II, 312, 474. Dziesięcina z tej wsi, wartości do 7 grzywien, szła z nadania Jarosława arcybiskupa na rzecz plebana we Wrzosie, który prócz tego otrzymywał za dziesięcinę konopną po 1 gr. z łanu Lib. Ben. Łask. , I, 684. Dobra O. składały się w 1871 r. z fol O. i Wyręb, wsi O. , rozl. dominialna mr. 907 gr. or. i ogr. mr. 463, łąk mr. 60, past. mr. 15, wody mr. 2, lasu mr. 240, zarośli mr. 60, w osadach czynszowych mr. 60, nieuż. mr. 22; bud. z drzewa 14; pokłady torfu, las urządzony. Wś O. os. 18, z gr. mr. 179. 5. O. , wś i fol. nad rz. Wisłą, pow. sandomierski, gm. Samborzec, par. Skotniki, odl. od Sandomierza 5 w. , ma 22 dm. , 137 mk. W 1827 r. było tu 23 dm. , 133 mk. Fol. O. rozl. w 1885 r. mr. 430 gr. or. i ogr. mr. 196, łąk mr. 40, past. mr. 55, nieuż. mr. 139; bud. z drzewa 1; płodozmian 4, 6 i 8 polowy. Wś O. os. 19, z gr. mr. 37; wś Bogorya os. 4, z gr. mr. 24. Ostrołuszczyzna, zaśc. szlach. , pow. trocki, w 1 okr. pol. , o 28 w. od Trok, 1 dm. , 9 mk. katol. Ostromecki Przewóz, niem. Faehrkrug, os. nad Wisłą, pow. chełmiński. W 1868 r. 4 bud. , 2 dm. , 12 mk. ewang. Należy do Ostromecka. Ostromecko al. Ostromięck, 1667 r. Ostromęck, niem. Ostrometzko, dok. 1222 Ostromezh, Ostromes, Ostromitz, Ostermitz, Ostirmitsch, Ostrimitz, dobra ryc, pow. chełmiński, na praw. brzegu Wisły, naprzeciw Fordona. Przy dworze ciągnie się piękny park, ozdobiony grotami i kaskadami. Torunianie robią tu latem wycieczki. Większa część tutejszych mieszkańców składa się z robotników, Dobra O. mają 2906, 31 ha obszaru, mianowicie 780, 27 ha roli orn. i ogr. , 84, 38 łąk, 177, 02 pastw. , 1770, 91 boru, 75, 74 pastw. , 77, 99 wody; czysty dochód z gruntu 16, 657 mrk. ; gorzelnia parowa, wodny młyn i cegielnia. Właśc. Marta v. Alvensleben. W 1868 r. 45 bud. , 19 dm. , 179 mk. , 58 kat. , 121 ew. W miejscu jest agentura poczt. Kościół ewang. w stylu ostrołukowym i kośc. kat. patronatu prywat. , wystawiony w 1630 r. kosztem dziedzica Jana Dorpowskiego. Poświęcony w 1676 r. a po odnowieniu drugi raz w 1839 r. Stoi na wzgórzu, w malowniczem położeniu. Dawniej był tu tylko drewniany kościół. Przy kościele jest bractwo trzeźwości, założone w 1859 r. ; oprócz tego szpital dla 3 ubogich. W Boliminku jest kościół filialny, zbudowany w 1667 r. pod w. św. Wojciecha; tu też mieszka proboszcz, bo liczba katolików tu większa jak w O. W 1885 r. odkryto w kościele ostromęckim na ścianach wcale niepoślednie malowidła al tempera, pokryte grubą warstwą wapna. Zdaje się że pochodzą z 1630 r. , gdy kościół został odbudowywany. W 1667 r. należały do tutejszej parafii O. quondam 10 cmethones, in praesenti tres, Izbice, Pień, Raptowo. Strzyżawa Kępa, quae a Hollendis colitur i Janowo. Parafian liczono 200 ob. Wizyt, Strzesa, str. 150 b. . Proboszcza nie było podówczas, za stępował go przez czas niejakiś prob. z Czarnowa. Obecnie należą do parafii Nowydwór, Reptowo, Janowo, Szestof, Szadon, Pień, Steinort, Mozgowina, W. Kępa, M. Kępa, Kruszki, Strzyżawa, Strzyżawka i Ostromecki Przewóz. Do kość. filialnego w Boliminku, dawniej tak że paraf. , były r. 1668 przyłączone Boliminko, Dąbrówka, Wałdowo, Gierkowo, Gniazdo wo, Bolimino. Obecnie, oprócz wyżej wymie nionych, wyb. Bolimińskie, Otowice, Noulinum i Boliminer Steinort. , Paraf. tutejsza na leży do dek. toruńskiego; w 1867 r. miała 938 dusz, między temi 573 komunikantów; w 1885 r. było 1314 dusz. Prob. w nowszym czasie byli Kazimierz Tarnowski 1848 r. , Ko pal, Wojciech Schultz, W historyi występu je o. po raz pierwszy w 1222 r. , gdzie je wy mienia przywilej t. z. łowicki. Za czasów krzyżackich należało do komturstwa starogrodzkiego, a przez pewien czas do bierzgłowskiego, . W 1414 r. obliczył Mikołaj z O. szkodę poniesioną w ostatniej wojnie na 300 grzywien, gdyż zabrano i spalono mu całe mienie ob. Gesch. d. Kr. Kulm von Schultz, II, 157. Katol. kościół istniał tu już w 1445 r. ob. Ukr. B. d. Bist. Culm, str. 463. Stare źródła historyczne nazywają O. castrum, później nawet oppidum ob. Schultz, 1. c. str. 329; było więc grodem warownym, który strzegł starożytnej drogi handlowej z Bydgo szczy na Wyszogród, Ostromecko, Chełmno, Słup nad Osą, dalej do wybrzeży bursztyno wych. Stary zamek, w wielki czworobok, za chował się aż do dzisiejszych czasów. Według krzyżackich ksiąg szkodowych z r. 1414, po niósł w ostatniej wojnie Tomasz z Ostromec ka Ostermitz ze swoimi pasierbami szkodę wynoszącą 600 grzywien Schultz, 1. t. II, str. 164. Kś. Fr. Ostromeczew, na karcie Chrzanowskiego Ostromieczewo, wś, pow. brzeski, o 3 w. na płd. zach od Łyszczyc, przy drodze z Brześcia do Wysokiego Litewskiego; własność ks, Aleksandra Puzyny. Ostromęczyn, wś i fol. , pow. konstantynowski, gm. Chlebczyn, par. rzym. kat. Górki, wsch. obrz. Chłopków, posiada szkołę początkową ogólną, fabrykę serów na sposób szwajcarski, ma 32 dm. , 472 mk. , 766 mr. włośc. Fol. O. należy do dóbr Hruszniew. W 1827 r. było tu 42 dm. , 364 mk. Ostromięck, ob. Ostromecko. Ostrominsky, po łotewsku KohschKula Muiza, dobra pryw. , V pow. weimarskim gub. Ostrołuszczyzna Ostrołuszczyzna Ostromecki Ostromecko Ostromeczew Ostromęczyn Ostromięck Ostrominsky