Pa. .. , nazwy tak się zaczynające, a tu niepomieszczone, ok pod Po. .. . Paadern, wś w pow. stołupiańskim, okr. urz. stanu cywil. Oassuben, st. p. Trakehnen. PaalowAlt niem. , dobra w Pomeranii, pow. Sławiński Schlawe, st. p. , tel. i kol Zitzewitz, 4 kim. odl. , 431 ha obszaru. Paaris, wś, pow. rastemborski, st. p. i kol. Korsze, 500 mk. 1880, kościół ew. , okr. urz. stanu cywil. Wś jest wzmiankowana już w dokum, z 1456 r. W 1785 r. było 32 dymów. Paaschken, Lielischken, wś na Litwie pruskiej, pow. kłajpedzki, 10 klm. od Proekuls, 265 mk. 1880, st. p. i okr. urz. stanu cywil. Aglobnen. Wieś leży nad rzką Aglone i składała się w zeszłym wieku z trzech części Paaschken Gruetz 7 dm. , PaaschkenKrug aLBruecknin 1 dm. i PaaschkenNauseeden 8 dm. . Paatzig niem. , 1. dobra ryc. w Pomeranii, pow. szczecinkowski, st. p. i tel. Baerwalde, 499, 54 ha. 2. P. , dobra ryc, pow. kamieński, st. p. Wollin, 63806 ha. 3. P. , dobra ryc. , pow. Regenwalde, 507, 91 ha. Paballen al. Noyen, Nogen, wś, pow. ragnecki, na Litwie pruskiej, 57 mk. 1880 r. . W 1785 r. 5 dm. St. p. Szillen. Pabbeln 1. wś, pow. gołdapski, na Litwie pruskiej, okr. urz. stanu cywil. A. dlersfelde, st. p. Szittkehmen. P. leży na granicy królestwa polskiego. W 1785 r. 7 dm. 2. P. al. Pablen, wś, pow. gąbiński, okr. urz, st. cywil. Puspern, st. p. Gąbin. W 1785 r. 12 dm. Wś zaludnioną została r. 1712 przez kolonistów z Szwajcaryi przybyłych. 3. P. , wś, majątek, leśniczówka, pow. wystrucki, okr. urz. stanu cywil. Jaenischken, st. p. Matheninghen. Już r. 1785 była wś siedzibą król. urzędu leśnego i miała 11 dm. 4. P. al. Paballen, w zeszłym wieku Anglupoehnen, wś na Litwie pruskiej, pow. stołupiański, okr. urz. stanu cywil. Gr. Wannagupchen, st. p. Stołupiany. W 1785 r. 8 dm, 5. P. , król. dominium w 1785 r. fol. domin. , pow. gołdapski, Prusy wschodnie. 140 mk. 1880. St. p. Gawaiten. Okr. urz. stanu cywil. W 1785 r. 5 dm. J. K. Sem. Paberdszen, Paberszen al. Peszicken, wś na Litwie pruskiej, pow. pilkałeński, okr. urz. stanu cywil, i st. p. Mallwischken. Pabianice 1. w dok. z XVI w. Pabianicze i Pabyanycze, miasto nad rz. Dobrzynką, pow. łaski. Leży przy drodze bitej z Łodzi do Łasku, odl. 14 w. od Łodzi, posiada kościół parafialny murowany, szkołę początkową miejską, szkołę ewangielicką, dom schronienia dla 8 starców i kalek, urząd miejski, stacyą poczt. i telegr. Należy do sądu pokoju w Łasku. Liczne fabryki wyrobów wełnianych i bawełnianych, fabryka płótna, papieru okładkowego. W 1827 r. było tu 162 dm. i 963 mk. w 1860 r. 517 dm. 48 mur. i 4925 mk. 800 żydów; obecnie w 1884 r. jest 548 dm. około 100 mur. , 12, 415 mk. , w tej liczbie 850 obcych poddanych. Do mieszczan należy 2514 mr. ziemi. Pabianice są starożytną osadą, założoną na obszarze należącym do kasztelanii Chroppy chrapy, zarośla błotniste, którą Władysław Herman nadał kapitule krakowskiej na życzenie żony swej Judyty, córki Wratysława czeskiego. Był to obszar lesisty, w którym, jak powiada Długosz, więcej przebywało dzikich zwierząt niż ludzi, więcej legowisk zwierzęcych niż uprawnych zagonów, z czasem jednak, do połowy XV w. , powstało na tym obszarze 28 wsi i 2 miasta Rzgów i Pabianice. Za czasów Długosza dobrami temi zawiadywał jeden z kanoników qui melior politious et iustitiarius esse creditur. Obowiązany był on dawać 200 do 300 grzywien dzierżawy za 3 lata z góry i poprawiać stan gospodarstwa. Dwór księży i siedziba administratora były w Pabianicach. Kapituła krakowska nie pomyślała jednak o założeniu parafii, dopiero Jarosław ze Skotnik, arcyb, gnieźnieński, w drugiej połowie XIV w. wzniósł kościół drewniany i uposażył parafią dziesięcinami stołu arcybiskupiego z Kociszewa; kapituła przyłożyła się nadając cztery półłanki

Pasadern

Paadern

Paalow

Paaris

Paaschken

Paatzig