rzece należą do dom. Dukora; łąki wyborne, grunta lekkie. 3. M. Foiowski, 6 osad nad rzką Narowlanką, dopływem Prypeci, w zach. stronie pow. rzeczyokiego, w 2 okr. polic, ju re wickim; miejscowość lesista, grunta dobre. , łąki obfite. 4. M. Stary, zaśc. nad rzką Czar noczką, dopł. Hajny, pow. borysowski, w okr. polic, łohojskim, 2 osady. 5. II. , ob. Jfłyfiar. A. JeL Młyn 1. nazwa zabudowań wiejskich w Tu rzem polu, w pow. brzozowskim. 2. M. , za; budowania wiejskie i młyn w Koszycach Wielkich, w pow. tarnowskim. . 3. M. na I Kretówce, młyn na obszarze dworskim w Soj snowicach, w. pow. wadowickim. 4. M. Pfkty, niem. PęksaMUMe młyn i ttacz, w obr. gm. Czarnego Dunajca, w pow. nowotarskim. 5. M. po Mailmm i M. po Zawaze, młyny w Rzędzinie, w pow. tarnowskim. 6. M. , część Czukwi, pow. samborski. Br, G. Młyn 1. Słodowy w Dębnicy al. Damnicy, niem. BamnitzerMalimühie, pow. człuchowski, st. p. Człuchów, gdzie także jest katol. i ew. kościół paraf. ; szkoła Dębnica; w 1868 r. 9 bud. , 3 dm. , 31 mk. , 20 ew. , 11 kat. 2. M. al. Czarny młyn, Czamamr Muehley ob. Mieruszyn, Młyn hamerski EainmermühU pustkowie w pow. bydgoskim, ob. Łachowo 1. Młyn podlesiecki, pb. Mlymwee. Młyn iy Wodciycki, ob. LangnermühU. Młynaral. Miyn, zaśc. nad rzką Kamionką, dopł. Izledzi, pow. miński, w 2. okr. polic, rakowskim, przy granicy pow. oszmiańekiego; młyn wodny; miejscowość dość odludna, ni zinna. Młynarowo 1. wś pryw. pow. dzisieński, w 1 okr. Dzisny, 4 dm. , 23 mk. Był drew. 2. M. zaśc. pryw tamże, o 4 1 2 Dzisny, katol. Młynarowszczyina, wś nad rz. Drujką, pow. dzisieński. Młynary 1. kol. i os. karcz, nad rz, Moszczanioą, pow. piotrkowski, gm. Bogusławice, par. Wolbórz. Posiada szkołę początkową ogólną; kol. ma 28 dm. , 233 mk. , 440 mr. ; os. 1 dm. , 3 mk. , 2 mr. , włas. rządowa. W 1827 r. wś rząd, , 14 dm. , 98 mk, Wsjpomina tę wś Lib. Ben. Łaskiego t. II, 175. 2. M. ,. wś w par. Czarnocin, pow. łódzki, istniała w po czątkach XVI w. ob. Lib. Ben. Łask. t. II, 185. Br. Ch. Młynary al. Młyny i Miłuza, niem. Möhlhatisen dok. 1349 Molhmin, 1329 Molhusen i Mölhamm Melhawas Miihauwe i Mulhawsen, miasto, dworzec kolei wschodniej i wybudonad rz. Donnę na płd. zach. od Brunsberka, zachód pagórkowatej, zresztą Ä. Id, nad rz. Jażnicą, polic, o 4 w. od tu młyn wodny nad rz. Jażnicą, 1 dm. , 13 mk. wanle, pow. pruskoholądzki, niem. , 23 kil w okolicy na równej i gliniastej. W 1877 r. 2363 mk. , w przeważnej części ewang, wyznania. Katolicy stanowią tylko 16 6Vo, żydzi 2, 8. Ludność trudni się głównie rolnictwem; len, wysełają ztąd. do Szląska i Czech. W pobliżu duże bory, dla tego kwitnie tu handel drzewa. M. mają sąd okręgowy i filią banku. państwowego. Są tu dwa browary i dwie cegielnie. Tutejszy okr. urz. stanu cywil, obejmował w 1880 r. 3313 dusz. W 1882 r. urodjgiło się 152 dzieci, umarło 104, zawarto 34 małżeństw. Bite trakty prowadzą ztąd do Schönberg i Krtckehnen. Jarmarków bywa 4, które po 2 dni trwają. Tutejsza parafia katol. , należąca do dekan. brunsberskiego, liczyła w 1878 r. 406 komunikantów. Kościół pod wezw. N. P. M. został zbudowany 1857 r. Patronat przysługuje biskupowi warmińskieÖIÜ. M. założył około r. 1327 Hermann ir. Oettingen, nadszpitalnik i komtur elbląski; pierwotny przywilej za. ginął jednak, posiadamy tylko odnowiony list nadawczy z r. 1338, wystawiony przez komtura elbląskiego Sygfryda t. Sitten. W nim potwierdza tenże na samprzod, że radni miasta cónsules civitatis Molhusen kupili sołectwo ze wszelkiemi prawami od Matyldy, wdowy po Mikołaju Kunim, dawniejszym sołtysie w M. Potem odnawia pierwotny przywilej, opiewający, że osadzenie tego miasta na prawie chełmińskim powierzył był wspomniony już Herm. y. Oettimgen Mikołaj o wiKunim, przeznaczając na ten cel 103. włók; z tych dla proboszcza wyznacza 4 wł. , prócz tego plac pod cmentarzem i 1 korzec żyta i tyleż owsa od każdej włóki czynszowej. Dla wspólnego użytku mieszczan przekazuje 12 włók wolnych od czynszu. Mikołajowi zaś nadajemy ratione locationis 10 wł. wolnych i sołectwo w M. i we wsi Loberg wraz z mniej szem sądownictwem aż do 4 szelągów solidi, większe zaś sądownictwo ut sunt colli et manu amputatio, vulnera sanguinum będą sądzili nasi bracia; z kar pobierać będzie, a my 2 3 sądownictwodrożne judicia supra viis et stratis publiois będą zakonowi przysługiwały. Spory między Prusakami i Polakami rozstrzygać będzie także zakon; jeżeli zaś ci ostatni będą mieli jaki spór z Niemcami, ma ich sądzić judex civitatis, jeżeli zaś Niemiec skarżyć będzie Prusaka lub Polaka, będzie zakon tę sprawę rozstrzygał. Wilkierz mogą zaprowadzić tylko za poprzedniem porozumieniem się z zakonem. Proboszcza nie wolno mieszczanom powołać bez zezwolenia zakonu; nikomu obcemu nie wolno nabywać gruntów w mieście, dopóki się w niem nie osiedli. Niewolno też mieszczanom w mieście lub po za miastem wznosić warowni bez wiedzy naszej. Czynsz z jatek piekarskich sukiennickich, rzeźnickich i t. d. wpływający

Młotkowo