Szczuczyna, 8 dm. , 71 mk. 36 dusz rewiz. ; własność Grabowskich. Narczysiki, wś, mylnie podana za Margiszki, w pow. Władysławowskim. Ob. Jotyja. Narejki I. fol. i os. wiejska nad rz. Swisłoczą, pow. miński, o 4 w. od st. Ratomki dr. żel. lipaworomeńskiej; łąki piękne, grun ta dobre, miejscowość bedeśna. 2. N. , ob. Emmtowszyzna, A. Jel, Nareikisiki, fol. , pow. wileński, w 3 okr. pol. , gm. Malaty, okr. wiejski Biebrusy, własność Brzozowskich. Narejsze 1. wś, pow. święciański w 4 okr. pol. , gmina Swir, okręg wiejski Olszewo, o 7 w. od gminy, 26 dm. , 171 mk. katol. 92 dusz rewiz. ; należy do dóbr Olszewo, Chomińskich. 2. N. , wś, , pow. oszmiański, w 4 okr. pol. , gm. Wołożyn, okr. wiejski Ki budźce, o 59 w. od Oszmiany, 8 dm. , 85 mk. , w tej liczbie 80 prawosł, i 5 kat. 50 dusz rewiz. . J. Krz, Nar ej szyszki, zaśc, pow. wileński, w 4 okr. pol. , gm, Worniany, okr. wiejski Podworańce, o 8 w. od gminy, 4 dusze rewiz. ; należy do dóbr Kacienowicze, Krassowskich. Narejty 1. niem. Narayten al. Naraythen, wś na pol. prusk. Mazurach, pow. szczycieński, st. p. i okr. urz. stanu cywilu. Pasym. N. istniały już r. 1414. R. 1429 odnawia Paweł T. Rusdorf w. mistrz, Andrzejowi, synowi Michała, Dytrykowi, synowi Nasuty, i Mikołajowi, synowi Stefana z Narejt, przywilej na 30 włók chełm. wraz z obowiązkiem 3 służb. Dan w Szczytnie przed ś. Przyską Ob. Kętrz. O ludn. pol. , str. 397. . 2. N. , niem. Nareiten, dok. NarayU al. NormyU jezioro na pol. prusk. Mazurach, pow. szczycieński, na płudnie od Pasymia, dawniej własność biskupów warmińskich ob. Script, rer. Warm. , I, str. 29. R. 1388 nadaje w. m, Konrad Zoelner v. Rothenstein wiernemu Bertuszowi z Waplewa Bertusch von Waplitz 10 włók nad jez. N. ob. Toeppm Gesch. Masurens, str. 93. Narew, niekiedy zwana Narwa, rzeka, pra wy dopływ Wisty, bierze początek na wschd. krańcu puszczy białowiejskiej, w bagnach zwanych Orłowo Orchowo, o 1 2 m. powyżej wsi Borki, o 1 1 2 od mczka Nowydwór, a o 3 1 2 od wsi Białowieży, niedaleko od źródeł Jasiołdy W okolicy tej stykały się dawniej z sobą trzy wdztwa trockie, nowogródzkie i brzeskolitewskie a czwarte podlaskie, o kilka mil na zachód się poczynało. Dziś źródło N. leży w gub. grodzieńskiej przy zatknięciu się pow. wołkowyskiego z prużańskim. Linia prosta przeprowadzona do źródła N, do jej ujścia, przecina wś Białowieżę, mczka Boćki i Sterdyń a jest dług 30 m. Rzeka zaś, płynąc kręto łukiem dość silnie ku północy wydanym przebiega przeszło 50 m. do 400 w. , z czego na król. polskie wypada 285 w. . Szerokość wynosi od 8 50 sążni, głęb. od 7 20 stóp; dno iłowate. N. , od źrócUa swego podążając w kierunku płn. zchd. , na długości 4 m. rozgranicza puszczę białowieską od świsłockiej, z której przypływa do Narwi rzka Rudawka. N. , rozgraniczająca tu dawne wdztwa trockie i brzeskolitewskie a w szczególności pow. grodzieński i brzeski, w okolicy wsi Siemionówki porzuca leśną krainę dwóch puszcz i zwróciwszy się więcej na zachód, przybiera z lewego brzegu rz. Narewkę, która płynie przez Białowieżę i wody puszczy do N. przynosi. Przy ujściu tej rzeczki N. z dawnych granic w. ks. litewskiego wchodzi w granice b. wdztwa podlaskiego, którego przecina ziemię bielską. W tej to ziemi na kilkunastomilowej przestrzeni napotyka raczka Narew, Suraż, Choroszcz i Tykocin, przybiera z prawego brzegu Rudnię, Czarną, Turośl, Gniłę, Horodnię al. Gorodnię, Supraśl, Kulikówkę, Jaskrzankę i Nereśl, a z lewego Łoknicę, Orlankę i Lizę. Z tych wszystkich dopływów dwie tylko rzki przydatne są do spławu drzewa, mianowicie Narewka i Supraśl. Nereśl wypływa ze stawu w okolicy Knyszyna, zwanego Czechowskim lub jeziorem Zygmunta Augusta, za którego to króla staw ten przez zatrzymanie wód rzki Nereśli pod wsią Czechowizną utworzony został. O 1 m. poniżej m. Tykocina a o ćwierć mili od N. znajduje się bardzo wąskie ale dość długie i głębokie jeziorko Jenklerz Jęklerz, tem szczególno, że jest niżej od N. położone i woda sączy się strumykiem z N. do tego jeziora. Od ujścia rzki Śliny pod wsią Targoniami brzeg lewy, a od ujścia Biebrzy pod wsią Samborami, oba brzegi N. należą już do Mazowsza. N. litewska u źródła, a raczej na Rusi litewskiej Czarnej poczęta, dalej podlaska, staje się tu rzeką mazowiecką, aby w sercu Mazowsza połączyć się z Wisłą. Pod tym względem podobny jest do niej Bug, który z Rusi Czerwonej płynąc, przecina również Podlasie i część Mazowsza. N. podlaska wielce się różni od mazowieckiej. Na Podlasiu N. jest dziwnie bagnista i powolna; płynie ona po szerokiej, obfitującej w łąki nizinie, tworząc wielkie mnóstwo odnóg i błotnistych maleńkich jeziorek, zarosłych trzciną, sitowiem, miętą wodną i rozmaitem wodnem zielskiem. Roślinność jej jest tu bujna i bogata a dotąd przez botaników należycie nie zbadana. Błota najszerzej rozciągają się w tak zwanych widłach N. i Biebrzy, gdzie kilka mil kw. zajmują, mianowicie pasmo błot ciągnie się odm. Wizny, około Tykocina, Złotoryi aż do wsi Topielec, oraz pod Rudą Osowiecką, powyżej Drozdowa. Na Podlasiu w pow. białostockim i bielskim gub, grodzieńskiej styka

Naramów