miała 6 1 2 łanów kmiecych. W 1664 r. było 8 służby dworsk. i 157 poddanych obojej płci; w 1661 r. było 37 dymów, z których szło podymmego 18 fl. 15 gr. Akta stężyckie. Orono al. Orm, jez. w pow. siebieskim, o pół wiorsty od jez. Siebieskiego i miasta Siebieża, 6, 6 w. kw. rozl. Połączone z jez. Sie bieskim rzką Ugorynką. M. K. Oronów, grupa domów w Brzusce, pow. dobromilski. Orońsk, u Długosza Oransko, wś i fol. nad rz. Oronką, pow. radomski, gm. Orońsk, par. Kowala Stępocina. Odl. od Radomia 15 w. Posiada st. poczt. , urząd gminny i st. dr. żel. dąbrowskoiwangrodzkiej, ma 49 dm. , 501 mk, W 1827 r. było tu 44 dm. , 300 mk. Według Lib. Ben. Długosza I, 521 dziedzicem tu był Andrzej Starosczinsky. Łany kmiece dawały dziesięcinę klasztorowi wąchockiemu. Folw. praedium miiitare dawał plebanowi w Kowalach, W powtórnym opisie III, 419 podaje za dziedzica Jakuba Starosielskiego h. Habdank. Do powyższych szczegółów dodaje, że były tu cztery karczmy, dające dziesięcinę klasztorowi w Wąchocku in gonitwam i ogrodnicy. Pole zwane Żarnowiska daje dziesięcinę plebanowi w Wierzbicy, Według regestr. pobor. z 1508 r. wś Oranysko z Krogulczą i Jodlonką były własnością domini thesaurary W 1569 r. dziedzicem Jan Kyczkowski, ma 7 1 4 łanów, 10 ogrodu. , kowal Pawiń. , Małop. , 307, 478. Obecnie O. z wsią Orońsk i Krogulcza Sucha rozl. mr. 1264 gr. or, i ogr. mr. 559, łąk mr. 194, pastw. mr. 116, lasu mr. 324, nieuż. mr. 71; bud. mur. 13, z drzewa 16; płodozmian 12 polowy; wiatrak, pokłady kamienia wapiennego i torfu; las nieurządzony. Wś O. os. 47, z gr. mr. 660; wś Krogulcza Sucha os. 16, z gr. mr. 289. O. gmina należy do sądu gm. w os. Wolanów o 13 w. , ma 3299 mk. , 11718 mr. obszaru, w tem ziemi dworskiej 7926 mr. W skład gm. wchodzą Broniów, Chronówek, Dobrut, Guzów, Guzowska Wola, Krawara, Krogulcza Mokra, Krogulcza Sucha, Krzęcin, Kuźnia, MłodocinMniejszy, Omęcin, Orońsk, Ostałówek, Podbór, Rożki, Soszyn, Walenów, Wilcza Wola, Wymysłów, Wysocko, Wysoka, Zaborowie, Zastronie i Ziomaki. Oroscheny, Oroszeny, Orszoutz, ob. Orszowce, OroszMocsar, ob. Moczarani 1. . Orów, rus. Orowe, wś, pow. drohobycki, 21 klm. na płd. od sądu pow. , urz. poczt. i st. kol. w Drohobyczu. Na płn. zach. leżą Tustonowice, na płn. Truskawiec i Dobrohostów, na płn. wsch. Uliczno, na wsch. Dołhołuka i Styniawa Wyżna, na płd, Synowódzko Wyżne, na płd. zach. Jamielnica i Urycz 5 ostatnich w pow. stryjskim. Wieś leży w dorzeczu Dniestru za pośrednictwem Stynawki, dopływu Stryja. Wchodzi ona tu z Urycza na granicę płd. zach. i płynie zrazu na płd. wsch. , potem skręca na płn. wsch. i płynie przez zach. część wsi, a następnie skręca na płd. wsch. płynąc środkiem obszaru, w końcu na wsch. i wchodzi do Stynawy Wyżnej. W obrębie wsi zasilają ją liczne dopływy, z których znaczniejsze od lew. brzegu pot. Skobrina, Ropiany, Babyj, Landiczce, Kelemanowice, Orowiec Sihła, Szyrakowice, Markowiec, a od praw. brzegu pot. Długi, Średni i Jasionowice, pły. nący wzdłuż granicy wschodniej. Zach. część obszaru zajmuje las Loszenia na płn. , a Długi Garb na płd. W tej stronie obszaru wznosi się Ciuchowy dział najwyższym szczytem do 942 mt. znak triang. Na praw. brzegu Stynawki leżą Płaj Buchałów ze szczytem Spiczynów 822 mt. wys. . Równa góra 766 mt, i Pohar 719 mt. , a na lew. brzegu wznoszą się Belejów al. Orów do 775 mt. znak triang. , Kniazka góra do 728 mt. i Bahnyna do 634 mt. Zabudowania wiejskie porozrzucane na pagórkach. Własn. wiek. rządowa ma roli or. 3, łąk i ogr. 15, pastw. 4, lasu 1253 mr. ; wł. mn. roli or. 2918, łąk i ogr. 2869, pastw. 2016. lasu 175 mr. W r. 1880 było 2310 mk w gm. kilku rzym. kat. . Par. rzym. kat. w Drohobyczu, gr. kat. w miejscu, dok. drohobycki. We wsi jest cerkiew drewniana pod wezw. św. Jana Chrzciciela, szkoła niezorganizowana i fundusz ubogich, utworzony przez radę gminną z grzywien i opłat za muzyki z tańcami. Majątek funduszu wynosił w 1885 r. cami. 81 złr. Ludność zajmuje się przeważnie wy pasaniem bydła i owiec. W O. występuje nafta. O kopalniach tutejszych wspominają obszerniej Dr. Kreutz i Dr. Zuber w artykule Stosunki geologiczne okolic Mraźnicy i Schodnicy Kosmos, Lwów, t. VI, 1881, str. 327. W czerwcu r. 1868 zaczęto tu nad rz. Stynawką, o 1 2 mili od wsi w górę szukać nafty. Głębokość szybu wynosi obecnie 7 metrów. Następnie zaczęto wiercić. Podczas kopania i wiercenia natrafiano na przemian na bardzo twarde sine lub szare piaskowce z żyłkami kalcytu i ciemne łupki, które w znaczniejszej głębokości są potężniej rozwinięte. Podczas gdy z początku warstwy łupku dochodzą zaledwie grubości kilku centymetrów, to w głębokości około 100 sążni tworzą pokłady grube na 1 metr. Zacząwszy od 28 sążni pokazywały się ślady naftowe w towarzystwie silnych gazów, które i dziś jeszcze wprawiają wodę wypełniającą otwór świdrowy czasami w ruch, podobny. do wrzenia. Pomimo powtarzających się wciąż śladów naftowych, wiercono dalej, aż do głębokości 72 2 9, wskutek czego zwężono średnicę otworu następnie do 5 3 4 cl. Przy tej średnicy wywiercono aż do 113 1 6 i zaniechano dalszych robót w czerwcu r. 1871 Orono Orono Oronów Orońsk Oroscheny Orosz Mocsar Orów