mk. W najnowszych wykazach urzędowych niepodana. Oślanka, rzeczka w pow. mścisławskim, bierze początek pod wsią Komarówką i pod wsią Koskowo wpada od praw. brzegu do Soży, pomiędzy ujściem Horodni i Wiechry. Oślanka, wś cerkiewna nad rzeczką t. n. , pow. mścisławski, młyn wodny i folusz; własność Buczyńskiego. Zarząd gminy, mającej 4497 mk. 1264 męż. , 1350 kob. i 1883 dzieci, z których 65 zajmują się ścinaniem, obróbką i wywozem drzewa, przy pomocy 100 koni; w gminie znajduje się 6446 dzies. lasów prywatnych i 1228 1 2 włościańskich. Oslawa, lewy dopływ Ihlawy, praw. dopływu Morawy. Płynie na Velky Meseryc GrossMeseritz i Iwanczyce. Oslawdamerow niem. , ob. Osiowa Dąbrowa. Oślica, ob. Oślik. Oślik al. Oślica, rzeka w pow. mohylewskim i częścią w borysowskim, płynie w kierunku płd. wsch. pod mkiem Krucza, Szpielewszczyzna, Jaśmona w pow. borysowskim i poniżej Białynicz wpada od prawego brzegu do Druci. Osłamów, wś u źródeł rz. Żwana, w płn. wsch. części pow. uszyckiego, okr. pol. uszycki, gm. o. , par. kat. Wońkowce, poczta Uszyca Nowa, o 21 w. od Uszycy, 13 w. od Jołtuszkowa, 7 1 2 w. od Wońkowiec, ma 123 os. , 350 dusz męs. , 752 dzies. ziemi włościańskiej, 1080 dz. dworskiej, w tej liczbie 786 dz. na leży do Mittona, 28 dz. do Ge i 266 dz. do Holeckich. Cerkiew p. w. ś. Michała, wznie siona w 1861 r. , uposażona 41 dz. ziemi, ma 784 parafian. Zarząd gminy, do której należą O. , Bystrzyca, Daszkowce, Filanówka, Howory, Hohole, Kalusik, Karażyn, Kurniki, Łomaczyńce, Tatarynka z Majdanem Wońkowieckim i mko Wońkowce, razem 12 starostw, 1302 osad, 7609 dz. ziemi włośc, 9180 mk. włościan 4509 męż. , 4671 kob. . Oprócz tego w obrębie tej gminy zamieszkuje 1134 osób innych stanów 574 męż, i 560 kob. ; ziemi do nich należącej i rządowej jest 33, 769 dzies. w tem 13, 425 ornej. Cały więc obszar gmi ny obejmuje 55, 138 dz. 28, 679 dz. ornej, z ludnością 10, 314 mk. Na jednego włościa nina wypada 0, 82 dz. ziemi. W O. znajduje się st. poczty wiejskiej. Niegdyś O. należał do Trzecieskich. Dr. M. Osłanin, niem. Oslanin, dok. Oslanyno, 1398 Uslanin, 1710 Osłonino, dobra ryc. na Puckiej kępie, pow. wejherowski, odl. 2 3 4 mili od Wejherowa, st. p. i tel. , par. kat. i ew. Puck, 6 klm. odl. , st. kol. Reda, 11 klm odl. ; szkoła kat. Rzucewo. Do dóbr tutejszych liczy się także wyb. Beka; ma 320, 38 ha roli or. i ogr. , 188, 96 łąk, 112, 77 past, , 12 lasu, 12, 93 nieuż. , 1, 85 wody, razem 648 89 ha; czysty dochód z gruntu 8031 mrk. Właśc. Gustaw v. Below na Rzucewie. W 1871 r. 20 dm. , 60 dymów, 381 rak. , najwięcej kat. ; na wyb. zaś 4 dm. , 8 dymów, 44 mk. O. leży tuż nad zatoką Pucką nad bezimienną strugą, która tu młyn pędzi. Na obszarze O. znaleziono dwie urny, które r. 1849 zostały oddane do gdańskiego muzeum ob. Preuss. Prov. BI, 1850, str. 269 i 1856 str. 269. W 1364 1369 nadaje w. mistrz Winryk V. Kniprode dobra Oslanyno Szymonowi z Ostaszewa von Ostesschow na prawie dziedzicznem, wolne od wszelkich dotychczasowych ciężarów polskich, mianowicie od płacenia czynszu w świniach i krowach i od sianożęcia, za to winien czynić jednę służbę. Później nabyli te dobra zakonnicy z Kartuz, bo z dok. w. mistrza Michała Kuechmeister v. Sternberg z r. 1418 dowiadujemy się, że Nitze, t. j. Mikołaj Stolnik z Rzucewa i jego synowie Jan Hans i Tomasz Tyme przyrzekają dobra O. , Będargowo, Krokowo i Błądzikowo wraz z wszelkim inwentarzem w Osłaninie ustąpić klasztorowi, jeżeli jemu zapłacą 400 grzywien, a jego drugiemu synowi Thyme 600 grz. i dadzą przytułek w klasztorze, gdzie oprócz mieszkania i utrzymania winni im będą płacić rocznie 10 grz. na ubiór. Wszyscy krewni zrzekli się niebawem praw do tych dóbr a w. mistrz Michał Kuechmeister uwolnił je od wszelkich ciężarów, powiększył prawa co do rybołóstwa i dla dworu w O. wyznaczył drzewo opałowe i budulcowe ob. Zeitsch. d. Westpr. Gesch. Ver. , VI, str. 94. W 1425 r. nadaje przeor Mikołaj karczmę w O. Piotrowi Wiczke na prawie chełm. R. 1434 sprzedaje przeor młyn tutejszy Janowi Pyszałce za 9 grzywien i wolne mliwo dla dworu w O. jako i za opłatą rocznego czynszu w kwocie 6 grz. i 4 kur. Klasztor zobowiązuje się jednak pomagać młynarzowi przy budowlach tamże, str. 102. R. 1488 nadaje przeor Andrzej sołectwo tutejsze Wawrzyńcowi Kąkolowi Conkoell, wkładając jeszcze na gospodarzów obowiązek płacenia 2 grzywien lźejszej monety biskupowi zamiast dziesięcin ob. Kujota pracę o Bisk. majątkach, str. 25 i Cod. dipl. Cartusiae, gdzie jest 13 dokum. tyczących Osłanina. Manuskrypt w Pelplinie. Por. też t. IV, 176 i 261. Kś. Fr. Osław Biały i O. Czarny al. Osławy, wś, pow. nadworniański. Są to właściwie dwie osady nad dwoma potokami Osławą Białą i Czarną, które na płn. od tych osad łączą się w jeden potok i przyjąwszy w siebie kilka innych, między niemi z zachodu Kochowoc, wpadają do Prutu. Wś leży w głębokich górach, o 8 klm, na płd. wsch. od Delatyna i tyleż na płd. zach. od Łanczyna. Granice wsch. Potok Czarny i Słoboda Rungurska, połud.

Oślanka

Oslawa

Oslawdamerow

Osłamów

Osłanin

Osław