żącymi spokojnie sam i sukcessorowie jego zażywali, z taką deklaracyą że do posessyi tej pomienionej cerkwi i jej przynależytości, lub za żywota, lub po śmierci pomicnionego presbitera nikt przechodzić nie może, aż mu albo posessorom tego summa złotych polskich 1200, którą wniósł do skarbu mego, oddana i realiter za wiadomością z pozwoloniem mojem albo namiestnika mego wyliczona będzie. Także i Namiesnikowską nad popami wszystkimi, w kluczu moim oleszyckim zostającymi, z gruntem do Namiesnikowstwa należytym puszczam mu; ktoremu popi, jako Namiesnikowi onem podanego, we wszystkim aby byli posłuszni; a któryby pop onemu nie był posłuszny, na takowego zakładam winy grzywien 30. Dan w Dzikowie die 24 April. A, D. 1674. Między mieszkańcami wielu dobrych mularzy, którzy idą na zarobek w dalsze okolice, a na zimę wracają i trudnią się tutaj tkactwem i rzemiosłem. Jest tu szkoła etat. 2 klas. , młyn parowy, browar i tartak parowy o sile 8 koni, o jednym gatrze i jednej pile zwyczajne. Tartak ten zużywa rocznie 620 kub. metrów drzewa klocowego sosnowego i jodłowego a wyrabia 386 mt. kub. zwykłych desek. Miasteczko założył Hieronim Sieniawski, wwoda ruski, ssta halicki i kołomyjski, około r. 1576 i wydał przywilej bez daty podany także w, , Starożytnej Polsce t. II, str. 1219 Upatrzywszy są słowa przywileju w imieniu naszem Olessiczach miejsce a grunt sposobny do osadzenia miasteczka, między zameczkiem a wsią Olesiczam, nie tak się wielce oglądając na nasz własny albo potomków naszych pożytek, jako na to, aby też ludzie, a najwięcej pobożni spokojne mieszkanie mieć mogli, umyśliliśmy na tym gruncie osadzić miast. Oleszicze, naznaczy wszy do tej sprawy a rozdawania placów uczciwego człowieka, które muśmy to zlecili aby on ku osadzeniu przyjmował takich ludzi, którzy by o sobie umieli dać słuszną sprawę, a świadectwo swego cnotliwego życia i postępków, nie zbiegów żadnych, ale ludzi wolnych. A dla ochotniejszego i prędszego zbudowania domów, dajemy wolności 12 lat od wszelakich płatów. A gdy te lata wynijdą, tedy powinni będą płacić od placu po gr. 15, a od ogrodu jako w miastach królewskich jest postanowiono. Dajemy też wolność od wszelakich robót, pańszczyzn, szarwarków, pod wód i inszych angaryj na wieczne czasy, okrom tego, gdyby za uchwałą a postanowieniem sejmowem jaki płat albo pobór ku obronie Rzpltej był złożony, to powinni dawać będą i ktemu ku obronie a obwarowaniu miasta coby wójt z rajcami postanowił, to wykonywać powinni będą. Ku budowaniu do nów, browarów, słodowien, wolność dawamy w. lesiech drzewa według potrzeby, to zostawując, aby drzewa bartnego tak z pszczołami, jako i bez pszczół, w ktorychby były wyrobione barci, niepsowano. Dla wypasów albo dla błonia postępujemy pastewnik nasz. Pozwalamy też aby mieszczanie prawami się sądzili magdeburskimi; onczas, jeśliby się komu w rozsądku krzywda widziała, przed nami albo potomki naszymi stawali. A jeśliby też żydowie się budowali, albo sobie domy gotowe kupowali, tedy i sądom i wszystkim powinnościom miasteczka podledz będą winni, nieodwoływając się do nas. A iż korona polska okwita jest w rozmaite stany ludzi, zwłaszcza z strony religii ktemu że żadna zwierzchność nic ma panować nad wiarą, czcią i sumieniem, pozwalamy to najwięcej, aby mogli do spokojnego życia osiadać ci ladzie, którzyby nie dla jakich występków a złości, ale z inszych przyczyn prześladowanie albo ucisk mieli, używając wszystkich wolności i prawa od nas nadanego. A jeśliby kto z potomków naszych, mierząc się nabożeństwom, takich ludzi chciał je wyganiać, tedy powinien będzie wszystkie nakłady w budowaniu domów, browarów, słodowien, naprawowaniu ogrodów, sadów, łąk, ról, im odłożyć, pod zakładem winy do skarbu królewskiego 2000 złt. Pozwalamy ratusz i łaźnią zbudować i jatki, z których płat aby się obracał na potrzebę a obwarowanie miasta, a takowych dochodów i rzeczy sądowych trzeci grosz ma przychodzić wójtowi. Po zejściu wójta, gdyby potomka albo niesposobnego do togo urzędu albo w dziecinnych leciech zostawił, powinni będą mieszczanie namowę słuszną uczyniwszy między sobą, obrać człowieka godnego, sprawnego, niepodejrzanego, nie łakomcę, nam ku potwierdzenia jego oznajmić, i ta będzie sukcesya albo namiastwo wójtostwa. Most przez staw mieszczanie powinni poprawowaó z wsiami Olessiczką, Starosiełką, Cywkowską, Wlazowską, Dachnowską. Ku obronie, aby byli gotowi tak, aby każdy rusznicę w domu miał z prochem i z kulkami. Do stawów na gwałt i do naprawowania młynów, aby byli powinni. Stefan Batory potwierdzając ten przywilej 26 lutego 1578 t, w Warszawie, ustanowił jarmarki na Zielone Świątki i św. Łucyą, targ zaś w piątek, poczem wyraża aby Olessicze prędzej a łatwiej wzmódz się mogło, dajemy wszystkim obywatelom wolność do wyjścia 12 lat wykonanych, od podatków szosowych i od innych wszelakich i od targowego, wyjąwszy podatki czopowe i myta większe. W r. 1640 potwierdza Katarzyna z Stemberku Sieniawska, podczaszyna kor, , kuśnierzom oleszyckim ustawy cechowe. Prócz niej podpisani są Elżbieta z Potoka Sieniawska i Mikołaj z Granowa Siniaw ski. Prawo to produkowano podczas lustracyi

Oleszyce