celu oświatę, dobrobyt i umoralnienie ludno ści wiejskiej w samych dobrach i w ich okoli cy. Po zatwierdzeniu zapisu w 1881 r. , Towa rzystwo Osad Rolnych odbierając w swą administracyą oceniło wartość majątku na 140, 470 rs. a po odtrąceniu pasywów na 130, 550 rs. Zarówno niepomyślny stan gospodarstwa, wy magający nakładów na ulepszenia, jak i prze szkody niedające się pokonać, nie pozwalają i na dłuższy czas nie pozwolą wykonawcom te stamentu zastosować się do woli testatora i utworzyć projektowane przezeń instytucye. Szczegółowe sprawozdanie stanu dóbr w chwi li ich objęcia podaje Rocznik Towarzystwa Osad Rolnych z 1881 r. Bobra O. Drewnia ny składały się w 1868 r. z fol O. Drewnia ny, Maryanka i Dworzyska, wsi O. Drewnia ny, Dworzyska, Topola, Wólka Orłowska i Wał, rozl. mr. 2507 gr. or. i ogr. mr. 964, łąk mr. 214, past. mr. 144, lasu mr. 896, za rośli mr. 190, nieuż. mr. 99; las urządzony. Wś O. Drewniany os. 28, z gr. mr. 484; wś Dworzyska os. 18, z gr. mr. 236; wś Topola os. 20, z gr. mr. 270; wś Wólka Orłowska os. 27, z gr. mr. 500; wś Wał os. 12, z gr. mr. 165. O. Murowany składał się z fol. O. Mu rowany i Kryniczki; wsi O. Murowany, Maj dan i Kryniczki, rozl. mr. 1799 gr. or. i ogr. mr. . 545, łąk mr. 80, past. mr. 114, lasu mr. 843, zarośli mr. 144, nieuż. mr. 73. Wś O. Muro wany os. 20, z gr. mr. 249; wś Majdan os. 8, z gr. mr. 136; wś Kryniczki os. 31, z gr. mr. 473. Br. Ch. Orłów al. Orłowo, wś kościelna, domin. i okr. domin. , pow. inowrocławski, o 5 klm. na północ od Inowrocławia, par. w miejscu, poczta i st. dr. żelaz. w Inowrocławiu. W 1228 r. Konrad mazowiecki, sprowadziwszy krzyżaków do Polski, nadał im O. W 1232 r. oświadczają Michał, biskup kujawski, i Świętopełk, ks. pomorski, że za dziesięcinę z O. płacić będą 3 grzywny kościołowi wyszogrodzkiemu. W 1271 r. układa się ks. Bolesław z krzyżakami o wynagrodzenie szkody, jaką im wyrządzono w dobrach Orłów, Murzyno i Stara Nieszawa. W 1311 r. podczas zjazdu Władysława Łokietka z w. mistrzem krzyżackim w Brześciu Kujawskim, przyrzekają krzyżacy, że wydadzą królowi wspomniane dobra w zamian za odstąpienie im ziemi pomorskiej. W 1339 r. jest O. komandoryą krzyżacką; od r. 1416 toczą się układy o zwrot O. W 1422 r. , podczas wyprawy gołubskiej, miał Jędrzej Brochocki, starosta brzeski, poruczonem sobie niepokojenie leżącej w Starej Nieszawie załogi krzyżackiej i w tym celu rozłożył się obozem w lesie, między O. i Murzynnem; napadnięty tam niespodzianie przez krzyżaków dnia 7 września t. r. , pogromił ich i rozbił do szczętu. Za Władysława Jagiełły wrócił O. do korony; r. 1505 zapisał król Aleksander Jarockiemu Stanisławowi, który mu był poży czył 4000 zł. węg. , różne dochody z Inowro cławia i między innemi włościami także z O. około 1583 r. był O. wsią królewską z wój tem i sołtysem, mającą 4 łany wójtowskie 20 łanów kmiecych, 4 zagrod. , 7 komorn. , 1 rzemieśl. Około 1771 r. płacił z Jaksicami 200 złp. łanowego. Kościół parafialny istniał już tu w XVI w. Parafia O. , w dek. inowrocław skim, miała w 1873 r. 470 dusz. Obecnie wś ma 12 dm. i 118 mk. , 109 katol. i 9 prot. Do min. 19 dm. i 354 mk. , obszaru 572, 67 ha t. j. ; 506, 68 roli, 11, 54 łąk, 34, 64 pastw. i 19, 81 nieuż. ; cz. doch. grunt. 15708 mrk. ; cegielnia mleczarnia i uprawa buraków na 150 hekt. Właściciel Niemiec. W skład okr. domin. wcho dzi fol. Kłopot; cały okr. ma 477 mk. , 404 katol. i 73 Prot. E. Cal. Orłów, niem. Orlau, mor. Orlova, wś, pow. i obw. sąd. frysztacki, na Szląsku austr. , na zach. od Frysztatu, między Korwiną a Porębą. Graniczy od wsch. z Dąbrową, od zachodu z Porębą i Peterswald, od płd. z Łazami. Jest tu przystanek dr. żel. koszyckobogumińskiej. Przez obszar O. płynie pot. Strużka od płd. wsch. na płn. wsch. , podążający do Odry. Wznies. 272 mt. O. ma wraz z kol. Kopaniną 245 dm. , 2955 mk. m. 1469, k. 1486; między nimi rz. kat. 1908, prot. 957, żyd. 90; Niemc. 153, Czechoszląz. 424, Polaków 2287, innej naród. 1 1880 r. . Z tego na kol. Kopaninę przypada 12 dm. , 92 mk. m. 42, k. 50. Jest tu kościół paraf. starożytny, pod w. Narodzenia N. P. Maryi, oprócz tego drugi kościół pod wezw. Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Dzisiejszy kościół par. należał dawniej do opactwa benedyktynów, którzy tu mieli swą siedzibę. O założeniu tego opactwa krąży podanie. Ks. Mieszko r. 1196 wybrał się wraz z małżonką swą w tutejsze lasy na łowy. Na skale, na której wznosi się dzisiejszy kościół paraf, rozłożył się książę obozem. Nagle wszyscy z orszaku zoczyli olbrzymiego orła na Wysokiem drzewie, trzymającego w dziobie łup, który mu przypadkiem wypadł. Księżna przelękłszy się zaniemogła i powiła syna, któremu dano na chrzcie imię Kazimierz. Na pamiątkę wypadku wystawił Mieszko kaplicę, koło której powstała osada Orłów. Gdy Kazimierz objął tron, osadził tu benedyktynów z opactwa tynieckiego pod Krakowem, Jest faktem, że w 1227 r. O należał do benedyktynów, co papież Grzegorz IX t. r. zatwierdził. Na życzenie Władysława, ks. opolskiego, zbudowano w 1268 r. osobne opactwo, do którego należało 29 miejscowości, w posiadaniu tychże pozostawali aż do r. 1560. Skutkiem rozszerzenia się reformacyi utracili zakonnicy kościół i dobra swoje, atoli r. 1631

Orłów

Orłów