dowskich również drewnianych, w ogóle 7 świątyń wszystkich wyznań mur. i 146 drewn. Dekanat katol. owrucki, dyecezyi łuckożyto mierskiej, rozciąga się na pow. owrucki i część żytomierskiego. Obejmuje 6 parafii Wieledniki z kapl. w Pliszówce 1799 wiernych; 2 Uszomierz, z filią w Jagodeńce i kapl. na cment. grzeb. , w Żłobicy, Chołościanach, Bielecku i Pichowie 4302 wiernych; 3 Owrucz, z kapl. na cment. grzeb. , w Kunicach, Ludwinowie i Rakowszczyźnie 1039 wiernych; 4 Toporzyszcze, z kapl. na cment. grzeb. w Horoszkach, Hołobinie, Sałach, Czerniachowie i Turczynce 3724 wiernych; 5 Narodycze, z kapl. w Ksawerówce, Meżylisiu, Rudni Bazarskiej, Wazowie i Chrystynowie 1666 wier nych i 6 Olewsk, z kapl. na cment. grzeb. , w Wojtkiewiczach, Radoszeniu, Rokitnie, Jurowie i Justynborze 1606 wiernych. W ogó le liczy 14136 wiernych. W środki komuni kacyjne owrucki powiat jest nader ubogi, przerzyna go bowiem tylko z południa ku pół nocy trakt pocztowy z Berdyczowa, przez Ży tomierz i Owrucz do st. Skoro dna w gub. miń skiej, ze stacyami Becby, Ignatopol, Owrucz i Trostki, oraz trakt zwykły, łączący Owrucz z Kijowem, na Krystynówkę, Chabne i Hostoml. Stacya telegraficzna znajduje się w O. , stacye pocztowe z przyjęciem korespondencyi w O. i Iskorości. Oprócz tego w powiecie jest 16 stacyi poczty wiejskiej do przewozu urzędników. Marszałkami szlachty owruckie go powiatu byli w 1807 11 r. Michał Ko rzeniowski h. Nałęcz; 1812 r. Kazimierz Hołowiński, Kazimierz Urbanowski; 1817 r. Józef Pawsza h. Leliwa; 1820 22 Franciszek Załęski h. Prus; 1825 hr. Lambert Potocki h. Pilawa. J. Krz. Owrupicze al. Owrupice, wś, pow. owrucki, wraz z przysiołkami Sołomki i Uhlenicze wchodziła w skład sstwa owruckiego. Podług lustracyi kasztelana kamienieckiego Humieckiego z 1615 16 r. Tej wsi posesorom ur. Rafał Witowski, łowczy kijowski, którą Jmp. Zacharyasz Jałowicki, wojski krzemieniecki, sekretarz i pisarz Króla JMci, podawał do lustracyi, mieniąc się na to mieć prawo dożywotnie z małżonką swą od Króla JMci, które pokazowa. Lecz pososor e contra mieniąc te dobra być swoje własno dziedziczne a nie królewskie, onych jako dziedzicznych lustrować nie dopuszczał, o co z sobą mają litispendencyą za dworem, dokładając i tego, że prawa wszystkie do tej sprawy należące zostawił przy prokuratorze u dworu Króla JMci. My tedy nie deregując nic prawa z obojej strony, ani supercedujemy, ani też procedujemy do lustracyi wsi przerzeczonej, ale one dla uznania, jeźli że to królewskie, jeżli też dziedziczne dobra, na delacye podajemy, i z częścią wsi Kołoczyńskiego gruntu, który urodzony p. Gaspar Pepłowski, jako dobra te, z których służbę powinna do zamku owruckiego zaciąga, do lustracyi podał, a posesor przerzeczony p. łowczy kijowski mieni je być dobra ziemskie dziedziczne. Podług lustracyi z 1622 r. dopełnionej przez kaszt. bracławskiego Charlęskiego, posesorem wsi O. z folwarkiem był Wacław Witowski jure advitalitatis; czyniła ona fl. 228 gr. 7 d. 9. Oddzielnie wś Szołomki czyniła fl, 4 gr. 24, wś zaś Uhlenica należała do fol. w Hossowie ob. Jabłonowski, Lustracye, str. 80 i 120. Podług późniejszych lustracyi wchodziły O. w skład sstwa nossowskiego ob. Nosówka, będącego w 1653 r. w posiadaniu Lanckorońskiego a na sejmie 1659 r. nadanego Hulanickiemu. Owscharken niem. , ob. Owczarki. Owsiadowo 1. fol. , pow. lidzki, w 1 okr. pol. , gm. Lida, okr. wiejski Kołyszki, o 9 w. od Lidy, 28 mk. ; własność Sikorskich. 2. O. , fol. , pow. lidzki, w 1 o kr. pol. , gm. i okr. wiejski Żyrmuny, własność Zenowiczów. Owsiana, os. karcz. , pow. miechowski, gm. Nieszków, par. Działoszyce. Należy do wsi Jazdowice. Owsiana góra, wzgórze w pow. gródeckim, w okolicy Wereszyc i lasu Maliszewskiego, wznies. 375 mt. Owsiana Wola, wś włośc, pow. kutnowski, gm. i par. Oporów, ma 135 mk, , 410 mr. obszaru. OwsianeSzewce, wś, pow. gostyński, ob. Szewce. Owsianica, u W. Pola Uświatyca, rzeczka w gub. witebskiej, bierze początek na płn. od mta Horodka Gródka z jez. Siehro, do którego wpada mała rzka Niehrzanka Niehranka. Płynie w kierunku płd. wsch. i na przestrzeni 18 w. stanowi granicę pow. horodeckiego i połockiego. Poczem skręca się na wschód, przepływa jeziora Medano, Tiosto i Tyszczańskie, przerzyna drogę pocztową, wiodącą z Witebska do Petersburga, na której pod fol. Kułakowem znajduje się most, i w pobliżu wsi Łobany uchodzi od praw. brzegu do Uświaty. Na granicy pow. horodeckiego i połockiego brzegi ma niskie, pokryte gęstym budowlanym lasem sosnowym i jodłowym; następnie płynie śród błotnistych lasów, pomiędzy jeziorami i łąkami. W czasie zwykłym z powodu nieznacznej szerokości i płytkości niezdatna do spławu. Na wiosnę rozlewa i zatapia niskie nadbrzeżne miejscowości. Dno ma ilaste. Owsianiki 1. wś włośc, nad rz. Berezwicą, pow. dzisieński, w 1 okr. pol. , gm. Wierchnia, okr. pol. Udział Udieł, o 6 w. od gminy, a 50 w. od Dzisny, 4 dm. , 96 mk. w 1864 r. 32 dusz rewiz. . 2. O. , os. karcz. i ogrod. , pow. trocki, w 1 okr. pol, , o 17 w. od Trok, Owrupicze Owrupicze Owscharken Owsiadowo Owsiana Owsiane Owsianica Owsianiki