Miksztat, Myjomice, Olszowa, Ostrzeszów, Parzynów, Przedborów, Rogaszyce i Wyszanów. Kościoły filialne lub kaplice, stały w Bobro wnikach, Gręboninie, Mroczyniu nie wyk. w reg. i Świbie, tudzież kapliczki ś. Wojciecha pod Baranowem i ś. Rocha pod KuźnicąSka kawą. Katolicyzm zawsze przemagał śród lu dności. Wyznanie braci czeskich szerzyło się przeważnie w południowej części jego; żydów nie cierpiano w O. ; protestantów prześlado wano w Kępnie. Bernardyni osiedli w O. , franciszkanie w Grabowie, a kapanicy odbywali praktyki ascetyczne w kaplicy ś. Wojciecha pod Baranowem. E. Cal. Ostrzinsche, pustkowie do Kaliny należące, pow. lubliniecki. Ostrzno, rum. , pow. lipnowski, gm. i par. Nowogród, odl. o 20 w. od Lipna, ma 3 dm. , 30 mk. , 65 mr. obszaru. Ostrzyca, wś i fol. nad rzeczką b. n. , dopł. Wieprza, pow. krasnystawski, gm. Izbica, par. Tarnogóra, ma 53 dm. , 413 mk. , 684 mr. włośc, i 800 mr. dwor. Fol. należy do dóbr Tarnogóra. W 1827 r. było tu 30 dm. , 181 mk. Ostrzyce, po białorusku Wopstrycy, fol, pow. piński, w 2 okr. pol. lubieszewskim, przy granicy pow. kobryńskiego, o 4 w. na płd. wsch. od mka Janowa, własność dawniej Dmochowskich, obecnie Fałkowskich, ma 40 mk. i 312 dz. ziemi. Grunta lekkie, miejscowość poleska. Ostrzyce, jezioro w pow. kartuskim, ob. Golubc. Ostrzyce 1. niem. Ostritz, dok. z 1241 r. Ostriche i Osińce, wś włośc. , pow. kartuski, st. p. i par. ew. Szymbark, kat. Goręcin, szkoła Brodnica, odl. od Kartuz 1 3 4 mili. Zawiera młyn, wolne sołectwo, 13 gburstw i 19 za gród, 1726 mr. obszaru. We wsi jest jezioro Ostrzyckie, obejmujące 123 mr. O. leżą w malowniczej okolicy, niedaleko gór szymbarskich, nad jeziorem i wypływającą z niego rz. Radunią, wznies. 512 st. npm. Należały w 1241 r. do kasztelanii goręczyńskiej. W owym roku darował Sambor tę wieś bisk. kujawskiemu Michałowi. Od r. 1311 zaś należały O. do wójtostwa tczewskiego i stanowiły dobra rycerskie na prawie polskiem. Właściciel miał rzadki przywilej swoich poddanych wyposażać prawem chełmińskiem. W 1422 r. nabył te dobra klasztor kartuski; zakon krzyżacki uwolnił je wtedy od wszelkich ciężarów, z wy jątkiem jednej służby w lekkiej zbroi. Tylko kopalnie kruszców, gdyby się jakie znalazły, zastrzega sobie wyraźnie w. mistrz Michał Kuechmeister i zakazuje stawiania młynów, któreby młynowi zakonu w Gdańsku szkodę przynosić mogły. Te względy na zakon zachował klasztor i później, gdy w 1429 r. młyn swój puścił w dzierżawę, zobowiązując młynarza do zatrzymywania według woli klasztoru. Z młynem była połączona karczma. W 1570 r. sprzedali kartuzyanie młyn za 26 grzywien pruskiej monety, grzywnę po 20 gr. licząc. Tutejsze sołectwo posiada przywileje z r. 1425 i 1547. Uwłaszczenie nastąpiło r. 1820 ob. Zeitsch. dos Westpreus. Gesch. Ver. , t. VI, str. 131; Cod. dypl. Cartusiae, str. 125 132, gdzie są zestawione odnośne dok. ; manuskrypt w Pelplinie; wreszcie Perlbach Pom. U. B. , str. 62 i 63. Ostrzyckie jezioro zowie się w dok. z r. 1308 r. stagnum Cholop. ob. P. U. B. v. Perlbach, str. 586. 2. O. , leśn. , tamże. W 1866 r. 3 mk. kat. Kś. Fr. Ostrzycki, pust. , pow. ostrzeszowski, o 7 klm. na płd. wsch. od Ostrzeszowa, nad strugą, która wpada do Rudnicy, par. w Rogaszycach; 1 dm. , 17 mk. Nie jest wykazane w nowszych skorowidzach urzędowych; mapa sztabowa oznacza tam Ossieka, Ostrzyk al. Mały O. , rzeka w gub. smoleńskiej, prawy dopływ rz. Oster, lew. dopł. Soży. Bieg ma początkowo południowy, od połowy, około wsi Sosnówka, skręca się ku płd. wschodowi i uchodzi o kilka wiorst powyżej ujścia Łużajki od lew. brzegu. Ostrzykowce, wś nad Słuczą, pow. starokonstantynowski, parafia Starykonstantynów. W 1867 r. było tu 45 dm. Ostrzykowo, wś, pow. płocki, gm. Staroźreby, par. Blichowo, odl. o 25 w. od Płocka, ma 17 dra. , 152 mk. Fol. Ostrzykowo rozl. mr. 657 gr. or. i ogr. mr. 355, past. mr. 15, lasu mr. 142, zarośli mr. 136, nieuż. mr. 10; bud. 2, , z drzewa 11; las nieurządzony; wiatrak. Wś o. os. 12, z gr. mr. 28; wś Bogno os. 3, z gr. mr. 6. Ostrzyniewo, wś, pow. pułtuski, gm. Gołąbie, par. Klukowo. W 1827 r. było tu 9 dm. , 61 mk. Ostsee niem. , ob. Baltyckie morze. Ostswine niem. , wś w Pomeranii, nad morzem, pow. UsedomWolin, 1 klm. na wsch. od Swinemuende, ma st. p. ; gleba piaszczysta, bory sosnowe. W 1878 r. 417 rak. ew. , trudniących się żeglarstwem i rybołóstwem. Latarnia morska. Tutejszych fortyfikacyi nadbrzeżnych strzeże batalion artyleryi pieszej. Ostułówka, przyległ. Łękawicy, w pow. wadowickim. Ostuń, mały zaśc. poleski nad bezim. lew. dopł. Berezyny, pow. ihumeński, w 3 okr. pol. berezyńskim, par. kat. Berezyna, 5 osad; miejscowość głucha, grunta piaszczyste. Ostup, rzeczka w Kurlandyi, prawy dopł. W. Irby, ob. Irba, OstupDouhi, mały zaśc. szlach. we wsch. stronie pow. mińskiego, przy granicy pow. ihumeńskiego, w 1 okręgu pol. , miejscowość wzgórkowata i dość leśna. A. Jel. Ostupy, dwór, pow. wiłkomierski, okr. pol.

Ostrzinsche

Ostrzinsche

Ostrzno

Ostrzyca

Ostrzyce

Ostrzycki

Ostrzyk

Ostrzykowce

Ostrzykowo

Ostrzyniewo

Ostswine

Ostułówka

Ostuń

Ostup

Ostupy