obkosek, ale jak latem, tak zimą na dwóch dniach robocizny poprzestawał; tudzież aby tenże w zbyt daleką drogę podwód nie wysyłał; aby pasiecznicy od każdego pnia starali się dać po złotemu jednemu, i aby kozaków i szlachtę nowosiadłą poczynszował. Antoni Orzeszko ożeniony był z Bogumiłą Czarnołuską i z tego związku, oprócz syna, miał córkę Magdalenę, której d. 24 lipca 1766 r. obrzęd ślubny z Zacharyaszem Hańskim, generałem lejtenantem buławy polnej, potem łowczym nadwornym lit. , odbył się w Korościatynie na Wołyniu. Tenże Hański stał się odtąd właścicielem rozległych dóbr borszczajowieckich, które wziął częścią w posagu po żonie, częścią przez nabycie. Z tegoż klucza Hołochwasty, Babin, Mołczanówkę, Snieżnę Wielką i Małą i słobodę Bystrzyk odprzedał Hański w 1780 r, d. 14 sierpnia Stefanowi Lubowidzkiemu, natenczas brygadyerowi kawaleryi wojsk kor. , potem generałowi lejtenantowi. Lubowidzki atoli, jako dowodzący dywizyą ukraińską, stojącą na kresach, nie w majątku, ale przy swym sztabie w Białejcerkwi przemieszkiwał Gazeta Polska z lat 1781 8 Hołochwasty dzierżawili od niego Robert Brzostowski i żona tegoż Anna Platerówna, córka Konst. Ludw. Platera, kasztelana tro ckiego i ks. Ogińskiej. Oboje oszczędni i go spodami, pracą zabiegłą chcieli powiększyć zasoby swego domu. Generał Lubowidzki dokładał wszelkiego starania, aby Hołochwastów do rzędu miast podnieść jakoż wyjednał u króla przywilej na 12 dorocznych jarmarków dan w Warszawie d. 4 listop. 1780 W 1802 r. za staraniem i kosztem dziedzica stanęła tu drewniana kaplica, którą w tymże roku ks. Trębicki, dziekan skwirski, benedykował ob. Protokół archid. kijow. z r. 1802. W następnym zaś roku do Nowochwastowa bo tak dopiero Hołochwasty zaczęty się nazywać przez dokupno od Anny z Rzewuskich hr. Augustowej Platerowej nowe przyrosły majętności, jako to Morozówka, Borkowce i Berezianka. Stefan Lubowidzki był ożeniony z Franciszką z Czarnieckich i z nią zostawił czterech synów, z których Józef otrzymał na schedę Nowochwastów z wioskami. On to założył tu swoją rezydencyą, wzniósłszy kilka mieszkalnych pojedyńczych pawilonów i pięknym angielskim przyozdobił ogrodem. Obok jednego z pawilonów wzniosła się zegarowa wieża. Cienisty ogród, pełen drzew szla chetnych, i lustrzana tafla olbrzymiego stawu zdobi to miejsce. Za Józefa Lubowidzkiego N. słynął stadniną i chowem dzielnych koni. Zona jego jeden z pawilonów mieszkalnych przeznaczyła na zakład wychowawczy dla ubogich dziewcząt szlacheckich. Po zejściu w 1848 r. Józefa Lubowidzkiego, N. przeszedł w posiadanie brata jego Wacława, który w miejsce dawnej kaplicy wzniósł tu nową z muru. Obecnie N. jest własnością córki Wacława Lubowidzkiego Konstancyi Józefowej de Mont resor. Przedtem stała tu cerkiew unicka drewniana, która w 1825 roku od pożaru spłonęła. Z księgi wizytacyjnej dekanatu pohrebyskiego z 1741 i 1747 r. dowiadujemy się, że cerkiew ta była zbudowana w 1732 r. i że podtenczas jej parafia składała się z 50 osad w Hołochwastowie a z 12 w Snieżnej. Obecna cerkiew murowana Swiatomichalska, w r. 1831 wzniesiona przez Józefa Lubowidzkiego, jest uposażona 52 dz. ziemi. Edward Rulikowski. Nowoczerkask, w dok. Czerkask i Czerkaski miasto główne w ziemi wojska dońskiego, nad rz. Aksajem i Tuzłową, ma 33, 098 mk, , 10 cerkwi z soborem, 4 zakłady naukowe męskie, 4 żeńskie, 2 zakłady dobroczynne, domy sierot i podrzutków, dom poprawy. więzienia. Znaczny przemysł i handel, 42 zakłady fabryczne i przemysłowe, pomiędzy któremi słynne fabryki żelaza Pastuchowa, nadto 25 cegielni, 37. młynów, 67 kuźnic, fabryki wina, produkujące rocznie 60, 000 wiader. W N. znajduje się izba sądowa, sąd okręgowy, teatr, klub, giełda, 13 placów publicznych, 2 ogrody, wodociągi, pomnik Płatowa, staraniem którego miasto założone zostało w 1805 r. Nowodola, fol. , pow. wyłkowyski, gm. Kibarty, par. Wierzbołów, odl. od Wyłkowyszek 19 w. , leży w płd. zach. stronie od Wierzbołowa, ma 5 dm. , 53 mk. Nowodwór 1. wś i fol. , pow. nowomiński, gm. i par. Siennica, odl. 12 w. od Mińska. Ma 229 mk. , gorzelnię parową, pokłady torfu. W 1827 r. było 3 dm. , 42 mk. W 1883 r, fol. N. lit. A z wsiami Zalesie, Gągolin i Bestwina rozl. mr, 1034 gr. or. i ogr. mr. 744, łąk mr. 134, past. mr. 8, lasu mr. 120, nieuż. mr. 29; bud. mur. 12, z drz. 18; płodozmian 4, 10 i 11polowy; las nieurządzony. Wś Zalesie os. 16, z gr. mr. 151; wś Gągolin os. 13, z gr. mr. 206; wś Bestwina os. 13, z gr. mr. 52. Wś Nowodwór ma 268 mr. ziemi włośc; fol. zaś N. miał w 1867 r. 1980 mr. obszaru. 2. N. , wś, fol. i dobra nad rz. Wieprzem, pow. garwoliński, gm. Ułęż, par. Drążgów, odl. 42 w. od Garwolina. Ma 26 dm. , 262 mk. ; młyn wodny, tartak, folusz, pokłady torfu. Wś ta była dawniej miastem. Akta ziemskie stężyckie podają pod 1566 r. Wojciecha Męcińskiego de Białki et Nowodwor oppido haeres str. 1 110. Tenże sam w 1570 r. posiada N. , Białki, Osmolioe, Trzciankę, Grabowo al. Chojdakową Wolę. Żoną jego jest Jadwiga z Szamotuł, córka Dobrogosta Akta Ziem. I, 340. W kompucie z 1648 podano 5 łanów 18, 131. W 1659 r. N. należy do kolegium krakowskiego jezuitów. Dragonia

Nowoczerkask

Nowoczerkask

Nowodola

Nowodwór