Nieseta, rzeka w pow. ihumeńskim i bobrujskim, bierze początek w odludnych lesi stych moczarach za zaśc. Kucin, płynie w kierunku płn. koło zaśc. i fol. Ostrówki, tu z lew. str. zasila się rzeczką Lipnicą; za osa dami Naborki rozlewa się w jeziorka i obraca młyn, dalej płynie koło wsi Naborki i nieco niżej przyjmuje od lew. brz. rzkę Maksimówkę; na przeciwko wsi Kobylanki na przestrze ni przeszło 2 w. stanowiąc granicę pow. ihumeńskiego i bobrujskiego wpływa w pow. bobrujski; za fol. Kobylanką przyjmuje w siebie rzkę Horodecznę z lew. str. , a dalej rze ki Turczankę z lewej i Orzechówkę z pra wej; dalej płynie równolegle do gościńca z Kobylanki do wsi Niesety, tu rozlewa się w jeziorko i ma młyn; za wsią Niesetą przyj muje w siebie z lew. str. rzki Paniówkę i Baniówkę, zwraca się na płd. zach. ; pod zaśc. Zalesy i Taczenka przyjmuje dwie małe rzki i zatoczywszy półkole na wschód, poniżej wsi Ujście, na przeciwko wsi Bacewicze, wpada do Olsy z prawej strony. Koryto ma bagniste, płynąc ciągle nizinami lesistemi; długość biegu około 5 mil. A. Jel. Nieseta al. Niesiata, wś i dobra nad rz. t. n, , dopł. Osy, w płn. str. pow. bobrujskiego, przy granicy pow. ihumeńskiego, w 4 okr, pol. swisłockim; wieś ma 20 osad pełnona działowych, cerkiew par. pounicką, fundacyi Siebieniów, przeszło 1300 parafian. Uposa żenie cerkwi stanowi do 2 włók ziemi. Dobra, dawne dziedzictwo Pawlikowskich, mają prze szło 212 włók; dochód z młynów około 300 rubli, propinacye; miejscowość odludna, po leska. O N. wspomina Ewa Felińska w Pa miętnikach ob. t. II, str. 350. A. Jel. Niesięcin, w dok. Nyeschyeczyno i Niesieczino, wś, pow. łódzki, gm. Rszew, par. Kon stantynów. Dm. 25, mk. 202, ziemi 303 mr. Według Lib. Ben. Łask. II, 380 N. dawało dziesięciny kapitule łęczyckiej, proboszczowi w Kazimierzu jedynie kolędę. Według re gestr, poborow, z 1576 r. wś N. , w par. Ka zimierz, była własnością Alberta Bełdowskiego, miała 7 łanów, 1 zagrod. , karczmę, 1 rzemieśl. i 12 kolonistów Pawiński, Wielkop. , II, 64. Br. Ch. Niesiłowce al. Niesiołowce, wś, pow. lidzki, w 1 okr. pol. , gm. Bielica, okr, wiejski Zaczepicze, o 2 w. od gminy a 31 w. od Lidy, 10 dm. 113 mk. 42 dusz rewiz. ; należy do dóbr Zaczepicze ks. Wittgensteina. Niesin, folw. i dobra, pow. lepelski, w 2 okr. polic. , w 3 okr. sąd. , o 22 w. od Lepla zarząd gminy liczącej 1437 włościan pł. ob. , w 67 osiadłych miejscowościach. W starych, dokumentach pod nazwą N. obejmują się wszystkie okoliczne folwarki, stanowiące niegdyś jego atynencye. W tak rozległych granicach N. na początku XVII w. był we władania ks. Michała DruckiegoSokolińskiego, wdy połockiego, i stanowił jego rezydencyą, co poświadcza dokument odgraniczenia majętności N. od majętności Iwańska ks. jezuitów połockich d. 1 czerwca 1614 r. przyznany. Następnie przechodząc spadkiem na jego potomstwo d. 2 stycznia 1684 r. został sprzedany przez kś. Michała Brackiego Sokolińskiego, pisarza w. ks. lit. , Janowi Kulniewowi, stolnikowi smoleńskiemu, i żonie jego Annie z Bujniewskich za 20000 czerw. zł. , z ewikcyą na dobrach Świady w Orszańskiem. Kulniew d. 2 stycznia 1687 r. przekazał N. swej córce Eufrozynie Samuelowej Mokrzeckiej, skarbnikowej smoleńskiej, która wyszedłszy powtórnie zamąż za Mikołaja Rypińskiego, strażnika czernihowskiego, d. 27 kwietnia 1714 r. zrzekła się N. na rzecz męża swego Mikołaja Rypińskiego. W dalszej kolei Ignacy Rypiński d. 11 listopada 1753 r. sprzedał N. Antoniemu Stefanowskiemu, strażnikowi smoleńskiemu. Synowie jego pod d. 1 czerwca 1785 r. podzielili się majętnością N. w ten sposób, że Stanisław otrzymał folwark N. ze wsiami Bobrową i Czołnowicą, a Jerzy folw. Bychów i Hołajewszczyznę ze wsiami Hołaje, Zarażeń, Sosniaki i Ostrowy, Wincenty folw Dziemieszków, Wiły i Niekłocz ze wsiami Chalimonowo. Maźniki, Zalesie, Kabaczek i Żanowo. W następstwie folw. N. na mocy dzielczego dokumentu między synami Stanisława Stefanowskiege d. 25 kwietnia 1836 r. przeszedł na Antoniego, po którym, na mocy testamentu, d. 3 marca 1865 r. przeszedł na jego synowca Adama Stefanowskiego. Fol. stanowiące atynencye N. i w 1785 r. od niego oddzielone, pozostają dotychczas w ręku Stefanowskich, prócz fol. Wił, ktory przeszedł w obce ręce. N. z fol. miał obszaru przeszło 200 włók, dziś zaś fol. N. , oprócz ziemi nadanej w nadział włościanom, ma 528 dzies; grunt urodzajny, obfitość łak naturalnych stosunkowo wielka, las wyłącznie brzozowy. Do fol. N. należą jeziora Niesin, Ostrowno, Ujutek, Horadzionek, Zielone i Żabionek. W pobliżu dworu N. znajduje się cerkiew paraf. prawosł. , dawniej. unicka, pod wezw, Wniebow. Pańskiego, wzniesiona około 1750 r. przez Rypińskich. Cerkiew ta drewnianna, blachą kryta, zachowała swą dawną architekturę z dwoma lekkiemi wyniosłemi wieżami Przy cerkwi znajduje się szkoła parafialna. W bliskości dworu przechodzi droga poczt. łącząca Witebsk z Leplem. Przy drodze tej stoi karczma i młyn wodny. Dwór N. mieści się na wzgórzu między dwoma jeziorami. Na jednem z nich znajdują się dwie wyspy zarosłe lasem. Po nad jeziorem, w pobliżu dworu, znajdują się dwie grupy kurhanów noszących miejscową nazwę wołotówek; przy rozkopaniu Nieseta Nieseta Niesięcin Niesiłowce Niesin