siorki, Barłożno, Piła, Lipiagóra i Kierwałd ob. Rocz. Tow. Przyj. Nauk w Poznaniu, 1871 str. , 177 178. Z taryfy poborowej na symplę dowiadujemy się, że sstwo osieckie płaciło 48 zł. 16 gr. 1 2 den. ob. Cod. Belnencis w Pelplinie str. 84. Ze gród tutejszy już w 1461 r. był zaniechany, powiada wyraźnie dok. wystawiony tego roku d. 6 lutego przez króla Kazimierza ob. Cod. Pol. wyd. przez Rzyszczewskiego i Muczk. i Wegner Ein Pommer. Herzogthum, II, str. 420. Starostowie osieccy mieszkali później w Borzechowie. Osieckie starostwo niegrodowe, w wwdztwie pomorskiem, pow. kościerzyńskim, podług lustracyi z r. 1664 obejmowało wś i zamek Osiek i dobra Skarcz, Wielbłądowo, Grabowo, Gąsiorki, Bartozno i Mirotki. W 1771 r. posiadał je Jan Jozef Lubecki, opłacając zeń kwarty złp. 4546 gr. 23, a hyberny złp. 3578 gr. 28. Od dnia 13 września 1777 r. przeszło wraz w całem województwem pod panowanie pruskie. Kś. Fr. Osiek 1. niem. Osseck, dok. 1399 Ossek, dobra ryc. , pow. lęborski, st. poczt. i tel. Dzięcielec 4, 3 klm. odl. , st. kol. Rozłazin, 384, 13 ha roli orn. i ogr. , 19, 55 łąk, 51, 1 pastw. , 66 83 boru, razem 523, 61 ha; czysty dochód z gruntu 1719 mk. ; hodowla owiec; właśc. Ziehlke. O. leży na granicy, w samym klinie wsuwającym się w pow. wejherowski. W gdańskich tablicach woskowych czytamy, żer. 1399 zostały wymierzone granice między Osiekiem a Tłuczewem. Obecnymi byli Nitscze z Osłanina i Prsibke z Kczewa. Kto tych granic nie będzie się trzymał, zapłaci 40 grzywien kary ob. Zeitsch. des Westpreuss. Gesch. Ter. XI, str. 28. Według taryfy poborowej z r. 1648, gdzie uchwalono pobór podwójny, płacił w o. pan Osiecki od 3 półwłóczek osiad. i ogr. 3 fl. 3 gr. ob. Roczn. Tow. P. N. w Poznaniu, 1871 r. , str. 197. W 1710 r. płacił tu dwór mesznego 1 korzec żyta i tyleż owsa ob. Wizyt. Szaniawskiego, str. 95. Za czasów krzyżackich należał O. do wójtostwa mi rachowskiego. 2. O. , al. Wosiek, 1710 Osieko, niem. Wussecken, szlach, dobra ryc, pow. bytowski, st. poczt. , tel. i dr. żel. Borzetuchomie 3, 8 klm. odl, par. kat. Bytowo, 244, 35 ha roli orn i ogr. , 38, 17 łąk, 45 pastw. , 105, 35 boru, razem 432, 87 ha; czysty dochód z gruntu 2160 mrk. , hodowla bydła, owiec i fabrykacya masła. W 1355 r. nadaje Mikołaj von der Frantz, komtur bytowski, wiernemu Wenikow wś Wusseken, obejmującą 40 włók, na prawie chłm. Wenikow dostaje dla siebie 4 wł. i 2 mr. łąk. Za to będzie zakonowi służył na koniu wartującym 12 pol. grzywien, albo 4 prusk. grzywny. Osadnicy będą płacili od włóki po pół prusk. grzywny i po 2 kury, albo w ich miejsce pół skojca. Nadajemy mu także trzeci fenik z większego i mniejszego sądownictwa. wyjąwszy drożne, i wolne ryboł. w jez. przy wsi, ale tylko małemi narzędziami i dla własnej potrzeby. Dan w Bytowie. Świadkowie Piotr, prob. tutejszy, Andrzej wójt, Eberhardt V. Bruszkow, Eidiro on dem Borne, Jan Schade i Jan Grudimer, prob. w Ugoszczu Bernhardisdorf; ob. Gesch. der Lande Lauenburg und Buetow von Gramer, str. 194. Rejestr czynszowy z r. 1437 donosi, że wś tutejsza płaciła czynszu 13 grzywien i 52 kury. Z 36 włók, od których płacono czynsz, było 10 pustych str. 301. 3. O. , dok. z r. 1343 Kempnate, ob. Kiemlaty i Ciemnąty, właściwie Komnaty ob. Odpisy Dregera w Pelplinie str. 40; P. U. B. von Perlbach, str. 46. Kś. Fr. Osieki 1. niem. Ossecken, wś i dobra ryc, pow. lęborski, 30 klm na poła. wschód od Lęborka, około 3 klm. od Baltyku. Cały obszar wynosi 1627, 96 ha, i fco 433 48 ha roli orn. i ogr. , 52 78 łąk, 58 62 pastw. , 1072 lasu bukowego i sosnowego, 11, 08 wody; czysty dochód z gruntu 6457 mrk. Dobra te leżą w żyznej równinie. Jest tu cegielnia, szklanna huta, piec smolany. W 1877 roku 376 mk. ewang. W okolicy mieszka jeszcze ludność polska i katolicka. Przed reformacją należały O. do bisk. kujawskich, którzy zapewne tutejszy kościół założyli. W 1566 r. sprzedał bisk. Wolski o. wraz z Chabrowem Ernestowi Wejherowi. Do parafii O. należały w 1658 r. O. , Lunowo, Ulmye, Zakęciny, Sosin, Bobrowo, Szlazowo, Jackowo, Krysowo, Lubetowo, Witenberg, M. i W. Lubielewo, Starbenin, Bichowo, M. i W. Perlin, Gotszowo, Gotszewko, Zalesie, Przebendowo, Człuchowo, Wierzchucin. Później kościół osiecki popadł w ruinę ob. Utracone kościoły przez Fankidejskiego, str. 230 i O majątkach bisk. przez Kujota, str. 44 i 48. W tablicach woskowych w Kopenhadze z XIV i XV w. jest wymieniony Rupko z O. i Setzke ob. Zeitsch. d. West. Pr. Gesch. Ver. , IV, str. 73. 2. O. al. Wosieki, niem. Wussecken, dobra ryc, pow, słupski na Pomeranii, st. poczt. Objazda 3 klm. odl. , st. dr. żel. Słupsk 16 klm. odl. , 157 ha roli orn. i ogr. , 118 łąk, 119 pastw. , 106 boru, razem 500 ha; czysty dochód z gruntu około 2800 mrk. ; cegielnia, hodowla bydła. Kś. Fr. Osieklina, zaśc. szl. , pow. trocki, w 4 okr. pol, o 80 w. od Trok, 2 dm. , 14 mk. katol Osiekowa, karczma, pow. Winnicki, okr. pol. i par. kat. Strzyżawka, gm. Kalinówka, par. praw. Ławrówka, leży w lesie, przy drodze z mka Kalinówki do Słobódki Ławrowieckiej. Osiekowiec, szczyt 668 mt. wys. znak triang. , w płn. wsch. stronie Staregomiasta, na granicy Suszycy Rykowej. Osiekowo, niem. Oschekau, wś i dobra ryc.

Osiek

Osiek

Osieki

Osieklina

Osiekowa

Osiekowiec