w Koziowej. Na płn. leży Tysowiec, na wsch. Huta część Korostowa i Koziowa, na płd. Orawa, na płd. zach. Pohar, na płn. zach. Myta w pow. turczańskim. W zach. stronie wsi powstaje Orawczyk, dopływ Orawy i płynie w kierunku wsch, a potem płd. wsch. do Koziowej, przyjmując z obu brzegów liczne dopływy, z których najznaczniejszy Orawica z lew. brzegu. W płn. wsch. lesistej stronie powstają dwa potoki Panaszówki i Namitny, a z ich połączenia powstaje pot. Kamionka, płynący na płn. wsch. do Korostowa, gdzie wpada do Orawy. Na lew. brzegu Orawczyka wznosi się Belasinka do 966 i 975 mt. i Selowatka do 904 mt. , a nieco dalej ku płn. wsch. ciągnie się od płn. zach. na płd. wsch. krótkie pasmo górskie ze szczytem Magurą 1122 mt. wys. znak triang. i opada na płn. wsch. za biegiem Panaszówki i Namitnego, a na krańcu płn. wznosi się lesista Pliszka ze szczytem 1073 mt. Wzdłuż granicy płd. zach. ciągnie się w tym samym co i Kozie kierunku pasmo górskie Zwinin, ze szczytem 1038 mt. , a na płn. od niego Mlatka do 946 mt. i Kiczera do 994 mt, W wąskiej dolinie Orawczyka 755 mt. na zach. 704 mt. w środku, 644 mt. na wsch. leży większa część zabudowań. Część wsi na zach. położona zwie się Roztoki Pławiańskie al. Roztoka pod Mytów, a część leżąca w dolinie Orawicy Roztoki Soloboskie al. Solobczyk al. Roztoka pod Tysowcem. Własn. wiek. hr. Kinsky ego ma łąk i ogr. 8, past. 7, lasu 793 mr. ; wł. mn. roli or. 1291, łąk i ogr. 511, past. 1377, lasu 136 mr. Gleba gliniastokamienista, sucha i zimna, rodzi nieco owsa. Na nawozie rodzi się ozime żyto i rośnie dobra trawa. W r. 1880 było 804 mk. w gminie między nimi 4 rzym. katol. . Par. rzym. katol. w Skolem, gr. katol, w miejscu, dek. skolski. Do par. należy Tysowiec. We wsi są dwie cerkwie paraf. pod wez. ś. Mikołaja i filial. pod wez. Objawienia Pańskiego. Jedna, w r. 1862 odnowiona, leży w górnej, a druga w dolnej części wsi. Obie są drewniane, z trzema kopułami. Jest także szkoła niezorganizowana, istniejąca od r. 1858. W lustracyi dóbr skolskich z r. 1738 papiery parafialne czytamy, że założycielem tej wsi był kniaź Konstantyn Ostrogski w r. 1592. Zdaje się jednak, że ludność osiedliła się tu już wcześniej, a kniaź Ostrogski doprowadził we wspomnianym roku do ładu podział gruntów między osadnikami i nadał kniaziowi tak i dziś jeszcze wójta nazywają dwa łany a pa rockowi łan jeden czyt. Nikotoryi seła Hałyckoj Rusy p. Płoszczańskiego, Literaturnyj Sbornyk, Lwów 1870, str. 84. Lu. Dz. Orawice, grupa domów w gm. Poronin, pow. nowotarski. Orawka, wś, hr. orawskie Węgry, pow. i dystrykt trzciański, nad Orawą Czarną, przy gościńcu z Galicyi przy Spytkowice i Jabłonkę do Trzciany i Twardoszyna. Orawa Czarna płynie z płn. na płd. i dzieli obszar na połać zachodnią i wschodnią. W wsch. części wznosi się Kuligowa rola 690 mt. i rozpościera grupa chat Studzienki Studanki; część zach. więcej górzysta i lesista; na zach. granicy go. ra Groń 798 rat. . Od zach. graniczy O. z Zubrzycą Dolną, od płn. z Podwilkiem, od wsch. z Podszkłem, od płd. z Jabłonką. Obszar ma 1894 kwadr. sążni katastr. ; dm. 150, mk. 680 r. 1880. Jest tu kościół łac. p. w. s. Jana Chrzc, leży 677 mt. npm. Fundowany r. 1658. Stare metryki kościelne zgorzały r. 1825; jedynie metryki zmarłych sięgają r. 1777. Według szem. dyec. spiek. z r. 1878 było dusz rz. kat. 650, nieun. 57, żyd. 12, ogółem 721. Sąd pow, Trzciana, st. p. Jabłonka. Br. O. Orazana, nazwa Horożany pow. rudecki, używana w dokumentach z XVI w. Orątki 1. al. Guminy Orątki, wś i fol. pow. kutnowski, gm. i par. Żychlin, odl. 21 w. od Kutna, 6 w. od Pniewa, st. dr. żel. warsz. bydg. Ma 17 dm. , 227 mk. W 1827 r. było tu 11 dm. , 108 mk. Fol. Guminy O. z awuls. Kazanki i wsią Guminy O. , nabyty w 1875 r. za rs. 41, 750, rozl mr. 560 gr. or. i ogr. mr. 399, łąk mr. 138, past. mr. 2, nieuż. i place mr. 21; bud. mur. 14, drewn. 8; płodozmian 4polowy; pokłady torfu. Wś Guminy O. os. 18, z gr. mr. 10. 2. O, w dok. Oranthki, kol. , pow. łęczycki, gm. Balków, par. Piątek, odl. od Łęczycy w. 22; dm. 11, mk. 180. Według Lib. Ben. Łask. II, 420 były tu same łany kmiece, dające dziesięcinę na stół arcybiskupi gniezn. a plebanowi w Piątku tylko kolędę. Według regestr. pobor. z 1576 r. wś O. , w par. Piątek, była własnością Jakóba Puczka, mają cego 2 łany i 4 kolonistów, oraz Stanisława Puczka mającego 2 łany puste Pawiński Wielkop. , t. II, 57. Br. Ch. Orce al. Oreckie, jezioro w pow. dzisieńskim, gm. Miory, leży nad nim wś Orce, fol. i dobra Nowydwór, oraz zaśc. Dziechciary i Dziedok. Orce, wś nad jeziorem t. n. , pow. dzisieński, w 3 okr. pol, gm. i par. Miory, okr. wiejski Bogudzięki, o 8 w, od Mior, 32 w. od Dzisny, 30 w. od Balbinowa i 20 1 3. od st. poczt. Przydrujki. Ma 10 dm. , 124 mk. 54 męż. i 70 kob. , prawie wyłącznie katol, 396 mr. ziemi. Grunta urodzajne, przeważnie gliniaste; włościanie dość zamożni. Należy do dóbr Bogudzięki, Wołosowskich. M. Dob. Orchol, na mapie Chrzanowskiego Warchoł os. wiejska, pow. gnieźnieński, o 8 klm. na płn. wsch. od Gniezna, par. , poczta i st. dr. żel. Gniezno, okr. wiejski w Wełnicy, 3 dm. i 26 mk.

Orawice

Orawice

Orawka

Orazana

Orątki

Orce

Orchol