Omelniczek al. Suchy Omelnik Suchy Omelniczek, rzka wpada z prawej strony do Dniepru, naprzeciwko osady Kołyberda. Omelnik al. Omielnik, Omelniczek nazwa różnych jarów stepowych, niosących swoje wody do Dniepru poniżej Cybulnika i Hniłeńki. Omelnik 1. w dok. Omełnik rzka w pow. wierchniednieprowskim gub. ekaterynosławskiej, prawy dopł. Dniepru, wpada prawie naprzeciw mka Perewołoczny i ujścia Worskły. Wspomina o niej Wieliczko w swej kronice t. III 471, 483. 2. O. , rzeka w gub. połtawskiej, prawy dopływ Psioły, poczyna się w pow. charkowskim koło wsi Werbki, płynie przez pow. kremieńczucki ku płd. wsch. ; długa 50 wiorst; porzecze osiadłe. 3. O. , odnoga Buzułuka ob. , dopł. Dniepru. J. Krz. Omelnik, mko przy ujściu rz. O. do Psioły, pow. kremieńczucki gub. połtawskiej, o 15 w. na płn. wsch. od mta pow. Ma 430 dm. , 3358 mk. , 2 cerkwie, 3 jarmarki. Już w 1650 r. setnicze pułku czehryńskiego, warowne, potem mto pułku połtawskiego i mirhorodzkiego. ob. Kronikę Wieliczki, t. IV 196. Omelno, fol. , pow. radzyński, gm. Szóstka, par. Ostrówki, ma 1 dm. , 6 mk. , ziemi 150 mr. Omelno 1. wś poleska, pow. bobrujski, w 1 okr. pol. dobrzyckim, gm. turkowska, przy gośc. ze wsi Wielkie Bortniki do mka Pobołowa, o parę wiorst od linii dr. żel. lipaworo meńskiej, pomiędzy st. Kowale i Żłobin; ma 35 osad pełnonadziałowych; grunta lekkie. Była tu kaplica katol. par. Bobrujsk, zamknięto po 1863 r. 2. O. , wś z zarządem gminnym i znaczne dobra nad rz. Ptyczą. pow. ihumeński, w 2 okr. pol. śmiłowickim, o 40 w. od Ihumenia, dawne dziedzictwo Burzyńskich, obecnie Ratyńskich. Wieś ma 25 osad pełnonadziałowych; cerkiew paraf. pounicka, z 1716 r. , fundacyi Burzyńskich, obdarowana funduszem przez Ignacego Ratyńskiego, posiada 5 włók ziemi i łąki wydające 80 wozów siana, ma około 1000 parafian. Gmina omelańska składa się z 10 starostw wiejskich, 37 wsi i 1611 włościan płci męs. Dobra, wraz z folw. Sińcza, mają 10, 919 dzies. ziemi dworskiej. Dochody z młyna i propinacyi; gospodarstwo porządne, grunta lekkie w kulturze, łąk niezmierna obfitość nad rz. Ptyczą i na okolicznych błotach. Miejscowość małoludna, poleska, nizinna i dość ponura, ale bogata w dary natury, mianowicie w siano, las, rybę, zwierzynę, grzyby, oczerety i t. p. Lud trudni się rolnictwem, wyrabianiem rogóżek z lipowego łyka, kół prostych i sani. Znajdują się tu podobno gony bobrowe. 3. O. , w narz. ludowem Amelno, wś i fol. , pow. piński, w 1 okr. pol. łohiszyńskim, gm. telechańska, przy drodze z Ozarycz do ŚwiętejWoli; mä 27 osad pełnonadziałowych, 74 mk. , 660 dzies. ziemi; dziedzictwo Szpakowskich. Miejscowość nizinna poleska, małoludna, grunta piaszczyste, łąk błotnych obfitość. Sięgają tu roboty kana lizacyjne. A. Jel. Omelno, wś cerkiewna, pow. łucki, na płd. od mka Kołki; ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI t. 1 296, 297. Omentyszki, pow. wyłkowyski, gm. Pojeziory, par. Wyłkowyszki, odl. od Wyłkowyszek 10 w. , ma 4 dm. , 55 mk. W 1827 r. było tu 4 dm. , 36 mk. Omeszkowce, zaginiona wś w gm. Bazalia, t. j. w dzisiejszym pow. starokonstantynowskim; prawdopodobnie mylnie podana w dok Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 291 zm. Oleszkowce ob. . J. Krz. Omet, mylnie Omel, rzeczka, dopływ Łyny, powstaje w okolicy Drengfurta z strumieni Czarnego i Białego, wpada pod Alemborkiem do Łyny z lewego brzegu. Ometyńce al. Omiatyńce, w dok. Omietyńce wś nad bezim. rzeczką, w płn. części powiatu hajsyńskiego, na pograniczu pow. lipowieckiego, gmina Niższa Kropiwna, par. katol. Niemirów, o 18 w. od Bracławia, 55 w. od Wapniarki st. dr. żel. kijowskoodeskiej, ma 297 osad, 1578 mk. , 1645 dzies. ziemi włośc, 2009 dzies. ziemi ornej dwors. i 186 nieużyt ków. Cerkiew pod wez. Wniebowzięcia N. M. P. , założona w 1882 r. , uposażona 43 dzies. ziemi, ma 2106 parafian. W O. znajduje się gorzelnia parowa, założona w 1847 r. , z apa ratem Pistoryusza, zatrudniająca 16 ludzi, przerabiająca 27, 636 pudów i produkująca 1, 175, 126 stopni spirytusu. Jestto stara osada; należała do dóbr nadanych przez Witolda Słupiczom. Widać jednak, że O. były zniszczone przez Tatarów, gdyż Zygmunt August w 1570 r. Vol. Leg. nadał Jermole Mieleszkowi, , puste sieliszcze w wwdztwie bracławskim, na zwane Omekińce. W ostatnich czasach wła dali nią Chołoniewscy, dziś Jełowieccy. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 2 58. Dr. M. Omęcin, ob. Omięcin. Omiatyńce, ob. Ometyńce. Omieta, rzeczka w pow. poniewieskim, lewy dopł. rz. Ławeny, prawego dopł. Muszy, przepływa pod mkiem Puszołaty. Omietyńce, ob. Ometyńce. Omięcin, wś i fol. , pow. radomski, gmina Orońsk, par. Wysoka, odl. od Radomia 21 w. , ma 25 dm. , 194 mk. ; pokłady kamienia wapiennego i torfu. W 1827 r. było tu 18 dm. , 167 mk. Dobra O. składały się w 1884 r. z fol, O. i Soszyn, attyn. Wymysłów i Podbór, wsi o. i Wilcza Wola, rozl. mr. 1769 fol. O. z attyn. Wymysłów i Podbór gr. or. i ogr. mr. 664, łąk mr. 104, past. mr. 45, lasu mr. 707, nieuż. mr. 65, razem mr. 1585; bud. mur. 15, z drz. 7; fol. Soszyn gr. or. i ogr. mr. Omelniczek Omelniczek Omelnik Omelno Omentyszki Omeszkowce Omet Ometyńce Omęcin Omiatyńce Omieta Omietyńce Omięcin