na szosie kijowskiej, pomiędzy st. Przybór o 15 3 4 w. a Dowskiem o 18 w. . Obidowiec, grzbiet górski, w wschodniej połaci Gorców, na granicy pow. nowotarskiego i limanowskiego. Ciągnie się od szczytu Niedźwiedzia Niedźwiedzicy, 1311 mt. zrazu na zach. płn, zach. na przestrzeni 1780 mt. , po wierzch bezim. 1198 mt. Tu zwraca się ku płn. zach. na przestrzeni 2475 mt. po szczyt 1102 mt. , odkąd przybiera kierunek zachodni na przestrzeni 1650 mt. , po graniczny wierzch, panujący nad doliną Raby, a zowiący się Obidową 1027 mt. . Od płd. strony Obidowca biją źródła Lepietnicy i Gorca, od płn. zaś potoków Poręby, Olszowego, Turbacza i Koniny. Ob. Gorce II, 698 702. Górę Obidową wspomina przywilej z r. 1254, mocą którego bracia Klemens i Marek, synowie Marka, wojewody krakowskiego, wszystkie darowizny, uczynione przez Teodora al. Czadera klasztorowi szczyrzyckiemu, w obecności Bolesława Wstydliwego, odnawiają i zatwierdzają ob. Piekosiński. Kodeks małopolski, str. 45. Br. G. Obidówka, wś, pow. sieński, gm. wysokohorodecka, 13 dm. , 93 mk. Obidowo, okolica szlachecka nad rz. Wołowicz, w 1 okr. pol. niehniewickim, ma 3 osa dy. Miejscowość całkiem bezleśna, górzysta i dość malownicza, gleba wyborna pszenna, łąki dobre. Łoziński Adam ma około 6 1 2 włók. A. Jel. Obidza, potok górski, w gm. Obidzy, pow. nowosądecki, wypływa z półn. pochyłości gó ry Dzwonkówki 984 mt. ; płynie na płn. głęboką a dziką doliną przez obszar gm. Obi dzy, zwraca się na wschód, a potem na płn. ; od praw. brzegu przyjmuje znaczniejsze do pływy Soliczny i Bukowy; uchodzi do Dunaj ca od pr. brz. , tuż przy przewozie z Obidzy do Jazoska. Poziom wody przy ostatnich gór nych chatach wznosi się 658 mt. ; ujście leży 330 mt. Długość biegu 8 klm. Wzdłuż poto ku, od przewozu, wiedzie drożyna, tylko dla koni, po pod Dzwonkówkę, do doliny pot. Sopotnicy, a z niej do Szczawnicy Wyżniej. Tę dy mają przeprowadzić drogę bliższą z Jazo ska do Szczawnic. Br. G. Obidza al. Obydza, wś, pow. nowosądecki, nad Obidzkim potokiem, uchodzącym z prawego brzegu do Dunajca. Górska wioska, rozrzucona w dolinach mniejszych potoków, otoczona od wsch. i płd. szpilkowymi lasami, na podgórzu Skałki 1168 mi, a dochodzącymi w pobliżu wsi do 910 mt. wznies. O. należy do dóbr Jazoskich. Ma 1348 mk. , 1274 rz. kat. i 34 izrael. Wś należy do par. rz. kat. w Jazosku i odl. od Piwnicznej o 7, 5 klm. Kasa pożyczkowa gminna ma 8072 zł. w. a. kapitału; grunta jałowe i kamieniste, dla tego pos. więk. uprawia jedynie 57 mr, , 46 mr. obraca na łąki, 41 mr. na pastwiska, a 1728 mr. na las; pos. mn. ma 576 mr. roli, 595 mr. łąk, 620 mr. pastw. i 620 mr. lasu. Głównem źródłem zarobku ludności jest zajęcie w lasach i dostawa budulca do stacyi kolei w Starym Sączu, dokąd prowadzi dobry gościniec. Ta osada graniczy na wschód z Łazami i Gaboniem, na południe z Majdanem i lasami należącymi do Szczawnicy, od której ją dzieli grzbiet górski ze szczytami Zwonkówką 984 mt. i Sopotnicą 1024 mt. , na zachód z Brzyną, na płn. zaś przez Dunajec z Jazoskiem. Mac. Obidzino 1. al. Obiedzino, wś nad rz. Skrodą, pow. szczuczyński, gm. Grabowo, par. Lachowo. Posiada młyn wodny, Jestto gniazdo Obidzińskich, wspominane w dok. z 1416 r. w ziemi łomżyńskiej Gloger. W 1827 r. by ło tu 23 dm. , 120 mk. 2. O. Górne, wś nad rz. Sonią, pow. ciechanowski, gm. Gołymin, par. Pałuki, odl. 13 w. od Ciechanowa, ma 21 dm. , 168 mk. , 443 mr. gr. dobr. , 25 mr. nieuż. Mieszka tu drobna szlachta. W 1781 r. było 144 mk. 3. O. , Suwały, wś nad rz. Soną, pow. ciechanowski, gm. Gołymin, par. Pałuki, odl. o 12 w. od Ciechanowa, ma 3 dm. , 37 mk. , 99 mr. gr. dobr. , 7 nieuż. Br. Ch, Obiecana, fol. i kol. , pow. ostrowski, gm. Zaręby Kościelne, par. Zuzel. Jestto dawna wś czynszowa dóbr Gąsiorowo; mieszkają tu żydzi koloniści. Fol. należy do dóbr Gąsiorowo. Obiecanowo, wś szl. nad rz, Orzyc, pow. makowski, gm. Płoniawy, par. Maków. Według dokumentu ogłoszonego w Kod. dypl. Muczk. i Rzysz. I, 24 rycerz Obiecan miał nadać wś Glinki, później nazwaną Obiecanowo, klasztorowi w Czerwińsku. W 1827 r. było tu 12 dm. , 75 mk. Obiecanowo, w dok. Obyeczanowo, wś, pow. wągrowiecki, par. Żerniki. Leży na płn. od Żernik, o 7 klm. od Janowca i 32 klm. od Gniezna. Ma 6 dm. , 101 mk, z których 91 kat. i 10 protest. Stacya pocztowa Janowiec. W 1298 r. zamienia Władysław Łokietek miasto Żerniki wraz z przyległemi O. i Sękoradami na Komorowo, dziedzictwo Mikołaja, wojewody pomorskiego, i na inną, nienazwaną w odnośnym dokumencie wieś na Pomorza. W r. 1376 obowiązuje się Wojciech z Bożejowic w obec Jaranda, kanonika gnieźnieńskiego, do zestawienia mu O. , gdyby w danym czasie nie spłacił długu Krystyna, kasztel. zbąszyńskiego, dziedzica Żernik. Według Lib. Ben. Łask. I, 146 łany kmiece dawały dziesięcinę do kościoła w Zninie, zaś za dziesięcinę lnianą po 2 gr. z łanu. Fol. i sołtystwo dawały dziesięcinę gdzieindziej. Według regestr. pobor. z 1577 79 r. wś 0. miała w 1579 r. 4 ślady a w 1577 r. 2 ślady Pawiński, Wielkop. , I, 190. O. należało między r. 1846 i 1877 do Chrzanowskich,

Obidowiec

Obidowiec

Obidówka

Obidowo

Obidza

Obiecana

Obiecanowo