kny zamek, niegdyś obwarowany, Oderburg zwany, dziś własność hr. Franciszka von SickingenHohenburg. Fabryki materyałów sukienniczych, wełnianych, bawełnianych, lnianych; słynne są atłasy jedwabne, plusze. Rocznie produkują sukna i materyałów stroj nych w kwocie 1 miliona złr. austr. , przędzy zaś wełnianej za 708, 000 złr. Cegielnie i wapniarki. Br. G. Odry 1. dok. Odrów, wś włośc, pow. chojnicki, st. p. Karsin, par, kat. Wiele. l 1 2 mili odl, ew. Mokre, okr. urz. st. cywil, Czersk, szkoła Wojtal. W 1868 r. 82 bud. , 34 dm. , 358 mk. , 1, 59 kat. , 199 ew. Obszar obejmuje razem z wyb. Miedznem Szlach. 1295, 64 mr. Wyb. Miedzno 13 bud. , 5 dm. , 45 mk. , 20 kat. , 25 ew. 2. O. , leśn. król, tamże; w 1868 r. 1 dm, 4 mk. , 1 kat. , 3 ew. O. leży na samej granicy pow. chojnickiego i starogardzkiego, nad Czarną wodą. Są starożytną osadą, czego dowodem ustawiane na powierzchni kamienie, znajdujące się w rewirze leśnym pod 226. Jedenaście trójek w linii prostej z dziewięcioma obok nich kręgami kamiennemi, mającemi po większej części w środkach swych menhiry, tworzą całość zajmującą rozległą przestrzeń. W pobliżu tych kamieni znajdowano narzędzia kamienne i wydobyto jednę urnę odosobnioną ob. Ossowski Objaśnienia do mapy archeol. Prus zach. , str. 80 i 88. Za czasów krzyżackich należały O. do komturstwa tucholskiego w t. zw. ziemi zaborskiej. W 1352 r. nadaje Konrad Vullekop, komtur tucholski, uczciwemu Marcinowi i jego bratu Wojciechowi Woytzech dobra O. Odrow, od dawna osiadłe w granicach oznaczonych, począwszy od pierwszej granicy Miedzno Miedziona, Metzwona, Miedzinsko idąc aż do rzeki Bdy t. j Czarnej wody i tą rzeką idąc aż do strugi Czernicy jednym brzegiem; od tej strugi zaś idąc aż do jez. Czernik; brzeg im należy, jezioro zaś do Tczewa Dirsow, od tego zaś jeziora idąc do dębu stojącego na Kamiennej górze Steinberg, odtąd zaś idąc aż do strugi Niechwarcz, tą strugą zaś idąc w górę z obiema brzegami aż do Strumienia i tą wodą idąc w górę z jednym brzegiem aż do Kamienicy, odtąd zaś aż do pierwszej granicy Miedzicą zwanej Metzwenci, Nadajemy onym i ich potomkom i spadkobiercom cokolwiek w tych oznaczonych granicach leży wolno i wiecznie posiadać w ten sposób, że Marcin i bracia jego mają mieć dwie części w tych dobrach, a Wojciech jednę. Mogą sobie także pobudować karczmę dla swego pożytku i wolny jaz w rzece Bdzie, dajemy im także małe sprawy do sądzenia i wolne polowanie na wiewiórki, zające i lisy i inne małe zwierzęta. Dajemy także w łące Junczk zwanej Junkz, Jankowe 1 włókę na paśnik dla bydła. Za to mają nam co rok na ś. Marcin półtorej grzywny płacić zamiast krowy i świni, jak jest zwyczaj pomorski. Chcemy też, aby nam w każdem pospolitem ruszeniu służyli na jednym koniu o sześciu grzywnach w zbroi i gdy tego będzie potrzeba, pomagali przy budowaniu, naprawianiu i rozbieraniu nowych warowni, tak jako prawa pomorskie nakazują. Świadkowie Mikołaj z Raciąża, nasz brat zakonnik, Piotr z Tymawy, nasz komtur domowy Mysner, wójt, Wangeriss, Albrecht Nutz, Mikołaj Clawus z Osowa, Paweł nasz pisarz i wielu innych. Ban na zamku tucholskim w dzień Niep. Pocz. N. Maryi P, ob. Cod. Belnensis, str. 64, w Pel plinie i odpisy Dregera, także w Pelpl. , str. 1096 1106. Dziesięciny płaciły O. biskupo wi 1 grzywnę ob. Zapiski kś. Kujota w Pel plinie. Według taryfy z 1648 r. , gdzie uchwalono pobór podwójny a akcyzę potrój ną, płacili w o. jezuici w Chojnicach 1 flor, , Ossowski od 4 wł. folw. i pół 4 flor. 15 gr. , Będzimirowski od 4 wł. folw. i ogrodu 4 flor. 8 gr. , Odrowski od 9 wł. folw, i 2 ogrod. 9 flr. 20 gr. , Lutomski od 10 1 2 wł. folw. i 2 ogrod. 11 flor. 1 gr. ob. Roczn. Tow. Przyj. Nauk w Pozn. 1871, str. 188. O. należały wtedy do pow. tucholskiego. Odrowscy wznieśli w tym odległym od parafii zakątku kaplicę, jako filią kościoła we Wielu. Proboszcz lub wikary przyjeżdżał tu z nabożeństwem kilka razy w roku. Wioski należące do tej kaplicy były o. , Wojtal, Wdzidze Tucholskie, Lelekowiec, Lipa, Zabredy, Pustki i Bąk. Odbudował ją w r. 1739 zupełnie nowo dziedzic ówczesny Mik. Pawłowski, sędzia ziemski człuchowski. Były tu 3 ołtarze, 13 ławek, na chórze mała pozytywa. Ponieważ kaplica żadnych nie po siadała dochodów, dla tego nie mogła się dłu go utrzymać; kiedy ostatecznie została opu szczoną, nie wiadomo ob. Fankidejski; Utra cone kościoły, str. 317 i Wizyt. Szaniawskie go, str. 15. Kś. Fr. Odryno, wielkie błoto na płd. krańcu pow. słuckiego, przy granicy pow. pińskiego, należy do ordynacyi nieświeskiej ks. Radziwiłłów, w obrębie leśnym deniskowickim; rozciągają się przeszło na milę w stronę południa. Graniczy z błotem Hryczyn ob. . Miejscowość całkiem odludna, dająca w suche lata wiele błotnego, szorstkiego siana. A. Jel. Odryt al. Otryt, pasmo górskie w Karpatach wschodnich, w dziale dukielskoskolskim, na prawym, t. j. płn. wsch. brzegu Sanu, między Sanem a Czarną. Poczyna się nad pot. Smolniczkiem, płynącym od Lutowisk do Sanu i ciągnie się na płn. zach. po San, pomiędzy Tworylnem a Rajskiem pow. Lisko, granicą gm. Smolnika, Dwerniczka, Chmiela, Zatwarni, Hulskiego, Krywego i Tworylnego z jednej, a

Odry

Odry

Odryno

Odryt