sny. w pow. osterskim pod Ostrem. Przybiera, pomiędzy innemi, od lew. brzegu Nosówkę al. Winnicę i Bystrzycę Bystricę. Nad wierzchowiskami tej. rzeki założony był w XII w. gród Biała Wieża o 40 w. na płd. zachód od mta Borzny, o którym znajdujemy wzmianki w latopiscach ruskich. J. Krz. Oster, msto pow. gub. czernihowskiej, ob. Ostr. Osterau, majątek, pow. rybacki, st, poczt. Rybaki. Osterec, karczma na obsz; dwors. Trójcy, pow. sniatyński. OstermanŻłobin, dawniej Żłobin, st. dr. żel. lipaworomeńskiej, w pow. rohaczewskim gub. mohylewskiej, o 1 w. od mka Żłobin, pomiędzy st. Krasny Bereg o 17 w. a Chałcz o 11 w. , ó 201 w. od Mińska a 338 öd st. Romny. Most żelazny przez Dniepr, depot parowców i warsztaty. Osterode, ob. Ostród, Osterski Horodziec, ob. Ostr, Osterwa al. Ostry Wierch, grzbiet i szczyt w Tatrach spiskich, na południe od głównego grzbietu, po wsch. stronie wejścia do doliny Mięguszowieckiej, jako też stawu Popradzkie go. Grzbiet Ostrego Wierchu, ciągnący się od Zmarzłego stawu Mięguszowieckiego na płd. zach. po Popradzki staw, tworzy płd. wscho dnią ścianę doliny Zmarzłej, tworzącej trzecią, wschodnią odnogę doliny Mięguszowieckiej. Ku południu od tego grzbietu odrywa się po przeczny grzbiecik; w nim wznosi się Tupa ob. . Południowy kraniec Ostrego Wierchu wznosi się 1926 mt. Widok z tego szczytu cudowny. Cała Mięguszowiecka dolina z swemi rozgałęzieniami i przepaściami. Wysoka z Popradzką turnią dawniej Kopą, na zach. Baszta z Sacynem, po nad którym w oddali dziko piętrzy się poszarpane Solisko i Ostra. a na wsch. Tupa, Kończysta i długa, zębata grań Żelaznych Wrot tworzą cudowną pano ramę. Widać ztąd stawy Szczyrbski, Po pradzki, Hinczowy Wielki i Mały, Smoczy i Zmarzły. Niemniej uroczy jest widok ku po ładniu, ku Węgrom Niźnim. Jestto tatrzań ska Rigi ob. Tupa. Br. G. Osterwick niem. , ob. Ostrowite, Osterwitz niem. , ob. Nikasanice, pow. głupczycki. OstępOsada, wś, pow. kalwaryjski, gm. i par. Simno, odl. od Kalwaryi 33 w. ; ma 8 dm. , 120 mk. Ostheim, majątek, pow. szczycieński, st. poczt. Pasym. Osthorn niem. , ob. Osturnia. Ostischken, wś, pow. tylżycki, na Litwie pruskiej, st. poczt. Szameitkehmen, 137 mk, Ostkehmen, wś, pow. darkiejmski, st. poczt, Boćwinki. Ostkluene niem. , dobra ryc. na Pomeranii, pow. UsedomWollin, st. poczt. , tel. i kol. Usedom, 7 klm. odl. , 76, 20 ha obszaru. Czysty dochód z gruntu 2316 mrk. Ostków, wś zaginiona w pow. złotowskim nad rz. Schwiede niem. , w pobliżu Lipowych Bud; istniała jeszcze w X. VI w. Ostloepschen, majątek, pow. wystrucki, st. poczt. Abelischken. Ostnicza al. Ostnitza dok. z r. 1283, struga pod Żarnowcem, pow, wejherowski, należała do cystersów w Oliwie ob. P. U. B. t. Perlbach, str. 322. Ostoboże, wś, pow. dzisieński, w 4 okr. pol. , gm. Stefanpol, okr. wiejski Sinica, o 8 1 2 w. od gm. a 25 w. od Dzisny, U dm. , 121 mk. prawosł. w 1864 r. 34 dusz rewiz. ; należy do dóbr Sinica, dawniej Borowskich, obecnie Pawłowa. Ostobuż, rus, Ostobiż z Polanką, wś, pow. Rawa Ruska, 26 klm. na płn. wsch. od Rawy Ruskiej, 10 klm. na wsch. od sądu pow. i urz. poczt. w Uhnowie. Na płn. leżą Staje, na wsch. i płd. wsch. Woronów, na płd. zach. i zach. Domaszów. Wś leży w dorzeczu Wisły za pośrednictwem Sołokii, lew. dopł. Bugu. Płynie ona zrazu od zach. na wsch. , potem na płd. wsch. wzdłuż granicy północ, następnie dzieli się na dwa ramiona, z których jedno skręca znowu na wsch. , drugie zaś zatrzymuje kierunek płd. wsch. aż do połączenia z ramieniem pierwszem. Po złączeniu się ramion zatrzymuje rzeka jeszcze bieg płd. na krótkiej przestrzeni, poozem skręca na wsch. . i wchodzi do Woronowa. Zabudowania wiejskie leżą w płn. wsch. stronie obszaru, na praw. brzegu Sołokii. Na płn. wsch. od nich mokre pastwisko, a na płd. część wsi Polanka z lasem i gajówką. Własność wiek. ma roli or. 346, łąk i ogr. 456, past. 80, lasu 147 mr. ; wł. mn. roli or. 382, łąk i ogr. 367, past. 7 mr. W r. 1880 było 421 mk. w gm. , 65 na obsz. dwors. 115 rz. kat. . Par. rz. kat. w Bruckenthalu, gr. kat. w miejscu, dek. uhnowski, dyec. przemyska. Do tej parafii należy Woronów. We wsi jest cerkiew drewniana, postawiona w 1760 r. Ostoja 1. przyległość fol. Dębowa Góra, pow. skierniewicki, gm. Dębowa Góra, par. Żelazna. W początku XVI w. był to folwark należący do par. Bąków i stanowił uposażenie kollegiaty łowickiej Lib. Ben. Łask. , II, 511. Domysłowi wydawcy Lib. Ben. Łaskiego, iż mowa tu o wsi Ostoja w pow. noworadomskim, przeczy fakt, że w opisie par. Radomsk Lib. Ben. nie wymienia wsi t. n, i że w opisie par. Bąków L. B. , II, 502 powiedziano, że O. jest to folwark należący do kollegiaty łowickiej. Kollegiata jednak pozbyła się wkrótce tego małego a niedogodnego dla odległości folwarczku. Według regestr. pobor. z 1576 r. O. , Oster Oster Osterau Osterec Osterman Osterode Osterski Horodziec Osterwa Osterwick Osterw Ostęp Ostheim Osthorn Ostischken Ostkehmen Ostkluene Ostków Ostloepschen Ostnicza Ostoboże Ostobuż Ostoja