dziąż. 2. O. , wś nad rz. Płodownicą, pow. przasnyski, gm. i par. Baranowo, odl. o 38 w. od Przasnysza, ma 11 dm. , 62 mk. , 136 mr. Wchodziła w skład dóbr Krasnosielc. Orzełek 1. ob. Orle, pow. złotowski. 2. 0. , wś, ob. Kamień t. III, 739. Orzełki, fol. , pow. brzeziński, gm. i par. Bratoszewice, ma 1 dm. , 14 mk. , 700 mr. ziemi dwor. W 1827 r. było tu 5 dm. , 65 mk. Według Lib. Ben. Łask. II, 405 wś dawała dziesięcinę i kolędę pleban. w Bratoszewicach. Według regestr. pobor. z 1576 r. wś Orzelky była własnością Andrzeja Bratosewskiego, miała 2 1 2 łana, młyn i 16 kolon. Pawiński Wielkop. , II, 89. Orzepów, w dok. Ozepowo, wś i fol. , pow. turecki, gm. Kowale Pańskie, par. Dobra, odl. od Turka 13 w. ; wś ma 10 dm. , 140 mk. ; fol. 1 dm. , 25 mk. Według Lib. Ben. Łask. I, 403 łany kmiece dawały dziesięcinę na stół arcybiskupowi a plebanowi kolędę po 1 kor. żyta. Fol. zaś dawał dziesięcinę plebanowi. Według regestr. pobor, z 1553 r. wś Oszepów ma 3 łany a w 1576 r. w Orzepowie wykazano 5 łanów Pawiński, Wielkop. , II, 227. Orrzesz, ob. Orzysz. Orzesze, niem. Orzesche, 1581 r. Ozepowitz, wś i dobra, pow. pszczyński, par. kat. Woszczyce, kaplica katol. , szkoła katol. , kopalnie węgla kamiennego, łomy wapienia. Na obszarze folwarcznym gorzelnia, huta szklana, owczarnia. Do O. należą kol. Bukowina i folw. Olszyna i Orzesze. Orzeszki, ob. Drozdowo, pow. płoński. Orzeszki, ob. Zielony Grąd, pow. szczycieński. Orzeszków 1. w dok. Orzeskowo, wś i fol. , pow. łęczycki, gm, Gostków, par. Domaniew, odl. od Łęczycy 18 w. ; wś ma 12 dm. , 83 mk. ; fol. 2 dm. , 41 mk. Według Lib. Ben. Łask. II, 369 były tu dwa łany kmiece, na których siedzieli kmiecie zwący się Gozdek i Zawisza. Łany te dawały po fertonie dziesięciny plebanowi w Domaniewic. Inne łany kmiece dawały dziesięcinę dziekanowi łęczyckiemu. Według regestr. pobor. z 1576 r. wś O. była własnością Wincentego Przerębskiego, miała 10 łan. , 1 karczmę i 11 kolon. Pawiński, Wielkop. , II, 67. Obecnie fol. O. rozl. mr. 323 gr. or. i ogr. mr. 230, łąk. 59, pastw. mr. 24, nieuż. mr. 10; bud. mur. , z drzewa 5. Fol. ten w 1873 r. oddzielony został od dóbr Starzyny. 2. O. , w dok, Orzeskowo, wś i fol. , pow. turecki, gm. Kościelnica, par. Uniejów, odl. od Turka 25 w. Wś 2 części ma 34 dm. , 193 mk. , 516 mr. ; fol. 6 dm. , 128 mk. Należy do donacyi Kościelnica ob. . Według Lib. Ben. Łask. I, 435 kmiecie dawali kolędę wikaryuszowi po korcu żyta a ogrodnicy po 1 groszu. Według regestr, pobor. z 1511 1518 r. wś O. miała 26 kolon. 11 1 2 łanów, 3 łany karczemne i 3 łany sołtysie Pawiński, Wielkop. , II, 232. Br. Ch. Orzeszkowce, ob, Orzeszkowce. OrzeszkowickiPrudek, po białorusku AreszkowskiPrudok, zaśc. nad rz. Maniec al. Izba, lew. dopł. Berezyny, na płdn. krańcu pow borysowskiego, w 1 okr, pol. chołopienickim, ma 8 osad i młyn; odludne całkiem Polesie, grunta piaszczyste. A. Jel. Orzeszkowicze 1. po białorusku Areszkowiczy, wś na południowym krańcu pow. borysowskiego, w 1 okr. pol. chołopienickim, gm. Dymitrowicze, przy dr. z Dymitrowicz do orzeszkowskiego Prudka, ma 44 osad pełnonadziałowych; odludne, nizinne, ponure Polesie, grunta piaszczyste. 2. O. , wś na lew. br. rz. Świsłoczy. prawie na przeciwko ujścia do niej rz. Talki, pow. ihumeński, o 4 w. ku płn. od st. dr. żel. lipaworomeńskiej Talki, przy dr. ze wsi Bierleż do mka Łapicz; ma 26 osad pełnonadziałowych; grunta lekkie, łąki wyborne. Miejscowość nizinna, odosobniona. 3. O. , dwa fol. , pow. ihumeński, własność Oziębłowskich, jeden ma około 24 1 2 włók, drugi 11 1 2 włók. 4. O. , fol. , pow, ihumeński, 10 3 4 włók, własność Abramowiczów. Orzeszkowo 1. ob. Orzeszków, niem. Orscheschkowo, wś, okr. wiejski i dominium, pow, międzychodzki, na południe od Sierakowa, przy trakcie z Kamionny do Pniew, w okolicy wzgórzystej; par. katol. w Kwilczu protest. w miejscu, poczta w Kwilczu, st. dr. żel. w Wronkach o 27 klm. Poziom między Luboszem i O. wznosi się na 105, 7 mt. npm. , tuż pod o. na 101, 94 mt. i między Orzeszkowem i Kwilczem na 93, 28 mt. Około r. 1580 należało O. do Jadwigi, Jakuba i Dobrogosta Kurnatowskich. Gdy braciom czeskim odebrano kościół w Kwilczu, postanowili oni w 1644 r. wznieść nowy kościół w O. Dobrogost Kurnatowski przeznaczył na ten cel spory kawał gruntu. Budowę ukończono w 1646. W 1721 r. zgorzał ten kościół drewniany od pioruna, a konsystorz poznański zabronił stawiać nowy. Andrzej Bronikowski, dziedzic ówczesny, kazał wtedy urządzić w plebanii izbę na dom modlitwy; gdy zaś konsystorz sprzeciwiał się schadzkom religijnym, Piotr i Bartłomiej Tarłowie, biskupi poznańscy, uchylili odnośne zalecenia konsystorskie. W 1732 r. , gdy zawakowało biskupstwo poznańskie, Aleksander Kajetan Różbicki, zwaśniony z dawnymi współwiercami swymi i rozdąsany o to, że wdowa po Kąsinowskim, stryjeczna siostra jego, odmówiła mu swej ręki, zapozwał braci czeskich przed trybunał piotrkowski. Ten odesłał tę sprawę do konsystorza poznańskiego, który zawyrokował, ażeby nabożeństwo braci czeskich w O. na zawsze ustało.

Orzełek

Orzełek

Orzepów

Orrzesz

Orzesze

Orzeszki

Orzeszków

Orzeszkowce

Orzeszkowicki

Prudek

Orzeszkowicze

Orzeszkowo