przy b. dr. poczt. koweniowskiej. Jedna z nich należy do dóbr Otkup Zagórskich Zahorskich i ma 16 dusz rewiz. , druga zaś, mająca 18 dusz rewiz. jednodworców, należy do dóbr skarbowych Kościeniewicze. Podług spisu w 1866 r. fok ma 1 dm. i 15 mk. , wś zaś 7 dm. i 58 mk. W skład okręgu wiejskiego wchodzą wsie Otkup Zaborskich i skarbowy i Za dryhiłowicze, w ogóle 51 dusz włościan uwłaszczonych i 18 b. włościan skarb. 2. O. , zaśc, pow. wilejski, w 2 okr. pol. , gm. Rabuń, okr. wiejski Huby, o 27 w. od gm. , 1 dusza rewiz. Otlaczewo al. Otłoczewo, ob. Ołaczewo, Otłoczyn; niem. Ottloczyn, dok. 1215 Otlucin, wś i st. pograniczna dr. żel. toruńskoaleksan drowskiej, pow. toruński; na lewym brzegu Wisły i nad granicą królestwa polskiego, par. kat. Podgórz, ew. Toruń, odl. 13 klm. O, leży tuż przy miejscu, gdzie Wisła wchodzi w gra nice królestwa pruskiego, przy ujściu rz. Tą żyny do Wisły. W 1868 r. było tu 291 mk. , 161 kat. , 130 ew. ; 54 bud. , 36 dm. ; dworzec zaś 8 bud. , 14 kat. , 87 ew. Obszar wynosi ra zem 2323, 41 mr. ; gleba piaszczysta, dokoła la sy. Przykomórek urzędu celnego. O. był już w 1215 r. własnością bisk. kujawskich ob. Kod. dypl. Wielkopol. , 84 i wchodził w skład ekonomii Raciążek. Ks. Fr. Otłoczyna, dok. Otlucina, dopływ jeziora Paklica, w Brandeburgii, w okolicy Lubrzy i świebodzina, zwanym tak był w 1311 r. Otłoczynek, wś nad granicą król. polskiego, pow. toruński, st. p. Otłoczyn, par. katol. Podgórz, ew. Toruń, 235. 55 morg. obszaru. W 1868 r. 14 bud. , 9 dm. , 63 mk. , 32 kat. , 26 ew. Otłogi, ob. Kąty O. i Korytnica, pow. węgrowski. Otlówek, niem. Klein Ottlau, dobra ryc. w Pomezanii, pow. kwidzyński, st. p. , tel. i kol. i par. ew. Gardeja, kat. Gr. Schoenwalde; 6126, 51 mr. obszaru. W 1868 r. 26 bud. , 9 dm. , 220 mk. , 27 kat. , 193 ew. W skład tych dóbr wchodzi folw. Karlshof. W 1291 r. wy stawia bisk. pomezański Henryk, synowi Ger harda, któremu już biskup Albert nadał 19 włók w O. , nowy przywilej na prawie chełmińskiem. Za to mają ci synowie, Henryk i Tomasz, służbę czynić w lekkiej zbroi i rocz nie na św. Marcina płacić 1 funt wosku i fenik koloński. Datum in insula s. Mariae in castro nostro ob. Cramer, Gesch. d. Bisth. Pomesanien. Ks. Fr. Otłowo al. Otłów, niem. Cross Ottlau, dok. 1402 Otlow, Otel, Otula, Ottela, wś w Pomezanii, pow. kwidzyński, st. p. , tel. i kol. i paraf. ew. Gardeja, 4 km. odl. , par. kat. Gr. Schoenwalde, odl. od m. pow. 10 klm. ; 1445, 31 mor. obszaru. W 1868 r. 64 bud. , 36 dra. , 316 mk. , 2 kat. , 314 ew. O. folw. 17 bud. , 9 dm. , 146 mk. , 15 kat. , 131 ew. ; należy do Otłówka. W 