pszennej wraz z częścią Kopaczewa, należącą do właściciela O. . W 1792 r. było tu 324 mk. męż. i 330 kob. W zeszłym wieku rzka Rakówka stanowiła granicę pomiędzy Białocerkiewszczyzną a sstwem hermanowskiem a następnie pomiędzy pow. kijowskim a wasylkowskim, z tego powodu część wsi leżąca na prawej stronie Rakówki jeszcze w zeszłym wieku należała do osobnych właścicieli. Dawne dziedzictwo ks. Koreckiej, później włączona do królewszczyzny hermanowskiej, była w posiadaniu hr. Tarnowskiego, Miera, Butowicza, obecnie z niewielką częścią wsi Kopaczowa należy do Hudym Lewkowicza. W O. znajduje się cerkiew paraf. pod wez. ś. Jana Ewang. , wystawiona, podług wizyt. dziekana kaniowskiego z 1792 r. , a prima radice w 1733 r. O stanie tej cerkwi mówi wizyt. dziekana kaniowskiego z 1746 r. że ona niedawno wybudowana, z trzema wierzchami, gontami seudraniami pobitymi; dzwonnica dopiero tylko zaczęta; dzwonek jeden, pożyczony z drugiej cerkwi olszańskiej. W skutek zupełnego zniszczenia rozebrano tę cerkiew w 1793 r. i na jej miejscu wzniesiono obecną. 5. O. Berszadzka, wś, pow. olhopolski, na pograniczu bałckiego, w 1 okr. pol. berszadzkim, gm. Ujście, par. kat. Czeczelnik, st. poczt. Berszada, ma 70 os. , 466 mk. , 550 dzies. ziemi włośc, 3134 dzies. dwor. wraz z Kiedrasówką i Sołowijówką. Cerkiew pod wez; N. M. P. , wzniesiona w 1847 r. , uposażona 77 dzies. ziemi, ma 1125 parafian. Należała do Moszyńskich, dziś Grocholskich. 6. O. Poberezka al. Wołoska, duża wś nad rzką Olszanką, dopł. Markówki, pow. olhopolski, w 3 okr. pol. pieszczańskim, gm. i par. kat. Miastkówka, o 26 w. od Jampola, o 22 od st. dr. żel. Popieluch a 15 1 2 na płd. od Miastkówki, ma 256 os. , 1284 mk. , 1827 dzies. ziemi włośc, 7171 dzies. dwors. , 4 młyny, st. poczt. z przyjęciem korespondencyi. Cerkiew pod wez. św. Trójcy, wzniesiona w 1850 r. , uposażona 53 dzies. ziemi, ma 2286 parafian. Ziemia czarna urodzajna. Jedno z uroczysk nosi nazwę Kaszarniak. Dobra nie gdyś Koniecpolskich, Lubomirskich, ostatecznie przed kilku laty zmarłego filantropa Probusa Barczewskiego, dziś jego siostry 1 voto Juryewiczowej, 2 Rodokonaki. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 2 196. 7. O. , wś, pow. radomyski, o 7 w. od wsi Martynowicze par. prawosł. , ma 140 mk. 8. O. , wś nad rzką t. n. , dopływem Tykicza Górnego, pow. taraszczański, powyżej sioła Żytniki, o 4 w. od sioła Sorokotiahy, ma 87 dm. i 542 mk. , 1800 dzies. ziemi. Cerkiew drewn. pod wez. ś. Michała, uposażona 53 dzies. ziemi, wzniesiona w 1757 r. kosztem ks. Konstancyi Sanguszkowej. Kaplica kat. , par. Stawiszcze. We wsi znajdują się dwie starożytne mogiły, oraz wydobywa się w wielkiej ilości i wybornego gatunku glina kredowa, używana do bielenia chat. Dawniej O. należała do dóbr tetyjowskich ks. Sanguszków, później stanowiła własność Zakrzewskiego, od którego nabył ją Ignacy Iwański, do syna którego należy obecnie. 9. O. Barachtyńska Barachtyańska, w dok. O. Wielka, wś nad rz. Rakówką, dopł. Stuhny, pow. wasylkowski, na płn. zach. od Białejcerkwi, o 5 w. od sioła Barachty, naprzeciw wsi O. leżącej po drugiej stronie Rakówki w pow. kijowskim. Ma 2510 mk. W 1740 r. było tu 180 osad i 1200 mk. , w 1762 r. zaś tylko 130 dm. i 1032 mk. Cerkiew pod wezw. Archanioła Michała, uposażona jest 47 dzies. ziemi. Podług wizytacyi dziekana białocerkiewskiego z 1746 r. in anno 1743 zgorzała, ale już nowa na temże miejscu stawia się z drzewa dębowego o 3ch kopułach. Dzwonnica stara. W wizytacyi z 1740 r. powiedziano, że dawniejsza cerkiew wystawiona była w 1701 r. z drzewa sosnowego. Był w niej obraz Bogarodzicy, na płótnie malowany, czczony jako cudowny. W płn. zach. części wsi znajduje się wał, idący przez pola od Obuchowa, przekraczający Rakówkę i ciągnący się dalej przez pola Olszanki do Barachty i Mytnicy. Równolegle z tym wałem, w odległości 3 w. , idzie drugi wał, widocznie jeszcze dawniejszy. Obecnie oba te wały w wielu miejscach są zaorane. W miejscu gdzie wały te zbliżają się do gruntów wsi Pohreby, śród błota, wznosi się ogromna mogiła, nazwana Pchaną, a w pobliżu niej na górze dwie inne mogiły na przestrzeniach śródleśnych. W pobliskim lesie znajdują się niewielkie mogiły, rozrzucone na wielkiej przestrzeni, w jarze zwanym Werenice. Dawniej o. wchodziła w skład sstwa białocerkiewskiego, później należała do hr. Branickich, w 1850 r. , z powodu wyjazdu hr. Ksawerego Branickiego za granicę, została skonfiskowaną. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. I, t. 3 743, 784. 10. O. , wś nad bezim. ruczajem, uchodzącym w pobliżu do Rosi, pow. wasylkowski, przy drodze transportowej z Białej cerkwi do Stawiszcz, o 10 w. na płd, od Białej cerkwi, ma wraz ze wsią Sorokotiahą, o 1 w. odległą, 2105 mk. prawosł. i 57 katol. W 1740 r. było tu tylko 15 chat i 100 dusz. Cerkiew drewniana św. Trójcy, uposażona 37 dzies. ziemi, niewiadomej erekcyi, wzniesiona w zeszłym wieku po 1740 r. , w którym O. należała do par. Czerkasy. W O. znajduje się cukrownia. 11. O. , wś, pow. żytomierski, okr. pol. i par. kat. Cudnów o 5 w. , o 10 w. od Krasnosiółki a 17 w. od Januszpola, dawniej własność Miaskowskich, dziś rządowa. St. dr. żel. kijowskobrzeskiej, pomiędzy st. Demczynem o 20 w. a Pieczanówką o 24 w. , o 209 w. od Kijowa, a 399

Olszanka