3 dm. , 28 mk. żydów. 3. O. , wś, pow. wilejski, w 2 okr. pol. , gm. Krajsk, okr. wiejski Stajki, o 2 w. od gminy a 45 w. od Wilejki, przy b. drodze poczt. z mka Sosienki do granicy pow. borysowskiego, 10 dm, 108 mk. w 1864 r. 44 dusz rewiz. ; należy do dóbr Czarnorucz, Kowerskich. 4. O. al. Owsianniki, wś włośc, pow. wilejski, w 3 okr. pol, gm. Wołkołata, okr. wiejski Kuryłowicze, o 4 w. od gminy a 62 w. od Wilejki, ma 10 dm. , 99 mk. kat. w 1864 r. 55 dusz rewiz. ; należy do byłych dóbr skarbowych Zawlicze. Był tu młyn wodny. 5. O. , wś, pow. sieński, gm. Zamoczek, 16 dm. , 89 mk. J. Krz. Owsianiki 1. wś, pow. bałcki, na pograniczu gub. kijowskiej, okr. pol. i par. katol. Hołowaniewskie, gm. Józefpol, st. poczt. Bohopol, ma 72 osad, 789 mk. , 929 dzies. ziemi włośc. Cerkiew p. w. ś. Dymitra, założona w 1879 r. , ma 938 parafian. Dawne dziedzictwo Potockich, dziś należy w części do Sorokina 1700 dzies. , w części zaś do Done 381 dzies. i do Abassa 113 dzies. . 2. O. , wś nad rz. Pytaj, dopł. Desny, pow. berdyczowski, gm. i par. kat. Samhorodek, o 5 w. od siół Lewkówki i Zbaraża, przy drodze poczt. do mta Lipowca. Ma 126 dm. , 1040 mk. prawosł. , 24 kat. , 7 żyd. i 3400 dzies. ziemi. Cerkiew p. w. 8. Piotra i Pawła, wzniesiona z drzewa w 1755 r. na miejsce dawniejszej, uposażona jest 49 dzies. ziemi. Własność Meleniewskich. Do par. prawosł. należy odległa o 2 w. wś Korytyno Korycino. 3. O. , wś rząd. , pow. lityński, okr. pol. i par. kat. Meżyrów, gm. Owsianiki, o 25 w. na płn. zach. od Lityna, 24 w. od Meżyrowa, 13 w. od Serbinowiec st. dr. żel. odeskowołoczyskiej, 211 2 od Baru, ma 76 dm. , 476 dusz męskich, 604 dzies, ziemi. Cerkiew paraf. wzniesiona w 1734 r. , uposażona 34 dzies. ziemi, ma 574 parafian. W O. znajduje się urząd gminy, do której należą O. , Czernelówka, Dubowa, Hołowczyńce, Horbówce, Hryszki, Kłopotowce, Komorowce, Łuka Barska, Makarów, Petronie, Radowce, Szpyrki, Wasiutyńce i Winnikowce, razem 18 starostw, 1702 osad, 13924 mk. włośc. 6892 męż. i 7032 kob. , ziemi należącej do włościan 12226 dzies. , w tem 9468 ornej, wypada więc na 1 włośc. 0, 87 dzies. Oprócz tego w obrębie tej gminy przebywa 2069 mk. innych stanów 1051 męż i 1018 kob. , ziemi do nich należącej i rządowej 19697 dzies. , w tem 7409 dzies. ornej. Cały więc obszar gminy obejmuje 31923 dzies. 16877 ornej z ludnością 15994 dusz. Do gminy przyłączono 384 jednodworców. O. stanowiły niegdyś dobra królewskie, należące do sstwa horbowieckiego. W 1818 r. były darowane bez opłaty kwarty gen. Karbonierowi na 12 lat, przyczem dochód roczny z nich oznaczony był na 990 rs. Karbonier odstąpił prawa swoje d. , 15 marca 1819 r. Fabianowi Lipińskiemu, marszałkowi powiatu olhopolskiego. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. III, t. 3 10. Dr. M. Owsianiszki, w XVII i XVIII w. zwane także Dowcielany, wś, fol. i dobra nad jez. Olosa, pow. trocki, w 1 okr. pol. , gm. i par. Jewie dawniej par. Kietowiszki, okr. wiejski Strejpuny, o 3 w. od Jewia, 17 w. od Trok a 42 w. od Wilna, przy b. trakcie poczt. z Wil na do Kowna, o 3 w. od linii dr. żel. z Wilna do Ejdkun a o 5 w. od rz. . Wilii. W 1866 r. folwark miał 1 dm. i 13 mk. , wś zaś 13 dm. i 143 mk. Podług spisu z 1864 r. było w O. 30 dusz rewiz. Dobra mają około 500 dzies. ziemi używalnej i 1000 dzies. lasu. W 1850 r. do bra składały się z 2 folw. , 5 wsi i 4 zaśc. i miały 2360 dzies. rozległości. Grunta rozma ite piaszczyste, gliniaste i torfiaste, na pod łożu gliniastem, w margiel obfitem. Na po wierzchni znajduje się dużo fosforytów w po staci małych kuleczek. W dobrach znajduje się kilka jezior ob. Mergażerys, Z jez. Olosa wypływa ruczaj t. u. , wpadający we wsi Podolosiu do Wilii. Położenie wzgórzyste. O. graniczą na wsch. z mkiem Jewiem, na płd. z Dębiną Dubiną hr. Tyszkiewiczów, przedtem Roemerów, na zach. z Abramowskiem hr. Platerów i b. sstwem Strejpuny, wsią skarbo wą Kaugany, na płn. z wsią skarbową Kozakiszki i wsią, Maśniki Siesickich. Dziedzictwo niegdyś Matusewiczów, następnie posagowe Teodory z Matusewiczów Sewerynowej Roemerowej, marszałkowej grodzieńskiej, drogą kupna od 1859 r. Fiorentinich. W 1831 r. zaszła tu bitwa powstańców pod wodzą Karola Załuskiego, Gabryela ks. Ogińskiego i Wincentego Matusewicza, z batalionem podpuł kownika Krahelskiego, w skutek której spa lono dwór i wieś. Na cmentarzu wiejskim są groby poległych, między innemi Zawiszy, Hoppena, Fabrycyusza i Szlagiera. Z O. po chodził wspomniany powyżej Wincenty Matusewicz. J. Krz. Owsianka, wś, pow, radzymiński, gm. i parafia Jadów, ma 27 mk, 120 mr. obszaru. W 1827 r. było tu 3 dm. , 26 mk. ; wchodziła w skład dóbr Jadów. Owsianka, rzeka w gub. pskowskiej, łączy się z rzeką Wołkotą i wpada z nią do południowej części jez. Zadanie al. Żadino, leżącego pomiędzy gub. pskowską a twerską, z którego wypływa Dźwina Zachodnia. Podług niektórych rzeka O. stanowi właściwie początek Dźwiny. Owsianka 1. wś, pow. dzisieński, w 3 okr. pol. , gm, Woropajewszczyzna, okr. wiejski Ikaźń, o 8 w. od gminy a 56 w. od Dzisny, 4 dm. , 53 mk. prawosł. , 18 dusz rewiz. ; należy do dóbr Nawłoki, Klottów. 2. O. , zaśc.

Owsianiki

Owsianiki

Owsianiszki

Owsianka