27, z gr. mr. 156; wś Wola Grzybowska os. 7, z gr. mr. 26. O. par. , dek. warszawski, 3015 dusz. O. gm. należy do s. g. ok. III w os. Wawer, st. p. Miłosna; ma 22, 044 mr. obsza ru i 3830 ludności. O. powstał na gruntach wsi Długa Wola, której dziedzic Stanisław z Kalenia Okuń otrzymał w 1538 r. przywi lej Zygmunta I na założenie miasta, które od swego nazwiska przezwał. Przywilej królew ski nadawał prawo niemieckie, targi i jarmar ki. W 1578 r. zebrani na elekcyą Litwini, po pierając kandydaturę cara Fiedora Iwanowicza, wyprawili delegatów do O. , gdzie porozu miewali się z posłami carskimi. Szczegóły tej narady podaje Ossoliński w życiorysie Krzy sztofa Dorohostajskiego Wiad. Hist. Kryt. , II, 304 310. W 1703 r. stał w O. kwaterą Ka rol XII. W końcu kwietnia podjazd litewski wpadł niespodzianie, miasto zapalił a Szwe dów z wielką stratą wypędził; król sam ledwo uszedł z życiem. Po 1795r. O przeszedł pod panowanie Austryi i jako punkt pograniczny, leżący przy traktach z Warszawy do Gro dna i Brześcia otrzymał komorę główną. W O. stał przez dłuższy czas pułkownik Neuberg, który kierował ztąd kampanią 1809 r. Po odebraniu Austryakom tej części kraju, był O. siedzibą podprefektury i sądu a następnie za Królestwa stolicą powiatu. Spalony w czasie wojny 1831 r. , w skutek bitwy jaką tu za szła d. 18 lutego między oddziałami Żymirskiego i Szembeka a Rossyanami, w skutek czego przeniesiono władze powiatowe do Mińska. Tutejszy kościół parafialny założony był w 538 r. przez Stanisława Okunia, dziedzica O. Obecny murowany, wzniesiony w 1835 r. hr. Jana Łubieńskiego, dziedzica dóbr Okuniew skich. Br. Ch. Okuniewiec, jezioro, pow. drysieński, położone śród błota, zajmującego 16 w. kw. Okuniewka, wś, pow. borecki, gm. horodyszczeńska, 37 dm. , 136 mk. , z których 17 zajmuje się wyrobem przedmiotów z łyka i kory. Okuniewo, os. , pow. maryampolski, gm. Szumsk, par. Maryampol, odl, od Maryampola 4 w. , ma 1 dm. Okuniewo 1. folw i dobra, pow. dzisień ski, w 1 okr. pol. , gm. Głębokie, okr. wiejski Zaborz, o 54 w. od Dzisny, 89 dusz, 1772 dzies, ziemi dworskiej, własność Bujnickich. Fol. ma 1 dm. i 21 mk. 2. O. , wś pow. dzisieński, w 4 okr. pol. , gm. i okr. wiejski Stefanpol, o 1 1 2 w. od gm. a 21 w. od Dzisny, 10 dm. , 118 mk. prawosł. 42 dusz rewiz. ; nale ży do dóbr Stefanpol, dawniej Kamieńskich dziś Waseńki. J. Krz, Okuniewo, kasz. Wokonjewo, wś włośc. , pow. wejherowski, st. poczt. Przetoczyn, par. kat. Kielno 3 4 mili odl. , par. ew. M. Kaczki, szkoła Szynwałd, ma 2 gburstwa, 18 wł. i 20 mr. 59 kat. , 4 dm. 1878 r. . Odl. od m. pow 2 1 2 mili. O. należało za Rzpltej do sstwa puckiego. W drugiej wojnie szwedzkiej wś wielkie poniosła szkody, kilka włók leżało w skutek tego odłogiem ob. Prutz Gesch. d. kr, Neustadt, str. 138. W lustracyi przez ks. Ludwika Łosia, Tomasza Hiacynta Kozłowskiego pisarza grodzkiego malborskiego, ks. Jana Burzkowskiego, prob. ostrowskiego, sekretarza król. , r. 1678 spisanej, czytamy Jest to dziedzina między lasami, rozkopana w gruntach piaszczystych, nie wysieje więcej zboża nad korcy 40 in circa. Dworek nad jeziorem z dwiema izbami i komorami, stary, zły; stodółka i stajnia niemal padły. Tę dziedzinę z dwoma jeziorami Wielkie i Małe Okuniewo nazwanemi, trzyma pan Jakub Dawison, oberstleytnant J. K. M. , jure emphitheutico do lat 30; płaci z tego na rok do zamku fl. 50. Jest tam w lesie zbudowana chałupa, w której mieszka Wojciech Bieszk, sam ją sobie pobudował; płaci fl. 10. Ku temu ma morgów 20, płaci za nie fi. 15. Przytem lasu pilnować powinien ob. str. 156 160, manuskrypt w Pelplinie. Okunik, błoto na wsch. od wsi Eichstaedt, pow kwidzyński. Kś. Fr. Okunin, wś włośc. nad rz. Narwią, pow. warszawski, gm. Góra, par. Nowydwór, leży przy linii drogi żel. nadwiślańskiej, odl. 1 w. od st. Nowy Dwór, ma 400 mk. , 974 mr. obszaru. W 1827 r. było 32 dm. , 287 mk. O. należał do dóbr Góra ob. . Okunin al. Okunino, wś, pow. słonimski, przy drodze ze Słonima do Kosowa. Dziedzictwo niegdyś Bułhakow, którzy w 1775 r. sprzedali gen. Stefanowi Śliźniowi. Okunin, jezioro przy Lisewie nad Drwęcą, niedaleko Golubia. W 1293 r. zostało własnością bisk. kujawskiego Wisława ob. Gesch. der Stadt Kulm, von Schultz, t. II, str. 28. Okuninka, wś, pow. włodawski, gm. Włodawa, par. Orchówek, posiada szkołę początkową ogólną, 48 dm. , 284 mk. , ziemi 2041 mr. Okunino, jezioro w zach. stronie pow. piń skiego, w okolicy głuchej, poleskiej, pomiędzy wsiami Swałowicze i Mochre, ma przeszło 1 wiorstę długości a szerokości prawie 1 2 wior sty; poławiają się okonie. A. Jel. Okuninów, zaśc, pow. ihumeński, w oko licy jeziora Sierhiejewickiego i w pobliżu rz. Nieświaczy zeń wypływającej, o 10 w. od st, Rudzieńsk dr. żel. lipaworomeńskiej, w miej scowości nizinnej, poleskiej, grunta ma lek kie; było tu 6 osad złączonych obecnie w je den folwark. Należy do dom. Rusakowicze, dawniej Bykowskich, przez wiano obecnie Weissenhofów. Parafia katol. dawniej dukorska, później annopolska, teraz kalwaryjska 7 mil od kościoła. A. Jel. Okuniewiec Okuniewiec Okuniewka Okuniewo Okunik Okunin Okuninka Okunino Okuninów