Ogonki 1. niem. Ogonken, wś nad jez. Mamry, na Mazurach, pow. węgoborski, z wybud. Charlottenhof i Grueneberg, st. poczt. Węgobork. W 1860 r. 483 mk. W 1529 r. nadał ks. Olbracht mieszkańcom wsi O. 40 włók na prawie magdeburskiem; sołtys Jakub otrzy mał 4 włóki. Ponieważ wieś leży nad jezio rem Szwencajt r. 1340 Swynteseiten, r. 1478 Schwentze, Schwintze, nazywała się więc w początku także Schwintz nazwa staropruska; Niemcy z tego zrobili Schwanz, co znów Polacy przetłumaczyli na ogon. Tym sposobem wieś otrzymała nazwę Ogonki. W 1542 r. postawił tu Kotek z Węgoborka karczmę na jednym morgu. Dziś posiada wieś 42 włóki 15 mr. 2. O. , niem. Ogonken, wyb. do Zdunowic należące, pow. kartuski, st. p. Sulęcin. Wizytacya Rybińskiego z r. 1780 pisze, że ta kolonia leży dobrą milę od wsi par. Sulęcina. Właśc. był Józef Łaszewski, który w tej okolicy znaczne posiadał majątki. W 1856 r. 20 mk. J. K. Sem. Kś. Fr. Ogonów 1. nad rz. Łączną, pow, kielecki, fryszerka poniżej fryszerki Ostojów. Posiada jedno ognisko z 2 miechami. Wydaje 1600 cent. żelaza. Założoną została w kluczu suchedniow skim dóbr bisk. krakowskich, na początku XVIII w. ob. t. VI, 68. . 2. O. ., os. młyn, pow. olkuski, gm. i par. Wolbrom. 3. O. , wś i młyn, pow. garwoliński, gm, i par. Ryki, ma 10 dm. , 54 mk. , ziemi 201 mr. W 1827 r. było tu 7 dm. , 50 mk. Łączyła się dawniej ze wsią Brussów. Br. Ch. Ogonowice, wś nad rz. Drzewiczką, pow. opoczyński, gm. i par. Opoczno, odl. 1 w. od Opoczna, ma 58 dm. , 490 mk, 1089 mr. ziemi włośc. W 1827 r. było 37 dm. , 370 mk. Była to wieś królewska, na prawi niemiec kim osadzona. Według Lib. Ben. Dług. I, 304 miała 12 łamów kmiecych, dających dziesięcinę prepozyturze sandomierskiej, war tości 8 grzywien. Wójtostwo, mające dwa ła ny, dawało dziesięcinę wikaryuszom w Opocz nie. Prócz tego siedziało dwóch zagrodników nie mających roli. Br. Ch. Ogonówka 1. przysiołek gm, Garbka, w pow. tarnowskim, w płd. obszarze tej gmi ny, nad granicą gm. Meszny opackiej; wznies. 337 mt. npm. 2. O. , włość klasztoru cyster sów w Szczyrzycu. Wymienia ją Długosz Lib. Ben. , III, 445, lecz nie podaje do której należała parafii ani z któremi wsiami grani czyła. Br. G. Mac. Ogonowo 1. wś i fol. nad rz, Wkrą, pow. płoński, gm. i par. Dziektarzewo, odl. o 14 w. od Płońska, ma 17 dm. , 361 mk. W 1885 r. fol o. rozl. mr. 864 gr. or. i ogr. mr. 454, łąk mr. 48, pastw. mr. 120, lasu mr. 216, nieuż. mr. 26; bud. mur. 1, z drzewa 12; płodozmian 7 i 12 polowy; las nieurządzony. Wś O. ma os. 24, z gr. mr. 30. 2. O. , os. , nad rz. Wkrą, pow. płoński, gm. i par. Dziektarzewo, odl. o 14 w. od Płońska, ma 2 dm. , 13 mk. , 60 mr. Ogony, wś szlach. nad rz. Narwią, pow. makowski, gm. i par. Sieluń. W 1827 r. było tu 20 dm. , 129 mk Ogórki, wś, pow. suwalski, gm. Sejny, par. Puńsk, odl. od Suwałk 29 w. , ma 13 dm. 112 mk. W 1827 r. było tu 8 dm. , 68 mk Ogórkiszki 1. wś, pow. maryampolski, gm. Wejwery, par. Pilwiszki, odl. od Maryampo, la 36 w. , ma 18 dm. , 162 mk 2. O. , wś i os. , pow. władysławowski, gm. Tomaszbuda, par. Gryszkabuda, odl. od Władysławowa 35 w. ; wś ma 5 dm. , 27 mk. ; os. 1 dm. , 4 mk. W 1827 r. było tu 3 dm. , 27 mk. O. wchodziły w skład dóbr rząd. Leśnictwo. Ogórnie, Ogumi al. Ohurnie, wś, pow, dzisieński, w 1 okr. pol. , gm. Głębokie, okr, wiejski Korolewicze, o 13 w. od gminy, 18 dusz rewiz. Ogorodnia 1. Homelska, wś cerkiewna, pow, homelski, gm. kormiańska, 196 dm. , 583 mk. 2. O, . Kuźminicka, wś cerkiewna, tamże, 173 dm. , 540 mk. 3. O. , słobodą, pow. homelski, znajduje się tu garbarnia, zatrudniająca 3 robot. i wyrabiająca około 335 skór rocznie; 2 trzepalnie pieńki, zatrud. 19 robot. i produkujące do 4100 pudów rocznie; fahbr. powrozów, zatrud. 5 robot. i produk. do J. Krz. 765 pudów rocznie. Ogorodniki, ob. Ogrodniki Ogorzelczyn, w dok. Ogorzelczino, wś i fol. , pow. koniński, gra. i par. Tuliszków, odl. 14 w. od Konina i 2 w. od Tuliszkowa, ma 21 dm. , 416 mk. i 426 mr. Wś ta miała być za łożoną w 1448 r. przez Annę z Kościelca Zarembiankę, dziedziczkę Tuliszkowa, wraz z wsią Tarnowa. Według Lib. Ben. Łask. T, 271, 3 łany kmiece dawały prob. w Tuliszkowie po groszu i po korcu żyta i owsa z łanu. Według regestr. pobor. z 1579 r. wś O. , w par. Taliskow, była własnością Alberta Lisieckiego, po siadającego 3 4 łana i 2 zagrod. , oraz Złotkowskiego, posiadacza 3 łanów Pawiński, Wielkop. I, 239. Br. Ch. Ogorzelewo, wś, pow. włocławski, gra. Pyszkowo, par. Chodecz. Spis urzędowy miejscow. gub. warszawskiej z 1873 r. nie za mieszcza tej wsi. Wchodziła w skład dóbr Ła nia ob. . W 1827 r. było tu 6 dm. , 50 mk. W XVI w. mieszkali tu częściowi posiadacze. Według regestr. pobor. z 1580 r. mieszkali tu Kawaskowie, mający 1 łan, Stanisław Ogorzelewski 1 łan, Jakub Szadzik, pos. 1 2 łana, Jan Ogorzelewski, pos. 1 łana i wreszcie To masz Ogorzelewski, pos. 1 2 łana Pawiński, Wielkop. , II, 24. Br. Ch. Ogorzelice, wś i fol, pow. płocki, gm. Żągoty, par. Proboszczowice, odl. o 13 w. od

Ogonki

Ogonki

Ogonów

Ogonowice

Ogonówka

Ogonowo

Ogony

Ogorodnia

Ogorodniki

Ogorzelczyn

Ogorzelewo

Ogorzelice