. P. wś, pow. przasnyski, gm. i par. Krzynowłoga Mała, odl. o 26 w. od Przasnysza, ma 6 dm. , 18 mk. , 200 mr. obszaru. Br. Ch. Paczynki, wś, pow. dzisieński, w 4 okr, pol. , gm, Stefanpol, okr, wiejski Zacisze, o 7 w. od gminy, 12 dusz rewiz, ; należy do dóbr Zacisze, Jesmanów. Padaggen, wś na Litwie pruskiej, pow. ragnecki, st. poczt. Szillen, okr. urz. st. cywilu. Neuhof, 131 mk 1880. Padaki, ob. GrabowoPadaki, pow. przasnyski. Padalcy, wś, pow. borysowski, w 1 okr. pol. chołopienieckim, ma 9 osad; miejscowość falista, grunta lekkie. A. Jel. Padalszczyzna, wś, pow. drysieński, par. rosicka. Padamińce, wś, pow. rosieński, par. retowska. Padarew, fol. pow. sokołowski, gm. Sterdyń, par. Zambrów, odl. 19 w. od Sokołowa, ma 3 dm. , 8 mk. W 1873 r. oddzielony od dóbr Łazów, ma rozl. mr. 634 gr. or. i ogr. mr, 341, łąk mr, 71, lasu mr. 210, nieuż. mr. 12; bud. mur. 1, z drzewa 9; płodozmian 4 polowy; las nieurządzony. Padarewek, wś nad rz. Cetynią, pow. sokołowski, gm. i par. Sterdyń, ma 21 dm. , 236 mk. , 500 mr. ziemi. W 1827 r. było 18 dm. , 109 mk Padaroce, węg. Padar, wś, w hr. goemoerskiem Węg. . Kościół par. ewang. , żyzna gleba, łąki, winnice, 686 mk. Padarz, dawniej też Podarz, mylnie Padasz, i Padacz, wś, pow. garwoliński, gm. i par. Kłoczew, ma 6 dm. , 50 mk. , 189 mr. ziemi. W 1827 r. było 5 dm. , 41 Mk. Według regestr, pobor, z 1569 r. wś ta wraz z kilku przyległościami należała do Jana Kłoczowskiego a do par. Drzązgów. W 1664 r. 22 poddanych. Dobra Kłoczow a z niemi i P. należą w 1649 r. do Prokopa Leśniowolskiego reg. pobor, stężyckiego pow. 18 45. Padarzewo, ob. Podarzewo, pow. średzki. PaddagAndres, wś na Litwie pruskiej, pow. kłajpedzki, st. poczt. Kłajpeda, okr. urz. st. cywil. Truschellen, 22 mk. 1880. Paddeini, dobra rycerskie nad rz. Dejmą, pow. labiewski, st. poczt. Laukischken, 120 mk. 1880. W 1785 r. było w posiadaniu Paczuszka Paczuszka Paczuszki Paczynki