hufce spodziewał się znaleść. Stali tam przed i innemi rotmistrzami Balicki i Trojanowski, I ten ostatni z młodym żołnierzem. Balicki wiekiem podeszły, ale pełen odwagi, pomknął się pierwszy z hufcem i mężnie się potykał. Natarcie Wołochów było potężne, towarzysze w oddziale Balickiego jeden po drugim padali. Skoczyli im w pomoc Sieniawski Mikołaj i Włodek ze swemi hufcami i bitwę walną zawiązali. Gdy już czas jakiś uporczywie walczono, a Wołoszyn skupiał siły w tym punkcie, dał rozkaz hetman Prokopowi i Aleksandrowi Sieniawskim, stojącym aż dotąd w bramie pierwszej, iżby z rotami swemi w pole wyszedłszy, w bok nieprzyjaciela uderzyli. Sprawili się według rozkazu, a bitwa stawała się coraz krwawszą. Hetman z obozu rozsyłał w jedną i drugą stronę posiłki. Po półtoragodzinnej walce, gdy już ostatnie posiłki pod nieprzyjaciela podemkniono i dogrzano mu ogniem z dział, przełamane hufce jego zaczęły z pola ustępować, a wnet poszły w rozsypkę. Stał na pagórku opodal Piotr, końca bitwy wyglądając, ujrzawszy, że wojsko jego cofa się i hamować się w biegu nie daje, jął i sam uciekać. Ścigali nasi przez półtorej mili uciekających. Sam hospodar został dwukrotnie raniony. Cały obóz dostał się w ręce zwycięzcom. Pięćdziesiąt wielkich dział spiżowych, I prócz pomniejszych, częścią wołoskich, częścią naszych, na Bukowinie za Jana Olbrachta utraconych, wszystkie hakownice żelazne, których miał mnóstwo nieprzyjaciel, 50 chorągwi, konie, wozy z wszelkiemi zapasami i przeszło 1000 jeńca, były zdobyczą pamiętnego zwycięstwa. Jeżeli która w Polsce bitwa wygraną była, któraby sercem, rozumem, szczęściem z starodawnymi bitwami równana być mogła, tedy obertyńska takową jest, pisze Orzechowski. Nagradzając monarcha Tarnowskiego naznaczył mu za zgodą sejmujących stanów po 2 gr. z łanu co żadnego przedtym ani potym hetmana nie potykało mówi Bielski. B. R. OberUcker, jezioro, na przestrzeni między Elbą a Odrą. Oberuhna niem. , ob. Hunjow. Obervorwerk, fol. do Dzięczyna, pow. krobski, 3 dm. , 35 mk. Oberwalde, miejscowość w pow. iławskim nad Preglem, st. poczt. Tapiewo. Oberwilda, ob. Wilda Górna al. Wierzbica, pod Poznaniem. Oberzedlitz, ob. Swidnica Górna, pow. wschowski. Obezele, las w płn. zach. stronie Snowicza, pow. złoczowski. Obgart węg. , al. Obgort, wś, w hr. spiskiem Węgry. Ob. Hobgard. W 1880 r. 209 dm. , 1000 mk. , obszaru 3555 sąż. kw. katastr. Sąd pow. i urz. poczt. w Starej Lubowni. Br. G. Obgów, wś cerkiewna, pow. dubieński, nad dopł. rz. Ikwy, na płd. wsch. od Dubna, da wniej w pow. krzemienieckim; ob. Pamiat. kii Arch. Kom. t. IV, cz. 2 200. J. Krz. Obiadówka, w narzeczu ludowem Abiedauka, rzeczka w pow. rzeczyckim, lewy dopływ Nienaczy. Bierze początek w lesistych mocza rach około wsi Ubołocie; pod wsią Zielonocze zasila się z lewej str. strugami i ma młyn; zwraca się coraz ku zach, , pod wsią Horoczyczy ma młyn, pod wsią Bobrowicze przeci na gościniec poczt. z JakimowskiejSłobody do Mozyrza; dalej płynie koło wsi Turowicze, Suchowicze i za ostatnią ma ujście. Długość biegu około 3 mil, brzegi ma nizinne. w wielu miejscach łąk obfitość. Posiada chaty bobrowe na bagnistych zatokach; ryb dostatek. Prze pływa miejscowości poleskie. A. Jel. Obiaza, niem. Obischau, 1288 Obes, 1360. Obesd, 1366 Obschau, wś i dobra, pow. namysłowski, par. ewang. Kaulwitz. Większa posiadłość należała w części do dóbr hr. Donnersmarka, do rządu i do szpitala miejskiego w Namysłowie. Objazda al. Wobjazda, niem. Wobesde, dok. Obesda, wś i dobra ryc, na Pomorzu niemieckiem, pow. słupski. Ma agenturę poczt, st. kol. Ujść 11, 5 klm. odl. Leży opodal jeziora garneńskiego, 5 klm. od Baltyku, 98 klm. od Słupska. W około równina, z której się wychylają lasem pokryte pagórki; w pobliżu wielkie obszary torfowe i obszerne łąki; przemysł mleczny tu kwitnie. Obie osady zawdzięczają Kaszubom swój początek. W 1878 r. 740 mk. , ewang. przeważnie. Tutejsze dobra ryc. obejmują 487 ha roli orn. i ogr, , 375 łąk, 187 pastw. , 485 boru, razem 1534 ha; czysty dochód z gruntu 7386 mrk. Gorzelnia parowa, młyn parowy i ceg. Okr. urz. stanu cywiln. miał w 1880 r. 1469 dusz. W 1281 r. nadaje Mestwin klasztorowi Belbuk dziesięciny wsi tutejszej ob. Perlbach, P. U. B. , str. 285. W 1294 r. potwierdza Jakób, arcybisk. gnieźnieński, pannom w Stupsku darowane im przez Mestwina dziesięciny wsi Wobasdo ob. tamże, str. 455. Kś Fr. Obice, w dok. Obidcze, wś, pow. kielecki, gm. Morawica, par. Lisów. Według Lib. Ben. Dług. I, 474 i II, 391 było tu w XV w. dwa folwarki i dwóch dziedziców Stanisław h. Czemya, zwany Szyeczipywo i Piotr Szwyaszkowsky h. Szrokomlya. Folw. dawały dziesięcinę wartości dwóch grzywien proboszcz. w Łysowie. We wsi było 9 łanów kmiecych, jeden zagrodnik i dwie karczmy. Dziesięcina ze wsi, wartości 6 grzywien, szła dla prebendy kieleckiej, zwanej brzechowska. W 1827 r. było tu 20 dm. , 217 mk. Obichów, ob. Obiechów.

Ober-Ucker

Ober

Oberuhna

Obervorwerk

Oberwalde

Oberwilda

Oberzedlitz

Obezele

Obgart

Obgów

Obiadówka

Obiaza

Obice

Obichów