Ochalówka, grupa domów w gm. Zagórzyce, pow. ropczycki, Br. G. Ochańsk, mto pow. gub. permskiej, nad rz. Kamą, o 68 w. od Permu, 1633 mk. cerkiew, szkoła par. , szpital, st. poczt. , przystań statków parowych; handlowne. Pierwotnie wś, od 1781 r. mto. Ochański pow. ma na przestrzeni 12492, 8 w. kw, 205, 513 mk. ; powierzchnia górzysta, grunt kamienisty, gliniasty, lasy zajmują 72 przestrzeni; zrasza Kama z dopływami. Ludność zajmuje się rolnictwem i przemysłem leśnym. Ochelherilisdorf Górne, Średnie i Dolne Ober, Mittel i Nieder, pow. zielonogórski, O, górne ma kościół par. ewang, z 1745, kaplicę katolicką, w epoce reformacyi obsadzona przez protestanckiego pastora, przysłanego tu przez samego Lutra. Po 30 letniej wojnie zwrócona katolikom. Szkoła ewang. , rezydencya dziedzica z 1686 r. W 1842 r. 96 dm, , 553 mk. 15 kat. ; młyn wodny, olejarnia, gorzelnia, warsztaty płócienne, kopalnie węgla brunatnego, torfu, winnice. W rozmaitych czasach odkopywano tu liczne groby z urnami. Do O. górnego należą Dammvorwerk i Niedorvorwerk. O. średnie i dolne mają romantyczne położenie śród skal wapiennych, nad rz. Ochel. Szkoła ewang. , dwa młyny wodne, warsztaty płócienne, liczne winnice i ogrody. W 1842 r. 111 dm. , 690 mk. 30 katol. Do O. należą fol. Feldvorwerk i Waldbaus. Ochelnicka, dzierżawa, w połn. str, pow. ihumeńskiego, stanowiła niegdyś sstwo niegrodowe ochełnickie, położone w wdztwie i pow. mińskiem. Podług spisów podskarbińskich obejmowało ono dzierżawę O. i wsie Dorhiże al, Dreheze al. Draheze i Rawenicze al. Rawanicze, które w r. 1771 posiadali Pawlikowscy, opłacając zeń kwarty złp. 191 gr. 27. Na sejmie warszawskim z r. 1773 1775 stany Rzpltej dozwoliły zamiany tego sstwa Antoniemu Tołoczce, wojskiemu powiatu wołkowyskiego, na jego dobra dziedziczne, przez co sstwo to odtąd przestało istnieć ob. Fol. Leg. , VIII, fol. 671. Ochenki Stare i Nowe, wś szlach. nad rz. Ruż, pow. makowski, gm. i par. Sieluń. W 1827 r. o. Stare miały 15 dm. , 66 mk. ; 0. Nowe 5 dm. , 18 mk. Ochędzin 1. Ochędzyn al. Ochądzin wś kośc. nad rz. Brzeźnicą, pow. wieluński, gm. i paraf. Sokolniki, odl. 8 klm. na wschód od Wieruszowa a 22 w. od Wielunia. Ma 117 dm. , 553 mk. Posiada kosciół drewniany filialny i szkołę początkową ogólą. W r. 1245 przekazali Wierzbięta i Racława, wdowa po Klemensie, kasztelanie krakowskim, zakładającemu się w Łubnicy klasztorowi pp. cystersek między innemi włościami także O. , z wa runkiem atoli, że w razie gdyby wspomn. zakonnice wyniosły się z Łubnicy, O. wraz z innemi osadami przypadłby klasztorowi Staniąteckiemu. O. był odtąd, o ile, się zdaje, własnością klasztoru Ołobockiego. W 1249 r. potwierdza ks. Bolesław, syn Odonicza, tę posiadłość; następnego znów roku pozwala Przemysław I klasztorowi Łubnickiemu osadzać O. na prawie niemieckiem; r. 1253 nadają ks Przemysław i Bolesław podobny przywilej klasztorowi Ołobockiemu Kod. Wielkop. . Za czasów arcybiskupa Łaskiego Lib. Ben. III. 150 kościół ochędziński, wystawiony z drzewa przez pp. cysterki ołobockie, był filią do Sokolnik. Regestra poborowe z r. 1552 1553 wykazują O. jako wieś parafialną. Kościół ochędziński ma 3 ołtarze, z których jeden sprawiony był w r. 1720; według starodawnego zwyczaju pleban sokolnicki odprawia w nim nabożeństwo parafialne co trzecią niedzielę. 2. O. , straż leśna w podleśnictwie rządowem Chróścin, pow. wieluński. E. Cal. Ochla al. Pisia, rzka w pow. wieluńskim, płynie pod Skrzynnem i Kuźnicą. Ochla, rzeczka, bierze początek w Pogorzeli, w pow. krotoszyńskim, płynie od północy ku południowi. Przyjmuje z lewego brzegu od Borzęciszek strumień, a z prawego brz. strumień od Gumienic i odpływ jeziora z pod Starego Kobylina, oblewa Głuchów, Ochlę, Łagiewniki, Starkowiec, Berdychów, Kobylin i Długołękę. Po 2 milowym biegu uchodzi pod Ochłodą, między Jutrosinem i Kobylinem, do Rzedzięcy a z nią do Orli z praw. brzegu. Ochla, w dok. Ochlia, wś, gm. i dom. , nad rz. Ochlą, pow. krotoszyński, leży na prawym brzegu Ochli, o 4 klm. na południe od Pogorzeli; par. Wyganów, st, poczt. Kobylin, st. dr. żelaz. w Krotoszynie o 15 klm. W 1253 r. była O. własnością klasztoru Henryko wskiego na Szląsku, który ją zamienił na część Brukalic z pod Ziębic, dziedzictwo Bogusza i Pawła, synów Racława. Ci odstąpili znów O. temuż klasztorowi po trzech latach. W 1462 r. należała do Jana Kuranta Pogorzelskiego, r. 1482 do Bernarda Zaleskiego, następnie do Jędrzeja i Macieja Chwałkówskich, którzy ją dali w zastaw Katarzynie Raszewskiej. W 1535 r. była w ręku Rokosowskich, z których Anna, wyszedłszy za Marcina Baranowskiego h. Łodzią, wniosła mu ją w posagu. W 1540 r. sprzedał Baranowski 0. Małgowskiemu, z pobliskiego Małgowa. W 1578 r. posiadał w O. 53 4 śladów osiadłych Jędrzej Bieganowski. W 1583 r. jest dziedziczką Anna z Baranowskich Kościelecka; w 1640 r. należy O. do Mikołaja z Pilicy Korycińskiego, kaszt. nakielskiego, który żył w ciągłej niezgodzie z sąsiadem swoim Andrzejem Starkowieckim. Ten w r. 1648 najechał zbrojne O. , lecz nie zastawszy Kory m Ochalówka Ochalówka Ochańsk Ochelherilisdorf Ochelnicka Ochenki Ochędzin Ochla