na lew. brzegu potoku, w płd, zach. stronie obszaru, część wsi Kalinówka. Część wsi zwie się Nahorynie al. , Nahoryn. Najwyższe wznies. w płn. stronie obszaru 314 mt. Wła sność wiek. ma roli or. 732, łąk i ogr. 62, past. 30 mr. ; wł. mn. roli or. 492, łąk i ogr. 62, past. 129 mr. W r. 1880 było 416 mk. w gm. Oryszkowce i Nahorynie, 42 na obsz. dwor. Kalinówki 47 rzym. kat. Par. rzym. kat. w Podkamieniu, gr. kat. w Leszczynie. Za Rzpltej należała wś do sstwa żydaczowskiego. W r. 1549 pozwala Zygmunt August Malchierowi z Paniowa, stście żydaczowskiemu, obciążać królewszczyzny Orisskowcze i Ollyesshow Arch. Bernar. we Lwowie, C. t. 329, str. 181. W lustracyi z r. 1665 Rkp. Ossol. No. 2834, str. 125 czytamy Ta wieś siedziała na kilku łanach, teraz cale spusto szała, tylko szlachcicowi puszczono sztukę gruntu dla dworu, aby sąsiedzi sobie ich nie przywłaszczali. Insze zaś uroczyska, jako to Bronica, Żórawków i inne, które pustynią zo stają, doglądać ma i przestrzegać Jm Pani dzierżawczyni, aby ich sąsiedzi sobie nie przywłaszczali. Lu. Dz. Oryszkowce, wś, pow. husiatyński, odl. 5, 5 klm. od Kopczyniec, przy gościńcu tarnopolskozaleszczyckim, w górzystej i leśnej okolicy. Grunta tej włości przecina kilka strumyków, dopływów pot. Nieczława; od płn. , zach. i płd. okalają wś gliniaste, po części lasem pokryte wzgórza, od wsch. roztaczają się faliste pagórki podolskiego czarnoziemu. Granice od wsch. Hadyńkowce, z płd. Czortków, od zach. Majdan, od płn. Kopyczyńce. Obszar dworski gr. or. , łąk i past. 778, lasu 1261 mr. ; włośc. 1620 mr. Ludn. rz. kat. 390, par. Kopyczyńce; gr. kat. 756, par. w miejscu, dek. husiatyński, dyec. lwowska; szkoła filial. Właśc. pos. wiek. Alfred Cielecki. Wś zdawna należała do dóbr królewskich, jak świadczą wyciągi z akt grodzkich i ziemskich Arch. Bernard. we Lwowie. Pod Połockiem 16 września 1579 r. król Stefan oznajmia dzierżaw com wsi król. Adrinkowce Hadynkowce i Oryszkowce w wojew. ruskiem, że pozwolił Marcinowi Czuryle wykupić z ich rąk te wsie t. X, 136. W Warszawie 1744 r. August III poleca Antoniemu Potockiemu, bełskiemu, Piotrowi Miączyńskiemu, czernichowskiemu, wojewodom; Mycielskiemu, poznańskiemu, Sołtykowi, przemyskiemu, Stempkowskiemu, żarnowskiemu, Krasickiemu, chełmskiemu, kasztelanom, i wielu innym rozgraniczyć dobra Bile Biała pod Czortkowem, w ziemi halickiej położone, należące do Ignacego Potockiego, ssty łukowskiego, syna ś. p. na Czortkowie i Połonnem Potockiego, marszałka nadwornego, od Kopyczyniec, własności Józefa Baworowskiego, podczaszego trębowelskiego, i spadkobierców Mikołaja Wieniawskiego, ssty mogilnickiego, tudzież od dóbr król. Hadyń kowce i Oryszkowce, dzierżawy Joachima Po tockiego, generalnego lwowskiego starosty, wreszcie dóbr sstwa jabłonowskiego Jabłonów leży na płn. zachód od Kopyczyniec dzierżawy Pawła Benoe, instygatora królew skiego t. X, str. 420. B. R. Oryżnia, rzeka, dopływ Ptyczy z prawej strony, w pow. bobrujskim, powstaje z połączenia Żelezianki i Koklanki. Orz, rzeczka, lewy dopływ Narwi, bierze początek w pow. łomżyńskim, ze stoków wyżyny Czerwonego boru, pomiędzy wsiami Radwany. Zaorze i Wyszomierzem, płynie w kierunku zach. płn. na Gniazdo wo, Czerwin, w pobliżu Bobina zwraca się ku południowi i płd. zachodowi na Brzeźno, Goworowo, Czarnów, Kunin i pod Dzbądzkiem wpada do Narwi. Długość wynosi około 30 wiorst. Dolina rzeczki odznacza się wielką urodzajnością gleby, wyróżniającą ją od dalszej okolicy. Orzczyk, rzeka, lewy dopływ Oreli, 66 w. długa, uchodzi blisko Nieforoszczy. Orzech, miejscowość w dawnym obwodzie Chmielna, pow. kartuski. Dostała swój przywilej r. 1353, dziś już nie istnieje ob. Zeitsch. d. Westpr. Gesch. Ver. , 1822, VI, str. 131. Orzech, 1277 Orech, wś, pow. bytomski, par. kat. Radzionków, łomy kamienia wapiennego i kopalnie rudy żelaznej; ludność katol. Orzechów 1. wś, fol. i osady, pow. noworadomski, gm. Kobiele, par. Radomsk. Leży na lewo od drogi z Radomska do Żytnego. Wś ma 33 dm. , 282 mk. , ziemi włośc. 360 mr. ; fol. 1 dm, 9 mk. , 90 mr. ; osady w liczbie ośmiu 26 mk. i 89 mr. W 1827 r. było tu 24 dm. , 138 mk. Wymienia tę wś Lib. Ben. Łask. I, 495 w opisie par. Radomsk. 2. O. Stary, wś, i O. Nowy, wś, pow włodawski, gm. Uścimów, par, Sosnowica, odl. 42 w. od Włodawy a 7 w. od Ostrowa. Są tu dwa jeziora ob. Domasznie, pokłady torfu, młyn wodny. 0. Stary ma 23 dm. , 203 mk. ; O. Nowy zaś 47 dm. , 512 mk. Leżą między jeziorami Domasznie i Lejny. Dobra O. składały się w 1876 r. z fol. O. Nowy, awulsu Czarnoładzice, os. młyn. Bobryk; wsi O. Stary i O. Nowy, rozl. mr. 3109 gr. or. i ogr. mr. 765, łąk mr. 344, past. mr. . 135, wody mr. 175, lasu mr. 1616, nieuż. mr. 74; bud. mur. 2, z drzewa 25; las nieurządzony. Wś O. Stary os. 26, z gr. mr. 649; wś O. Nowy os. 51, z gr, mr. 1890. 3. O. Stary wś, i O. Filipy, wś nad rz. Czerwonką, pow. węgrowski, gm. Borze, par. Czerwonka, o. Stary ma 7 dm. , 62 mk. , ziemi 289 mr. O. Filipy miał w 1827 r. 6 dm. , 34 mk. ; O. Stary 7 dm. , 39 mk. 4. O. , wś nad Wisłą, zniszczona przez wylewy rzeki. Dana była przy zakładaniu klasztoru sieciechowskiego Oryszkowce Oryszkowce Oryżnia Orz Orzczyk Orzech Orzechów