skich, którzy między innemi zajęli kościoły w Siemianicach, Kierznie, Mielęcinie i Bobrownikach, cały prawie dekanat kępiński, wyjąwszy Opatowa. W 1664 stanął zbór protestancki w Kępnie; w 1718 i później prześladowano tam protestantów. Do r. 1753 był tylko jeden dekanat ostrzeszowski w powiecie, należał do dyecezyi wrocławskiej. W 1768 r. przebywali konfederaci barscy w Kępnie; Rossyanie zabili sześciu z nich w Remiszówce i dwóch w Łęce Mroczyńskiej. W 1771 r. płacono w powiecie 4341 złp. 17 gr. 9 den. kwarty, 4600 złp. 28 gr. hyberny, 1848 złp. pogłównego żydowskiego i 800 złp. łanowego. Między r. 1773 i 1786 istniał dekanat opatowski z parafiami Bukownica, Donaborów, Boruchów, Grabów, Olszowa, Opatów, Siemianice, Trzcinica i Wyszanów. W 1785 r. stracono w Doruchowie, na Łysej Górze, czternaście niewiast, posądzonych o czary. W 1778 r. ustanowiono dla powiatu oficyałat foralny, który zniesiono w r. 1826. W 1793 r. powiat wszedł w skład Prus Południowych, i rozpoczęła się gospodarka ministra Hoyma. Zabrane klasztorowi częstochowskiemu dobra Laski, otrzymał v. Triebenfeld, który, staraniem ministra, z prostego strzelca został radcą wojennym pruskim i szlachcicem niemieckim. Ostrzeszów, Borek, Siedlików, Zajączki, Parana, Niedźwiedź, Bukownica i Kaliszkowice ołobockie przeszły w ręce generała pruskiego v. Ruechel. Ten otrzymał te dobra, wyjąwszy Kaliszkowic, które mu później przekazano, na mocy donacyi królewskiej pod tytułem mająteczku gracyalnego, według taksy 20000 tal. Zdarzyło się w krótce potem, że wicher wywrócił i połamał kilka sosien w obszernych lasach dóbr ostrz. Generał zażądał wynagrodzenia, a minister Hoym otaksować kazał te szkody na 40000 tal. , t. j. na drugie tyle, ile cały kompleks dóbr był oceniony; generałowi zaś dla zaspokojenia go dano Kaliszkowice ołobockie, otaksowane na 10000 tal. Generał nie zajrzawszy nawet do swej majętności, sprzedał ją za 130000 tal. rządcy regencyjnemu v. Reibnitz. Taksa sądowa, o którą postarał się pan radca; okazała, że te dobra warte są 380000 talarów. Dochody ówczesne z tych dóbr wynosiły 12000 talarów J. Loewenberg, Das enthuellte Posen, t. III, 60. W roku 1807, za ks. warszawskiego, utworzono podprefekturę w O. Po zniesieniu sądu grodzkiego urządzono sąd ziemski w Krotoszynie, sąd pokoju, sąd ziemskomiejski, sąd powiatowy w Kępnie, sądy polubowne w różnych miejscach powiatu. W 1815 r. , po zawarciu traktatów wiedeńskich, utworzono pow. ostrzeszowski w obecnych. granicach, z dawnego pow. t. n. i z pewnej części pow. wieluńskiego W 1819 r. regulowano stosunki pograniczne; w 1821 r. wcielono powiat do dyecezyi poznańskiej, a do par. Olszowskiej Mirków, Podzamcze, Świbę, KuźnicęSkakawę i Teklinów NowąWieś, należące poprzednio do par. Wieruszewskiej. W 1833 r. urządzono okręgi wiejskie Baranów, Grabów, Miksztat, Opatów, Ostrzeszów, Parzynów i Podzamcze, które następnie przetworzono na obwody policyjne. W 1856 7 r. wychodziło w Kępnie czasopismo p. n. Przyjaciel ludu katolickiego, staraniem ks. P. W. Fabisza, autora Kroniki powiatu ostrzeszowskiego, której zawdzięczamy niektóre w tym opisie szczegóły. Starostwo ostrzeszowskie, ustanowione przed r. 1662, składało się z miasta O. , przedmieścia zwanego Borkiem i z wsi Siedlików, Zajączki, Niedźwiedź i Bukownica. Starostami byli w ostatnich czasach Franciszek Stadnicki, Józef Bratkowski 1771 i Ksawery Mikorski 1773. Kwarty płaciło w 1771 r. 1367 złp. , 3 gr. hyberny 688 złp. i łanowego 400 złp. Według pomiarów i obliczeń Pawińskiego Polska XVI wieku zajmo wał pow. ostrzeszowski w XVI w. przestrzeń 13, 46 mil kw. i był pod względem obszaru 22m w poczcie powiatów wielkopolskich; liczył 4 miasta, 21 parafii i 41 wsi z 130 łanami kmiecemi i 45 zagrodami. Zamieszczone w dziele Pawińskiego regestra poborowe z r. 1553 wykazują następujące wsi Biskupice, Bobrowniki, Bukownica, Chlewo, Chynowa w pow. odolanowskim, Domanin, Donąborów, Doruchów, Godziętowy, Grębanin, Jankowy, Jutrków, Kaliszkowice jedne tylko, Kierzno, Kochłowy, Komorów, Krążkowy, Książenice, Lubczyna, Marszałki, Mechnice, Mielęcin, Mikorzyn, Mirków, Myjomice, Myślniów, Olszowa, Parzynów, Przedborów, Przytocznica, Rogaszyce, Rojów, Rudniczysko, Rzetnia, Siedlików, Skarydzów, Strzyżew, Świba, Tokarzów, Torzyniec i Wyszanów. W spisie tym pominięte są Kępno 1282, Zajączki 1295, Kotłów 1357, Borek 1386, Osiny 1433 i Mroczyń. Regestra poborowe z r. 1563 wykazują 5 miast Baranów, Kobyla Góra obecnie wieś, Grabów, Miksztat i Ostrzeszów. Kępno było wówczas jeszcze wsią. Powiat ostrzeszowski graniczył od płn. z pow. kaliskim, od zach. z Szląskiem, a od wsch. i płd. z pow. wieluńskim, od którego, dla utworzenia dzisiejszego powiatu oderwano wsie Laski, Opatów, Raków, Siemianice, Słupię i Trzcinicę z przyległościami. Parafii w powiecie było 21 w r. 1553; wspomniane regestra nie wyszczególniają ich, zestawiamy je więc podług innych źródeł Baranów, Bukownica, Chlewo, Donąborów, Doruchów, Grabów, Kępno nie wykazano w reg. , Kierzno, Kobyla Góra, Kochłowy, Kotłów nie wyk. w reg. , Mielęcin zburzony w r. 1626, Mikorzyn,

Ostrzeszów