w skutek licznych niepowodzeń, oraz wielkich kosztów. Dopiero w r. 1880 rozpoczęto na no wo roboty około oczyszczenia otworu świdrowego, które to prace z końcem września były na ukończeniu. Szyb ten założony w miejscu, gdzie warstwy ropiaste tworzą siodło wydobywające się z pod warstw płytowych na powierzchnię. Siodło to jest bardzo wyraźnie widoczne w rzece Stynawce poniżej mostu, niedaleko wieży świdrowej. Na hałdach znaleziono, prócz piaskowców zwykłych i łupków płytowych i ropiastych, okazy ciemnego syderytu iłowego z żyłami kalcytu oraz odcisk złożony z niewyraźnych dośrodkowychłuków, przypominający nieco Inocerana. Prócz tej kopalni jest w okolicy wiele zaniechanych szybów, które miały dawać początkowo dość znaczną ilość ropy. Prawie wszędzie są widoczne ślady ropy, która w szybach nad Ropianym zbiera się w warstwę na wodzie wypełniającej szyby. Stosunki geologiczne są tu takie same jak w Ropnem Mraźnicy. Czyt. Poszukiwanie nafty za pomocą dziur świdrowych w Orawie p. Windakiewicza w Sprawozdaniu komisyi fizyogr. , Kraków, 1872, t. VII str. 82 do 86 podano tu dokładny opis warstw przebitych i Die Petroleum und Ozokerit Vorkommnisse Ostgaliziens v. Paul, Jahrb. der geolog. Reichsan. , t. 31, 1881, str. 148. Siarczyński Rkp. Ossol. No. 1829 wspomina o piecach do topienia rudy żelaznej i kuźnicach. Za czasów Rzpltej należała wś do dóbr koronnych sstwa drohobyckiego. Według wykazu kwarty na r. 1778 było wójtostwo tej wsi zwane Wola Tarnowska w posiadaniu Jana i Katarzyny Kowalskich, z prow. 148 złp. 28 gr. , z czego kwarta 37 złp. 9 gr. Przy zajęciu zaś przez rząd austryacki w posiadaniu Jana Twardowskiego. Zajęte 1787 r. i przydzielone do dóbr drohobyckich. Lu. Dz. Orowe, grupa domów, fol. i leśniczówka w Brześcianach, pow. samborski. Orowy, grzbiet górski, w półn. rozgałęzieniach Karpat dukielskoskolskich, poczyna się nad lewym brzegiem Dniestru, na płd. wsch. wsi Tysowicy, w pow. staromiejskim, pomiędzy ujściami rzeczek Tysowiczki od wschodu a Zołotnowca od zach. , szczytem Werwiszykiem 688 mt. i ciągnie się na płn. zach. aż po ujście pot. Królówki do Stebnika pod Steinfels, w pow. dobromilskim, gdzie się kończy szczytem Radiowem 660 mt. , na granicy gm. Nanowy pow. dobromilski i Bandrowa pow. Lisko. Wzdłuż grzbietu płn. części tego pasma górskiego, gdzie wznosi się szczyt Orowy 763 mt. , ciągnie się granica gm. Nanczułki Małej i Wielkiej, Potoku Wielkiego i Leniny Małej z jednej a Galówki, Płoskiego i Wiciowa z drugiej strony, Z pochyłości płn. wsch. wypływają pot. Stebnik, płynący na płn. zach. do Strwiąża, i Lenina, poddająca na wsch. do Dniestru, i zabierająca liczne pot. mniejsze i większe, spływające prawie równo legle do siebie z tego płn. wsch. stoku, mię dzy nimi Potok Wielki, Leninkę i Seminów. Wzdłuż płn. wsch. stoków płd. części tego rozłożystego grzbietu, w którym najwyższy czu bek Jawomiska wznosi się nad Wiciowem do wys. 797 mt. , od którego na płd. zach. jest szczyt Dział 755 mt. , płynie potok Tysowiczka, równogle do grzbietu głównego. Z pod szczytu Jawomiska, od strony płd. zachodniej grzbietu Orowego, płynie na płd. Wsch. potok Zołotnowiec również do Dniestru. Wszelkie inne potoki z tego płd. zach. stoku spływają przez Galówkę, Płoskie i Wiciów do Mszańca, dopł. Dniestru. Dolina Mszańca oddziela grzbiet Orowy od następnego dalej na płd. zach. po łożonego działu górskiego, Magórą Łomniańską zwanego. Długość grzbietu wynosi 18 klm. Szczyty od płn. ku płd. są następujące wierch Radiów 660 m. , Tycha 728 mt. , wierch Orowy 763 mt. , drugi wierch Orowy nad Tysowicą 726 i 695 mt. , Jawomiska 797 mt. , Dział 755 mt. i Werwiszczyk 688 mt. . Br. G. Orpa 1. fol. , pow, wilejski, w 2 okr. pol. , gm. Rabuń, okr. wiejski Orpa, własność, Bohdanowiczów. Okręg wiejski O. składa się z mka Sosienka, i ma 85 dusz rewiz. 2. O. , wś, pow. wilejski, w 2 okr. pol. , gm. Serwecz, okr. wiejski i dobra Kostyki, o 10 w. . od gminy, a 26 w. od Wilejki, przy b. dr. poczt. z Dołhinowa do Wilejki, ma 11 dm. , 135 mk. w 1864 r. 41 dusz rewiz. ; własność Śliźniów. Orpelów, w dok. Orpelow, wś i fol. pow. łaski, gm. Wymysłów, par. Łask. Wś ma 20 dm. , 105 mk. , 112 mr. ziemi włośc. ; fol. 3 dm. , 26 mk. i 496 mr. Według Lib. Ben. Łask. I, 448 łany folwarczne dawały dziesięcinę pro boszczowi w Łasku, kmiecie zaś dla kolegium mansyonarzy przy tymże kościele. Orpeń, ob. Irpień, Orpikowo al. Orpichowo, wś, pow. inowrocławski, o 12 klm. na płd. wschód od Krusz wicy, nad odnogą Gopła, par. w Ostrowie, po czta w Chełmcach, st. dr. żel. w Inowrocła wiu o 26 klm. , 8 dm. , 74 mk. katol. Około r. 1560 posiadał tu Stanisław Orpikowski jedne zagrodę i jeden łan roli. E. Cal. Orpiszewek al. Orpiszewko, wś i domin. , pow. pleszewski, o 6 klm. na wsch. półn. od Dobrzycy, par. w Sośnicy, poczta w Pleszewie, st. dr. żel. w Kotlinie o 3 klm. W r. 1579 należał O. do Piotra Suchorzewskiego, w roku 1620 do Piotra Rudnickiego, a około r. 1793 do Kiedrzyńskich; par. była w Lutyni pow. kaliski. Obecnie wś ma 4 dm. i 24 mk. katol. ; domin. 7 dm. i 84 mk. 5 prot. , obszaru zaś 349, 28 ha, t. j. 293, 55 roli, 25, 34 łąk, 24, 58 Orowe Orowe Orowy Orpa Orpelów Orpeń Orpikowo Orpiszewek