swoim, Henrykowi i Wilhelmowi, wieś Bogu nowo Bogenau wraz z niektóremi rolami paczkowskiemi aż popod rzeczkę Tarnawę, która wpada do Nisy dla założenia tam mia steczka na prawie niemieckiem. Kościół para fialny pod wez. ś. Jana Ewangielisty, istniał już tam podówczas. Między r. 1285 i 1299 występuje Koźmian Cosmian, pleban miej scowy, r. 1295 1300 Jan, wójt, a między r. 1301 3 Henryk z Lubawy, kasztelan pacz kowski. W 1325 głód nawiedził miasto i oko licę; częste wylewy Nisy znaczne sprowadza ły spustoszenia. W 1420 r. biskup Konrad nadał miastu obszerne lasy, które dotąd są je go własnością. W 1424 r. Jan, książę na Ziębi cach, zawarł tu przymierze z stanami i mia stami kłockiemi Kładzko przeciw Husytoni, którzy r. 1428 zburzyli P. W 1434 r. biskup Konrad zastawia P. i inne przyległości Odmuchowa. Między, r. 1467 i 1470, podczas wojen czeskich, był P. kilkakrotnie widownią krwa wych zapasów Około 1510 r. łupił miasto i okolicę Krzysztof Czarny de Reysewitz. W 1565 r. i w innych latach, zwłaszcza w 1713 r. srożyło się tu powietrze morowe. Podczas wojny 30 letniej, między r. 1633 i 1642 zajmowały P. to wojska szwedzkie, to cesarskie. I podczas wojny 7letniej cierpiało miasto od najazdów stron wojujących. Po przejściu dóbr biskupich na własność rządu pruskiego w 1810 i r. P. wyszedł z pod władzy biskupiej. Zam czysko paczkowskie, po którem dziś najmniej szego nie ma śladu, stać miało w zachodniej części miasta, na wzgórzu, zwanem z niemiec ka Burgberg. Bawili w niem nieraz książęta szląscy, np. Bolesław w 1299 i 1301 r. , inny tegoż imienia w r. 1341, Mikołaj 1344 i 1356; Przecław, bisk. wrocławski, nabył je r. 1340. Prócz kościoła paraf, znajdują się w P. dwie kaplice, z których jedna pod wez. ś. Mikołaja a druga p. t. ś. Jana i Bożego Ciała. Kaplica ś. Mikołaja stoi na przedmieściu Dolnem i wy stawioną być miała r. 1240 wraz z klasztorem i szpitalem przez jakiegoś komesa Holenstein. Kaplica ś. Jana na cmentarzu miejskim ist niała już przed r. 1452; obiedwie odbudowa ne zostały w nowszych czasach. Piękny ra tusz z wieżą wzniesiony został w 1550 r. przez biskupa Baltazara z Promnitz. Obszerną monografię P. wydał J. Schneider p. t. Ge schichte der Stadt Patschkau, nach Urkunden u. andern authentischer Quellen bearbeitet Nissa 1843. E. Cal. Paczków Stary, niem. Alt Patschkau w dok. z 1338 r. Antiquum Paczcow, wś i sołtystwo nad rz. Nissą, pow. nissański. Leży w pobliżu miasta Paczkowa, przy drodze bitej do Odmuchowa. Sołtystwo ma 318 mr. ; wś 3979 mr. , rozdzielonych między 29 gospodarzy, 36 ogrodziarzy i 28 komorników. We wsi kościół filialny, szkoła, dwa młyny wodne, gorzelnia, 810 mk. kat. 1861 r. . Paczkowa, potok, w pow. Lisko, na obszarze gm. Bobrki, dopływ Łoboźwicy. Paczkowce, ob. Paćkowice. Paczkowe, ob. Strzyżewo Paczkowe, pow. mogilnicki. Paczkowo al. Pęczkowo, niem. Patschkowo, wś, pow. średzki, o 5 klm. na zach. od Ko strzyna, na trakcie poznańskim, w okolicy wznoszącej się od 95, 6 do 105, 3 mt. npm. ; par. w Swarzędzu, poczta w Kostrzynie, st. dr. żel. w Pobiedziskach o 10 klm. , ma 15 dm. i 138 mk. , t. j. 90 kat. i 48 prot. ; większą wła sność obszaru 121, 28 ha ma Oskar Dietrich. P. należało niegdyś do kapituły poznańskiej; proboszcz Andrzej zaprowadził tam prawo niemieckie w r. 1329. Ks. Jan Powodowski trzymał tę wś w r. 1580. E. Cal. Paczkowo, dok. Patzkow 1403, Patczkow 1414, niem. Patschkau, fol. należący do Nowej Wioski, gdzie jest st. p. , pow. kwidzyński. W 1868 r. 15 bud. , 5 dm. , 101 mk. , 1 kat. , 100 ew. R. 1479 mają tu posiadłość Jerzy Dą browski, ssta osiecki, podkomorzy pomorski, i Dytryk z Krzykos ob. Kętrz. , O ludn. pol. , str. 198. Później mieszkali tu Zierotynowie str. 205. Kś. Fr. Paczkowskie, wś nad rz. Różanką, pow, dzisieński, w 1 okr. pol. , gm. Wierzchno, okr. wiejski Michaice, o 4 w. od gminy a 62 w. od Dzisny, ma 4 dm. i 47 mk. kat. 25 dusz rewiz. . Paczkowskie Holendry al. Paszkowo i Paszkowskie Holendry, pow. mogilnicki, o 7 klm. na płn. zach. od Trzemeszna, pod Strzyżewem Smykowem. Nie tworzą już odrębnej całości; w końcu zeszłego wieku należały do szambelana Macieja Rosen. Paciołtowice z Dębnikami, wś, pow. ch. zanowski, położona w okolicy wzgórzystej, 340 mt. npm. , na praw. brzegu Zdolskiego pot. , dopływu Rudawki. Wzgórza podnoszą się w stronę północną, ku granicy król. polskiego do 457 mt. To samo zaś wzniesienie osiągają na południu w szczycie Boża Męka. Wzgórza o malowniczych kształtach pokryte są przez szpilkowe lasy, otaczające wieś do okoła. Z P. prowadzi gościniec murowany przez Czatkowice do Krzeszowic 6, 8 klm. . Wś ma 120 dm. i 856 mk. 397 męż. , i 459 kob. . Wraz z Dębnikiem jest tu 895 rzym. kat. i 27 Izrael. Na obszarze wiek. pos. znajdują się 2 domy i 8 mk. rzym, kat. Przysiółek Dębnik, nad Zwolskim pot. , leży między wzgórzem Bożą Męką od zachodu, a Łysą Górą 419 mt. od południa. Ta ostatnia ma łomy czarnego i czerwonego marmuru, którym przyozdobiono wszystkie krakowskie kościoły. Przysiółek Paczków Paczków Paczkowa Paczkowce Paczkowe Paczkowo Paczkowskie Paczkowskie Holendry Paciołtowice