odl. 4, 7 klm. na południe od Stanisławowa. Leży nad pot. Pochówka, który o 2 klm. na płn. wschód od O. wpada do Bystrzycy Czarnej. Granice wsch. Chryplin, połud. Czu kałówka, zach. Drohomirczany i Krechowce, półn. Stanisławów. Obszar dwor. 4, włośc. 1332 mr. ; ludn. rzym. kat. 11, par. Stanisła wów, gr. kat. 1071, par. w miejscu, z filią Czukałówka z 257 gr. kat. , dek. i dyec. Stani sławów. Wszystkie urzędy tamże. Szkoła etat. o 1 naucz. , kasa pożyczk, gmin. z kap. 1341 zł. Właśc. pos. więk. Mikołaj hr. Romaszkan. B. R. Oprzężów, w dok. Oprzeszow, Oprzezow, kol. , fol. , pow. piotrkowski, gm. Woźniki, par. Piotrków. Odl. 7 w. od Piotrkowa, przy dro dze do Bełchatowa; kol. ma 37 dm. , 309 mk. , ziemi 726 mr. ; fol. 4 dm. , 39 mk, ziemi 231 mr. W 1827 r. było tu 21 dm. , 115 mk. We dług Lib. Ben. Łask. O. płacił dziesięcinę opa towi i klasztorowi w Witowie, zaś parafii w Piotrkowie tylko kolędę II, 224. Według regestr. poborow. z 1511 1518 r. wś ta była własnością opatów Witowskich, miała 18 kolonistów, karczemny łan i 5 3 4 łanów kmiecych Wielkop. II, 250. Br. Ch. Opsa, jez. w pow. nowoaleksandrowskim I gub. kow. , pod mkiem t. n. , 2 1 2 w. dł. , 1 2 w. szer. , od 8 15 saż. głębokie. Opsa, niewielkie mko a raczej wś i dobra nad jeziorem Opsa i Dumble, pow. nowoaleksandrowski, w 3 okr. pol. brasławskim, gm. Opsa, par. kat. Brasław, o 3 mile od Brasławia, 2 m. od Dryświat a 49 w. od Nowoaleksandrowska. Mko ma 216 mk. i szkołę gminną; w 1859 r. było tu 11 dm. i 163 mk. Kośc. kat. fil, pod w. św. Jana, wzniesiony z drzewa w 1676 r. kosztem Jadwigi ze Strutyńskich Ciechanowieckiej, spalił się na początku 1886 r. Mko i dobra O. należą teraz do hr. Platerów i są attynencyą obszernych dóbr Belmont i mają wraz z Złotem i Belmontem 9434 dzies. ziemi dworskiej. Gmina opsowska składa się z 7 okr. wiejskich starostw, 71 wsi i ma 2378 dusz włośc. pł. ob. Opsa stanowiła niegdyś sstwo niegrodowe opeskie u Echarda opolskiem nazwane, położone w pow. brasławskim wwdztwa wileńskiego, które podług spisów podskarbińskich z 1569 r. zaliczało się do dóbr stołowych królewskich. Następnie zamienione na sstwo, obejmowało dobra O. i wójtostwo kupczelskie z przyległościami, było w posiadaniu rodu Ciechanowieckich. W 1766 r. trzymał je hr. Manuzzi, opłacając zeń kwarty złp. 4409. Na sejmie z r. 1773 75 stany Rzpltej nadały toż sstwo w emfiteutyczne posiadanie Mikołajowi i Jadwidze z Ciechanowieckich hr. Manuzzim. Na tymże sejmie z powodu licznych sporów o granice tego sstwa, wyznaczono oddzielną komisyę dla ostatecznego ich oznaczenia. Opis sstwa podał Tyg. Illustr. w 148 z 1885 r. J. Krz. Opukle, niem. Opukelsmuehle, młyn, pow. szczycieński, na Mazurach, st. poczt, Rańsk. Opulny, góra ze szczytem 592 mt. wznies. , pod 49 13 30 płn. szer. a 40 32 wsch. dług. F. , w płd. stronie Żukotyna, pow. turczański, na lew. brzegu Dniestru, przy ujściu pot. Kulowego. Opulsko, wzgórze polne na granicy połud. gm. Opulska, w pobliżu obsz. Sokala i Sawczyna, pow. sokalski. Od strony płd, płynie znaczny pot. Bród, lewoboczny dopływ Bogu. Wznies. 226 mt. npm. , a tylko 26 mt. nad pobliską dolinę Bugu, Miejsce znaku triang. Opulsko al. Opulsk, rus. Opilsko, wś, pow. sokalski, 6 klm. na zach. od sądu pow. , urz. poczt. i st. kol. jarosławskosokalskiej w So kalu. Na płn. zach. leży Chorobrów, na płn. wsch. i wsch. Konotopy, na płd. wsch. Sokal, na płd. zach. Sawczyn, na zach. Bojanicze i Hołowice. Płn. część wsi przepływa dopływ Bugu, wchodzący tu od zach. z Hołowic a dą żący na wschód tak zwaną Okopową doliną, a zasilony w obrębie wsi od praw. brzegu ma łą strugą, nadpływającą od płd. W stronie płd. wznosi się wzgórze O. do 228 mt. Zabu dowania wiejskie leżą przeważnie w środku obszaru; jedna grupa na płn. od nich 214 mt. , a na płd. zach. druga grupa, tak zw. Bliszczyna. W płd. stronie obszaru leżą niwy Rudki i Zagrodniki. Własn. więk. F. Polanowskiego ma roli or. 434, łąk i ogr. 75, pastw. 10; wł mn. roli or. 954, łąk i ogr. 107, pastw. 10 mr. W r. 1880 było 518 mk. w gm. , 179 na obsz. dwor. między nimi 65 obrz. rzym. kat. . Par. rzym. kat. w Sokalu, gr. kat w Konotopach. We wsi jest cerkiew pod wezw. św. Trójcy, szkoła etat. jednoklasowa, młyn i tar tak parowy i gorzelnia. Lu. Dz. Opusza 1. jezioro w pow. rosieńskim, ob. Gila. 2. O. , rzeczka w pow. wileńskim dopływ Wilii, przepływająca pod wsią Danciuny, Dejlidziany i zaśc. Łapsze. Opuszata, fol, pow. maryampolski, gm. Pogiermoń, par. Preny. Odl. od Maryampola 45 w. w stronie półn. wschodniej a 5 w. od Pren st. poczt. , ma 2 dm. , 62 mk. , 160 mr. obszaru. W 1827 r. był tu 1 dm. , 3 mk. Jestto miejsce urodzenia Feliksa Bernatowicza, powieściopisarza, autora Pojaty. Opuszcza, rozległa góra lesista, także Nad lasami zwana, na wschód od Rzegociny, a w płd. stronie gminy Bytomska, pow. bocheński, nad granicą Rozdziela Górnego, pod 49 48 4 płn. sz. g. a 38 7 wsch. dłg. g. F. Wody spływają z niej na płn. do Stradomki, a na płd. za pomocą pot. Rozdzielskiego do Łososiny. Wznies. 661 mt. npm. Miejsce znaku triang. Opuszka, właściwie Łapuszka, grupa zabu Oprzężów Oprzężów Opsa Opukle Opulny Opulsko Opusza Opuszata Opuszcza Opuszka