25 Rudniczek, 26 Wołowiec, 27 Arszyn, 28 Kossów, 29 Tetijów, 30 Olszanica, 31 Rokitno, 32 Łobaszow, 33 Petyhorcy, podobnież ze wszystkiemi folwarkami, wsiami i przy należyteściami, tak działem objęte, jako też i przez księcia Janusza potem kupione. Równie też dobra Peremysl razem z wsiami do tych dóbr należącemi i wszystkie inne tak zastawne dobra jako też dochody w depozytach będące po śmierci ojca na syna JanuszaWłodzimierza zostały dziedzictwem przeznaczone, z których wyposażenie siostr JanuszaWłodzimierza, jeżeliby były, i działy dla sukcesorów wynikać były powinny. Janusz Sanguszko, jak się wyżej powiedziało, aktem w Kolbuszowie 1753 r. spisanym dobra ordynacyi ostrogskiej rozdarował w następny sposób J. Małachowskiemu, kanclerzowi koronnemu, połowę Ostroga, Międzyrzecz i 30 wsi, Potockiemu, kraj czemu koronnemu, Lutowirz, Łokacze i 9 wsi; Czackiemu, kasztelanowi wołyńskiemu, Świniarzyn, Bereznicę i część wsi; Grocholskiemu, sędziemu ziemskiemu bracławskiemu, 2 wsie; Bogatce, podstolemu bracławskiemu, wieś jedne; Karolowi Szydłowskiemu, miecznikowi smoleńskiemu, miasto Koźmin i 17 wsi; Fajglowi, burgrabiemu krakowskiemu, 3 wsie; Jabłonowskiemu, cześnikowi w. ks, lit. , miasto Sulżyn i 18 wsi; Romanowi 2 wsie; ks. Lubomirskim i Czartoryskim Konstantynów Stary i 36 wsi; ks. Antoniemu Lubomirskiemu, staroście kazimirskiemu, Miropol i 13 wsi, Kulczyny i 35 wsi; ks. Lubomirskiemu, staroście olsztyńskiemu, dobra Nawoje i 33 wsi, Wilsk z 9 wsiami i z klucza cudnowskiego 30 wsi; ks. Lubomirskiemu, wojewodzie lubelskiemu, m. Pików i 34 wsi; Krajewskiemu, skarbnikowi ciechanowskiemu, Koszków i Pęczyn wsie; ks. Lubomirskiemu, staroście bohusławskiemu, miasta Cudnów, Januszpol, Krasnopol, Kamionkę, Piątki Piątka i 89 wsi; Janowi Dzierzgowskiemu 2 wsie; Kazimierzowi Ilińskiemu, stolnikowi nurskiemu, 2 wsie; Ołtarzewskiemu i wieś; Scybutowi Romanowiczowi 5 wsi; Ciesielskiemu 2 wsie; Sobieszczańskiemu 2 wsie; Błeszczyńskiemu 2 wsie; ks. Stanisławowi Lubomirskiemu, podstolemu koronnemu, miasto Dubno i Ptycza i 70 wsi; ks. Jozefowi Lubomirskiemu, podstolemu w. ks. lit. , m. Stepań, Boreczna Dręczna i 84 wsi, klucz Czartoryski z wsiami; Sapiezie, wojewodzie mścisławskiemu, m. Bazaliję i 13 wsi, m. Krasiłów i 18 wsi; Wilczopolskiemu 1 wieś; Ksaweremu Szydłowskiemu 1 wieś; Ilińskiemu Wiktorowi 1 wieś; Leszczyńskiemu, pisarzowi grodzkiemu stężyckiemu, 1 wieś; Józefowi Sikorskiemu 2 wsie i Wielopolskiemu, cześnikowi koronnemu, kamienicę w Krakowie zwaną pod Baranami Konnotacya donacii przez JOKs. Sanguszka Marszałka W. Ks. L. w Grodzie sandomierskim sabbato post Festum S. Luciae V. et M. proximo Anno Domini 1753 poczynionych. Z późniejszych czasów wspomnieć należy, że w 1792 r. , gdy wojska polskie cofały się z Ukrainy pod wodzą Kościuszki i dochodziły do Ostrogu, generał rossyjski Kachowski pod samym Nowym Miastem stoczył walkę z Kościuszką, lecz był pobity i odparty, o czem świadczy kilkadziesiąt mogił. Kościuszko zabawił przez trzy dni w O. , po ustąpieniu zaś jego Kachowski wróciwszy się na miejsce pobojowiska, chciał zdobyć O. , co mu się jednak nie udało, przyczem puszczał na miasto kule armatnie, z których trzy zaleciały do synagogi żydowskiej. Żydzi na pamiątkę, że kule te nikomu nie szkodziły, dwie zawiesili wewnątrz szkoły na łańcuchach, a jedne wmurowali w ścianę, w miejscu gdzie uderzyła. Pożary niejednokrotnie niszczyły miasto, mianowicie w 1737, 1756, 1775 r. przyczem zgorzały przywileje i dokumenty miejskie. W bieżącym wieku pożar zniszczył całe miasto w 1809 i powtórnie w 1821 r. ; w 1848 r. znowu połowa miasta zgorzała. W O. była katedra biskupia i seminaryum prawosławne do 1831 r. , które później przeniesione zostały do Krzemieńca. Tu urodzili się Andrzej Węgierski i hetman Nalewajko. Opis miasta wraz z widokiem podał Tygod. Illustr. z 1862 r. t. V, str. 124 i z 1863 r. t. VII, str. 113. O ordynacyi ob. Akta publiczne, do interesu ordynacyi ostrogskiej należące Wilno w połowie XVIII i art. Szymona Konopackiego w Bibl. Warszawskiej 1873 r. , t. II. Ostrogski powiaty jeden z 12 powiatów gub. wołyńskiej, utworzony został w 1794 r. z części dawniejszego pow. łuckiego, do połudn. części którego przyłączono od dawniejszego ptu krzemienieckiego mko Lachowce i kilka wsi. Leży on w środku gubernii i graniczy na płn. poczynając od wsi Piatyhorce do wsi Błudowa z pow. rowieńskim, ztąd do mka Kilikijowa na wsch. z pow. nowogródwołyńskim zwiahelskim, dalej na wsch. od powyższego mka aż do wsi Załuże z pow. zasławskim; od wsi Załuże do Denysówki granica skręca się ku północny z tymże powiatem, od tej wsi idzie na wsch. do wsi Turówki z pow. starokonstantynowskim; od wsi Turówki do wsi Teremne graniczy na płd. z pow. krzemienieckim, od tej zaś wsi na zach. do wsi Piatyhorce z pow. dubieńskim. Zajmuje on 2, 693 w. kw. , podług dawniejszych zaś obliczeń 2114 w. kw. czyli 220, 625 dzies. przestrzeni. W tej liczbie znajdowało się 119, 181 dz. ziemi or. , 30, 731 łąk, 4, 312 past, 52, 800 lasów, 3, 205 pod rzekami, stawami i błotami i 10, 387 pod osadami i ogrodami. Południowa i zachodnia część powiatu są górzyste, z powodu przechodzących odrośli gór karpackich, część płn,

Ostróg