Wprawdzie Łodzia Łódź daje tylko 4 zł. , Dąbie 2 zł. 20 gr. a Budzinek 1 zł. 4 gr. ale O. jest stolicą powiatu. Kościół i parafia musiały tu powstać co najpóźniej w XV w. Według wydawcy Lib. Ben. Łask. II, 490 kościół w O. powstał około 1452 r. i założycielem jego był niejaki Sławobór Dobrzycki, dziedzic O. Ponieważ jednak w dokumentach, na których się to przypuszczenie opiera, mowa jest o wsi Orle, przeto należy z pewną wątpliwością przyjmować to przypuszczenie. Z tych dokumentów wynika, że wtedy O. był wsią jeszcze, choć już Lib. Ben. Łask. zwie O. oppidum haereditarium. Błędnie również ks. Korytkowski dziedzicami O. robi Odrowążów, gdy wyraźnie powiada Lib. Ben. , że probostwo nie miasto posiadał honorabilis Mathias do Conskij, dziedziców nazwiska nie wymieniając. W regestr. pobor, z 1576 w opi sie wsi orłowskiej Orłowska Villa podani są jako właściciele Paweł Orłowski 3 łany i 15 osadników, Andrzej Dembowski 1 2 łana i 4 osadn. i sukcesorowie Tomasza Dembowskiego 4 łany, 1 zagrod, i 5 osadn. . Na początku XVI w. nieznani dziedzice O. przenieśli kościół z obrębu miasta na obszerniejsze miejsce i tam go wznieśli z muru. Przy kościele była szkoła i przebywał wikaryusz. Uposażenie stanowiły dwa łany ziemi z odpowiednią ilością łąk i lasu. Łany dworskie dawały dziesięcinę, a łany mieszczan płaciły po 7 1 2 gr. z łanu dziesięciny i po pół grosza kolędy z domu. Jeszcze Dykcyonarz Echarda zwie O. miastem. W 1849 r. kościół, mocno zrujnowany, został z gruntu odnowiony. Dobra O. w końcu XVIII w. były własnością Serafina Sokołowskiego, ssty nieszawskiego, a w posagu za córką przeszły do Ambrożego Skarzyńskiego generała. Dobra O. składały się w 1871 r. z fol. i wsi O. , Dąbrówka i Gruszkowizna, rozl. dominialna mr. 2104 gr. or. i ogr. mr. 958, łąk mr. 227, past. mr. 235 wody mr. 65, lasu mr. 373, zarośli mr. 210, nieuż. mr. 36; bud. mur. 11, z drzewa 42; las nieurządzony. Wś O. os. 42, z gr. mr. 156; wś Dąbrówka os. 11, z gr. mr. 53; wś Gruszkowizna os. 2, z gr. mr. 15. Orłowskie starostwo grodowe w skutek klęsk za pierwszej wojny szwedzkiej tak dalece zniszczało, iż samo miasto w istną wieś się zmieniło. Liczne zaś i długoletnie spory o granice i dobra, do tego sstwa należące, dopiero na sejmie warszawskim z r. 1773 1775 stany Rzpltej załatwiły, przez ustanowienie oddzielnej komisy i z 22 urzędników składającej się, celem ścisłego oznaczenia i granic i obszerności tego sstwa. W tym to czasie zaliczały się do tego sstwa wsie Orłów, Jasień, Turza, Wilcza, Borowe, Makówek, Kochanie, Płonczyn, Wierzniczki, Chudzewo, Lenie, Płonczynek, Bęklewy i Łagiewniki. 2. O. wś i fol. donacyjny nad rz. Smiłówką, pow. radomski, gm. Rogów, par. , Jastrząb, odl. 30 w. od Radomia, o 2 w. od st. dr. żel. dąbrow. iwangr. Jastrząb. Fol. O. ma 240 mr. i 2 młyny na rz. Śmiłówce. Jeden młyn na miejscu, gdzie była fabryka żelaza, zwana Kuźnią Śmiłowską. Wś O. i ta kuźnia założone zostały na gruntach należących do Śmiłowa. Kol. O. ma 15 dm. , 68 mk. , 212 mr. rozl. W 1827 r. było tu 10 dm. 70 mk. 3. O. , wś i fol. , pow. miechowski, gm. Miechów, par. Prandocin. W 1827 r. było tu 8 dm. , 78 rak. Według Lib. Ben. Dług. II, 32 wś ta była własnością klasztoru w Miechowie. Darował ja klasztorowi w 1427 r. Niemierza z Kurzelowa h. Lis, kustosz ś. Floryana i kanonik krakowski. Było tu 8 łanów kmiecych, 2 zagrodn. z rolą, karczma bez roli. Dziesięcinę z jednej części gruntów brał klasztor miechowski, z drugiej biskup krakowski, z trzeciej klasztor w Mogile. Folwark klasztorny dawał dziesięcinę kościołowi w Tarnawie. Pleban zaś miejscowy z Prędocina brał od kmieci tylko meszne. W drugiem miejscu II, 92 podaje Długosz tekst układu o dziesięcinę z folwarku O. między biskupem krakow. , klasztorem a Niemierzą, zawartego w r. 1416 daty są w sprzeczności. Układ ten dzielił dziesięcinę folwarczną O. między biskupa krakow. z nowszych łanów, kościół w Tarnawie z dawnych łanów i klasztor miechowski z łanów po za rowem. Z aktu dowiadujemy się, że Niemierza ustąpił klasztorowi swe prawo do trzeciej części patronatu nad kościołem w Tarnawie. W. wyliczeniu uposażeń klasztoru miechowskiego podaje Długosz III, 25, że dziesięciny z O. nadał klasztorowi biskup Gedeon. Podaje również III, 18, że kmiece łany dawały klasztorowi czynsz pieniężny sexagena i po 30 jaj, 4 koguty, 1 sery i dzień sprzężajny roboty na tydzień. Obok tego osep i powabę wiosenną. Według regestr. pobor. z 1581 było 3 łanów, 1 ogrodu. bez roli, 1 komor. bez bydła i karczmarz z ćwiercią łanu Pawiński Małop. , 23. 4. O. Drewniany i O. Murowany. dwie wsie i dobra, pow. krasnystawski, gm. Izbica, par. Krasnystaw. W pięknem położeniu nad doliną przerzniętą przez rzkę Kalinówkę Wolicę. Jest tu cerkiew pounicka, młyn parowy z produkcya do 60, 000 rs. 1880 r. , szkoła początkowa, stacya doświadczalna agronomiczna obecnie zakładana. O. Drewniany ma 34 dm. , 289 mk. 22 żyd. , O. Murowany 23 dm. , 198 mk. W 1827 r. O. Drewniany miał 21 dm. , 187 mk. , O. Murowany 15 dm. , 102 mk. Dobra te należały do hr, Kajetana Kickiego, który umierając zapisał je 1878 r. Towarzystwu Osad Rolnych, dla założenia z dochodów tych dóbr licznych instytucyi, mających na

Orłów