ki do Użoka, w płn. stronie Butelki Wyżnej, pow. turczański. 3. O. , lesiste wzgórze, w płd. wsch. stronie Stawek, pow. gródecki. Wznies. 356 mt. Lu. Dz. Ostryca al. Ostritza, wś kośc. , pow. czerniowiecki, na praw. brz. Prutu, odl. 7 klm. na płd. wsch. od Czerniowiec, graniczy od płn. z Horeczą i Mahalą, od wsch. z KotulOstry cą, Zurynem i Mamornicą, od płd. zach. z Czahorem i Mołodią. Przez obszar O. idzie gości niec do granicy mołdawskiej. Wschodni ob szar gminy przerzyna rz. Prut, który na prze strzeni 4500 mt. tworzy granicę gminy. Od płd. zach. z obszaru Mołodii wpływa krętym biegiem pot. Dereluj, który przebiegłszy wś, wpada do Prutu. Zabudowania wiejskie legły między gościńcem a Prutem. W 1869 r. obszar tej gminy wynosił 1708 ha 50 arów 87 m. kw. ; było tu 369 dm. , 1718 mk. męż. 885, kob. 833. W 1885 r. było 1755 mk. Jest tu par. gr. nieun. z cerkwią drewnianą p. w. Uśpienia N. P. Maryi, zbudowaną w 1777 r. staraniem parafian, odrestaurowaną 1864 r. Według szem. duch. dyec. bukowińskiej z 1885 r. parafia ma rodzin 393, dusz 1791 m. 886, k. 905. Szkoła ludowa 1klas. Dzieci obo wiązanych do uczęszczania do szkoły 207 chł. 102, dziew. 105, uczęszcza zaś 54 chł. 50, dziew. 4. Wyznawcy rz. kat. i gr. kat. mają swą parafią w Czerniowcach. Sąd pow. i urząd podat. w Czerniowcach. St. p. Zuryn. Własność funduszu religijnego grekoormiań skiego. Br. G. Ostrycharze, kol. , pow. wieluński, gm. i par. Lututów, odl od Wielunia 22 w. , ma 9 dm. , 62 mk. Ostrygarb 1. wzgórze 426 mt. wznies. , w płn. wsch stronie Berymowiec i płd. zach. stronie Olejowa, w pow. złoczowskim. 2. O. , wzgórze w Polańskim lesie, w płd. wsch. stro nie Polan, pow. żółkiewski. Szczyt jego 377 mt. wysoki. Lu. Dz. Ostry Garbek, wzgórze ze szczytem 387 mt. wys. , w płn. stronie Makowej, pow. dobromilski, na lew. brz. Turnicy. Lu. Dz. Ostryjki, Ostrijki, w dok. Ostrejki, wś cerkiewna nad rzką Uzem, pow. wasylkowski, na wsch. od Białej Cerkwi. Wchodziła niegdyś w skład sstwa białocerkiewskiego, obecnie należy do klucza białocerkiewskiego br. Branickich. ob. Arch. J. Z. R. , cz. I, i 3 781. Ostryjówka, wś niegdyś w włości konstantynowskiej, t. j. w dzisiejszym pow. starokonstantynowskim, być może że dzisiejsze Ostrykowce ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 1 291. Ostrykól, wś włośc, pow. ostrowski, gm. i par. Długosiodło, ma 14 os. , 322 mr. W 1827 r. byłą tu 10 dm. , 53 mk. Wchodziła w skład dóbr Grądy. Ostrykól, niem. Ostrokollen, wś kośc. i targowa na Mazurach, nad rz. Ełk, pow, łecki, 3 klm. od st. kol. żel. Prostek, ma 420 mk. ew. , Polaków, kościół ew. , st. p. O. istniał już w 1538 r. , w którym ks. Olbracht nadał soł tysowi Daćbogowi z Prostek i mieszkańcom 40 włók w O. na prawie chełmiń. , 2 z nich dla kościoła. Parafia w tym samym roku została założoną. W początku nazywała się wś Scharfenrade tak tłumaczono słowo Ostrykół. W 1552 r. kupił pleban ew. Lenart Chojnow ski 5 włók boru niedaleko od wsi. W 1600 r. byli tu tylko polscy mieszkańcy. Po bitwie pod Prostkami w 1656 r. cała parafia została spustoszoną; 1326 ludzi wzięto w niewolę, 95 zabito. W 1794 r. w pierwszych dniach lipca, przed bitwą pod Kolnem, wojsko polskie było w O. Za rządów pruskich zostały we wsi urządzone targi. J. K. Sem. Ostry Koniec, wś nad rz. Swołną, pow. drysieński. Ostrykowce, w dok. Ostrynkowce, wś nad rzeką Słuczą, pow. starokonstantynowski, na wsch. od miasta pow. i od mka Kuźmina; ob. Pamiat. Kij. Arch. Kom. , t. IV, cz 2 228. Por. Ostryjówka. Ostrykowiec, lesista grupa górska w płd. zach. stronie Smolnicy, pow. dobromilski, na praw. brz. Str wiążą i między jego dopływami Maksymowem od zach. a Rudawką od wsch. Szczyt 605 mt. wznies. Lu. Dz. Ostryńskie, przedm. Lipska, os. miejskiej w pow. augustowskim, odl. 7 w. na zach. od Lipska, leży na wzgórzach stanowiących poniekąd wyspę śród błot, ma 36 dm. Ostryna, małe mko rząd. nad rz. Ostroszą al. Ostrynką, dopł. Kotry, pow. lidzki, w 3 okr. pol. , gm. i okr. wiejski Ostryna, o 56 w. na płd. zach. od Lidy, 21 w. od Szczuczyna a 146 w. od Wilna. W 1859 r. było tu 170 dm. i 970 mk. ; w 1866 r. 179 dm, i 1196 mk. , w tej liczbie 481 prawosŁ, 669 żyd. , 12 kat. i 34 mahom. ; w 1882 r. zaś 1984 mk. 973 męż. i 1011 kob. . Posiada cerkiew par. mur. p. w. Przemienienia Pańskiego, niewiadomej erekcyi, kaplicę drewnianą, targi tygodniowe co niedziela. Dawniej było dość handlewem. Parafia prawosł. , dek. szczuczyńskiego, ma 5350 wiernych 2639 męż. i 2711 kob. . O. otrzymała prawa miejskie od Władysława IV w 1641 r. W 1666 r. wznieśli tu kościół Krzysztof Zygmunt i Klara Izabela de Malgi Laskarysówna, Pacowie, kanclerzowie w. lit. Za czasów rzplitej O. stanowiło sstwo niegrodowe ostryńskie, położone w wwdztwie wileńskiem, pow. lidzkim, które podług spisów podskarbińskich składało się z mka O. z przyległościami. W 1771 r. posiadał je Andrzej Zienkowicz, instygator w. ks, lit. , opłacając zeń kwarty złp. 2832 gr. 8, a hyberny złp. 3140. Podług Echarda sstwo ostryńskie pła Ostryca Ostryca Ostrycharze Ostrygarb Ostry Garbek Ostryjki Ostryjówka Ostrykól Koniec Ostrykowce Ostrykowiec Ostryńskie Ostryna