Nuknica, niem. Nucknitz, wś na saskich Łużycach, pow. kamienecki. W 1880 r. 19 dm. . 181 mk. , 168 kat. , 13 ew. , 178 Serbów. Numajten al. Numajty, wś, pow. węgoborski, st. p. Węgobork, ob. Okowizna. Numgole, wś, pow. rossieński, par. widuklewska. Numiernie, ob. Ruskuły. Numiniki, wś, pow. rossieński, par. kołtyniańska. Nummern, ob. Ruskuły. Nuna, wś, pow. pułtuski, gm. i par. Nasielsk. Posiada szkołę początkową ogólną. Nunina, przysiołek wsi Łowce, pow. jarosławski. Nunpucie, wś włośc, pow. wileński, w 3 okr. pol. , gm. Malaty, okr. wiejski Kazimirowo, o8 w. od gminy, 25 dusz rew, ; należy do dóbr skarbowych Białydwór. Nuprany, okolica szl. , pow. trocki, w 1 okr. pol. , par. Hanuszyszki, o 32 w. od Trok, 8 dm. , 96 mk. kat. W 1850 r. Nawsudź i Giecewiczowie mieli 150 dz. ziemi. Nur, os. miejska nad rz. Bugiem, pow, ostrowski, gm. i par. Nur. Leży na prawym brzegu rzeki, wznoszącym się tu około 40 stóp nad poziom wody, odl. 14 w. od Ciechanowca, 15 w. od Czyżewa st. dr. żel. warsz. peters burskiej, 30 w. od Ostrowa, 78 w. od Siedlec, 130 w. od Warszawy. Rzeka Bug odgranicza osadę od gub. siedleckiej. N. posiada obecnie kościół par. drewniany, szkołę począt. , stacyą poczt. , 100 dm. i do 1200 mk. W 1827 r. było 75 dm. , 514 mk. ; w 1860 r. 80 dm. i 813 mk. , w tem 299 żydów. Znaczenie dawniejsze tej osady polegało na tem, iż była głównem ogniskiem handlu zbożowego a przytem stolicą ziemi nurskiej, dzielącej się na trzy powiaty nurski, kamieńczykowski, ostrowski. W N. odbywały się sądy i sejmiki, na których obierano dwóch posłów. Zawiązkiem osady był zapewne starożytny gród osłaniający przeprawę przez rzekę i służący dla obrony przeciw najściom Jadźwingów. Z rozszerzeniem się rolnictwa i rozwinięciem handlu zbożowego, N. nabiera znaczenia ogniska handlowego. W 1434 r. Bolesław ks. mazowiecki nadaje osadzie prawo chełmińskie, wagę, postrzygalnię, łaźnię i swobodę od cła w całej dzielnicy książęcej. W 1437 i 1474 r. N. otrzymał inne jeszcze przywileje. Zygmunt August w 1568 dał miastu wolny spław na Bugu dla prowadzonych do Gdańska towarów. Lustracya z 1564 r. podaje 263 domów. Gwagnin powiada, iż miasto, jakkolwiek drewniane, prowadzi znaczny handel zbożowy z Gdańskiem. To samo podaje Święcicki w opisie Mazowsza, twierdząc, iż N. bogactwem mieszczan wiele miast przechodzi. Wojny szwedzkie i ruina ekonomiczna całego kraju zniszczyły zamożność miasta, które przybrało charakter wioski i w 1806 r. miało tylko 400 mk. Według tradycyi miało tu istnieć dawniej kilka ko ściołów, ale na to nie ma dowodów. Kościół paraf. , niewiadomej erekcyi, po spaleniu przez Szwedów, odbudowany został z drzewa w 1693 r. Gdy z czasem zniszczał, został rozebrany, a na to miejsce wzniesiono w 1853 r. skro mny drewniany kościołek. Do par. dek. andrzejowski dawniej należała filia BogutyPiaski, z kościołem w 1774 r. wzniesionym. Nurskie sstwo grodowe podług lustracyi z r. 1660 obejmowało miasto Nur i wsie Lewice, Żukówka, Czernik, Wola Niemcowa al. Dobroszowa. W r. 1771 było w posiadaniu Tomasza Ossolińskiego, który zeń opłacał kwar ty złp. 461 gr. 25, a hyberny złp. 310 gr. 20. Na sejmie z r. 1773 1775 Stany Rzpltej nadały je w emfiteutyczne posiadanie Janowi Lanckorońskiemu. N. gmina należy do sądu gm. okr. III w Czyżewie, st. poczt. Nur; ma 3461 mr. obszaru i 4800 mk. Br. Ch. Nurańce, dobra, pow. wiłkomierski, gm. Onikszty, 300 dz. ziemi dwor. , własność Henryka, Daniela i Stanisława Węcławowiczów. Nurczyk, rzka, lewy dopływ Nurca. Ma swe źródła we wsi Rohacze, w pow. bielskim gub. grodzieńskiej. Ubiegłszy 22 w. uchodzi o 2 w. od Bociek do Nurca, przy zbiegu 3 gubernii grodzieńskiej, suwalskiej i wileńskiej. Nurec, rzeczka w pow. taraszczańskim, bierze początek poniżej wsi Chreszczały Jar, płynie z półn. na połud. , pod wsią Juszkowroh rozlewa się w staw, poczem przybiera kierunek płd. zach. i ubiegłszy około JO w. wpada od lewego brzegu do rzki Cecylii, lewego dopływu Gniłego Tykicza. Nurec, ob. Juszków roh. Nurkagoła, wś rządowa, pow. poniewieski, okr, pol. wobolnicki, o 40 w, od Poniewieża, 26 dm. , 320 mk. , kaplica kat. 1859. Nurkany, dwór nad rz. Ławeną, pow. poniewieski, okr. poi wobolnicki, o 21 w. od Poniewieża, 53 mk, , kaplica kai, par. Pompiany, cegielnia, gorzelnia, młyn 1859. Własność niegdyś Józefa Wawrzeckiego, generała b. w, polskich, później córki jego Siesickiej, dziś jej córki Tukałłowej. Nurki, grupa domów w Kamionce Wołoskiej w Kruszynie, pow. Rawa Buska. Nurmhusen, łot. Nurmujża, dobra prywatne, w okr. tukumskim, pow. i par. talseńska Kurlandya. Do dóbr należą folwarki; Neuhof, Ladsern, Plawen i Wolfshof. Nurniańce, ob. Karasino. Nurnischken, wś, pow. ragnecki, st. poczt. Szillen, odl. 15 klm. od Ragnety, ma 220 mk. 1880. Nurowga, wyniosłe wzgórze w Inflantach polskich, pow. lucyńaki, ogólnie nazywane Nuknica Numajten Numgole Numiernie Numiniki Nummern Nuna Nunina Nunpucie Nuprany Nur Nurańce Nurczyk Nurec Nurkagoła Nurkany Nurki Nurniańce Nurnischken Nurowga