1285 r. nadaje bisk. pomezański Heideryk O. Teodorykowi Stango ob. Kętrz O ludn. pol. , str. 182. W 1294 r. wystawia tenże biskup nowy przywilej na O. Tu bowiem posiadał rycerz Szymon 112 1 2 wł. na prawie chełm. Ale na prośbę bisk. i za zezwoleniom swoich dzieci Ottona, Małgorzaty i Katarzy ny, odstąpił Szymon biskupowi dobrowolnie 40 włók, ale ten zadowolił się 30 włókami. Połowę pozostałych 72 1 2 wł. otrzymał potom Gerhard, mąż Małgorzaty, a drugą połowę na był od spadkobierców. W 1294 r. nadaje mu bisk. nowy przywilej na te 72 1 2 wł. z obo wiązkiem jednej konnej służby w lekkiej zbroi w granicach biskupstwa i płacenia 1 kolońskiego fenika i 1 funta wosku na św. Marcin. Datum in insula s. Mariae ob. Cramer Gosch. des Bist. Pomesanien, str. 182. W 1374 r. spotykamy w otoczeniu bisk. pomezańskiego Mikołaja i Jana z Otłowa ob. Kętrz. 1. c, 189; r. 1463 jest w dok. wymieniony Pilgerimus de Ottula, t. j. Pielgrzym z Otłowa; r. 1400 Hannus von der Ottel, t. j. Hanusz z Otłowa; w późniejszych czasach około r. 1454 żył Nicolaus de ottula, którego nazywano też Mi sche, t. j. Miś Mikołaj tamże, str. 186. W XVI w. mieszkali tu Kalksteinowie i Trankwiczowie str. 196 i 204. Kś. Fr. Otmarów, wś, niegdyś pod Mącznikami, pow. średzki, nadana kościołowi poznańskiemu w r. 1299 przez Jędrzeja, bisk. pozn. , i brata jego Wawrzyńca, leżała w miejscu dzisiejszego Janowa al Zielnik; w dyplomatach wielkopolskich wspomniana pod 1304 r. E. Cal. Otmianowo, wś i kol, pow. włocławski, gm. Pyszkowo, par. Boniewo, odl. 24 w. od Włocławka. Wś ma 225 mk. , kol. 28 mk. W 1827 r. było tu 19 dm. , 194 mk. Według regestr. pobor. z 1557 1566 r. wś Othmianowo Małe, w par. Kłobia regalis, była włas nością Stanisława Siewierskiego, miała 6 łan. Pawiński Wielkop. , t. II, str. 9. Dobra O. składały się w 1879 r. z fol. O, i Chojny, oraz wsi o. ; rozl dominialna mr. 907. Fol O. gr. or. i ogr. mr. 465, łąk mr. 99, lasu mr. 2, nie uż. mr. 29; bud. mur. 11, z drzewa 6; płodo zmian 6 i 8polowy; fol Chojny gr. or. i ogr. mr. 215, łąk mr. 8, lasu mr. 77, nieuż. mr. 12; bud. mur. 2, z drzewa 3; płodozmian 9 polo wy, las nieurządzony, pokłady torfu. Wś 0. os. 34, z gr. mr. 139. Br. Ch. Otmyt, po białorusku Atmyt al. Watmyt, wś i fol nad bezm. dopł. Suły, w płd. zchd. str. pow. mińskiego, w 3 okr. pol kojdanowskim, gm. zasulska, przy gośc. z Tulonki do Szaszkowszczyzny. Wś ma 7 osad pełnonadziałowych; folw. , przed kilkunastu laty dziedzictwo Hryniewskich, teraz przez spadek Hacic

Otlaczewo

Otlaczewo

Otłoczyn

Otłoczyna

Otłoczynek

Otłogi

Otlówek

Otłowo

Otmarów

Otmianowo

Otmyt