ścian płci męskiej. W O. znajduje się kaplica katolicka par. berezyńskiej, fundowana w 1711 r. przez Andrzeja Rogowskiego. Fol. ma 664 mr. obszaru; młyn przynosi 800, propinacya 200 rs. Okolica małoludna, poleska, grunta lekkie, łąk obfitość. Opis podała Ewa Feliń ska w swych Pamiętnikach t. II 336 8. 2. O. , wś, pow. sieński, gm. ulanowicka, 12 dm. , 98 mk. A. Jel. Osmołowo 1. wś nad bezim. dopływem Izewki, pow. nowogródzki, o 8 w. ku zach. od Nowogródka, ma 18 osad; miejscowość wzgórkowata, malownicza, dość leśna, grunta uro dzajne. 2. O. , wś, pow. słucki, w 2 okr. pol. kleckim, gm. Łańsk, o 1 milę na płd. od mta Nieświeża; ma 23 osad pełnonadziało wych; meczet. Miejscowość równa, bezleśna, grunta żyzne, szczerkowe. A. Jel, Osmoły, gród w ziemi gostyńskiej, wymieniony w dokum. z 1462 r. Kod. Mazowiecki, 23 2 3. Osmoły al. Osmały, wś, pow. święciański, w 2 okr. pol. , gm. i okr. wiejski Kukuciszki, o 1 w. od gminy a 53 w. od Święcian, ma 14 dm. , 148 mk, w tej liczbie 139 kat. , 9 żyd. 52 dusz rew. ; należy do dóbr Prusakiszki Jałowieckich. Osmy, pustk. , pow. ostrzeszowski, 1 dm. , 17 mk. Należy do Parsymowa. Ośna Góra, dok. Osza Gora, i Oschya gora, posiadłość pod Wenecyą, pow. szubiński, w o kolicy Gąsawy. Płaciła dziesięcinę kościołowi w Chomiąży r. 1357; istniała jeszcze za czasów arcyb. Łaskiego. Nie jest Osininem jak obja śnia Kodeks Wielkopolski. E. Cal. Ośna Góra, niem. Osznagorren, wś, pow. darkiejmski, st. poczt. Żabiny. Osne, błota utworzone w pow. rypińskim przez wody odpływające z jez. Kleszczyn, odchodzą one do jez. Bobrowiec. Ob. Kleszczyn. Ośnia 1. os. włośc, we wsi Czarnia, pow. rypiński, gm. Skrwilno. 2. O. , wś, pow. wyłkowyski, gm. i par. Olwita, odl. od Wyłkowyszek 2 w. , ma 6 dm. , 70 mk. Ośniałowo, fol, pow. lipnowski, gm. Dobrzyń, par. Ciechocin, odl 36 w. od Lipna, ma 2 dm. , 13 mk. Rumunek O. , w par. Nieszawa, był 1789 r. własnością kapituły włocławskiej i dawał 234 złp. czynszu. Obecnie fol O. rozl. mr. 197 gr. or. i ogr. mr. 161, łąk mr. 28, nieuż. mr. 8; bud. mur. 2, z drzewa 3. Ośnica 1. wś włośc, pow. płocki, gm. Bielino, par. Imielnica, odl. 3 w. od Płocka, w pobliżu Wisły, ma 34 dm. , 239 mk. , 786 mr. obszaru, w tem 385 mr. nieużytków. O. wraz z os. Grabówka i Pieńki wchodziła w skład dóbr Gulczewo. O. jest starożytną osadą, jak tego dowodzą istniejące tu cmentarzysko i stacya krzemienna, bardzo obfita, na wydmach nad Wisłą, od Grabówki począwszy aż do O. , na obszarze 8 wiorst ob. Bibl. Warsz. z 1871 r. , III, 102. 2. O. , przyl. wsi ChrzanowoBronicze, pow. makowski, gm. i par. Karniewo. W 1827 r. było tu 3 dm. , 21 mk. Br. Ch. Ośnica, rzeczka w pow. rowieńskim, lewy dopływ Horynia, do którego uchodzi w obrębie dóbr Doraźne. Słynęła niegdyś żeremami bobrowemi, podobnie jak rzeczki Zola i Wo niaczka. Ośnicka Kępka, olędry na Wiśle, pow. gostyński. Należą do dóbr Tokary. Ośnieżyce, dwie wsie nad rz. Jasiołdą, pow. piński, w 1 okr. pol łohiszyńskim, gm. Stawek, przy drodze ze wsi Kupiatycz do wsi Stawek; jedna wieś ma 36, druga 16 osad pełnonadziałowych; miejscowość nizinna, bogata w łąki i rybę; lud mało trudni się rolnictwem i cały oddany rybactwu lub flisactwu. W XVI w. o. należały do dóbr Dowgierdziszki Zawiszów. D. 20 lipca 1540 r. Mikołaj Jurjewicz Zawisza testamentem potwierdzonym przywilejem Zygmunta Starego z d. 5 listopada t. r. zapisał, pomiędzy innemi, O. żonie swej Annie Wasilewnie kn. Połubińskiej. W 1592 r. własność Jerzego Karęgi. Następnie własność jezuitów, po kasacie zakonu nadana przywilejem króla Stanisława Augusta Adamowi Skirmunttowi, sędziemu grodzkiemu pińskiemu, przyczem intrata roczna z nich oznaczoną została na 800 złp. Ośniki, wś, pow. sochaczewski, gm. Tułowice, par. Głusk, ma 83 mk. Ośniki 1. wś nad rz. Żerdzią, pow. krze mieniecki, na płn. od mka Białozierki. Nale żała niegdyś do sstwa krzemienieckiego i po dług lustracyi z 1628 29 r. , odbytej pod przewodnictwem kasztelana radomskiego Słu peckiego, wraz ze stawkiem Oroniowcach i młynem czyniła fl. 148 gr. 22 ob. Jabłonowski Lustracya, str. 175. Por, także Pamiat. Kij. Arch. Kom. , t. IV, cz. 2 222; Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 1, dodatki 340. 2. O. , wś nad dopł. Bystryjówki, pow. żytomierski, w po bliżu granicy pow. radomyskiego, na wschód od mka Czerniachowa. J. Krz. Ośniszczewko, wś, pow. inowrocławski, o 11 klm. na płd. wsch. od Gniewkowa, par. w Brudni, poczta w Murzynnie, st. dr. żel. w Gniewkowie, 14 dm. i 181 mk. , 147 kat. i 34 prot. Należała niegdyś do biskupów włocławskich; istniała przed r. 1583. E. Cal. Ośniszczewo, mylnie Osniszewo i Osniczewo, domin. i okręg domin. , pow. inowrocławski, o 10 klm. na płdwsch. od Gniewkowa, par. w Grabin, poczta w Dąbrowie Louisenfelde, st. dr. żel w Gniewkowie; 7 dm. i 137 mk. , obszaru 414, 26 ha, t. j. 378, 20 roli, 26, 40 łąk, 2, 05 past. , 6, 66 nieuż. i 0, 86 wody; czysty dochód grun. 7738 mrk. ; właścicielką jest Flora z hr. Dąbskich Hejnowska. W 1349 r.

Osmołowo

Osmołowo

Osmoły

Osmy

Osne