11 kim. na płd. wsch. od Żółkwi, 5 kim. na płd. wsch. od sądu pow. i urz. poczt, w Kulikowie. Wś zajmuje obszar na 1 do 1 1 2 kim. szeroki, ciągnący się od płd. ku płn. na przestrzeni przeszło 7 kim. i przypiera płn. narożnikiem do Dzibułek. Na tym narożniku stoi karczma Brod. Na wschód leżą Dzibułki i Artasów, na płd. Mohylany, na zach. Przedrzymiechy. W płd. stronie, na granicy Mohylan, nastaje pot. Żołtańce al. Dołhy, zwany w dalszym biegu Kamionką, dopływ Bugu, i płynie wzdłuż granicy od zach. na wsch. W płd. stronie obszaru leżą zabudowania wiejskie, na płd. od nich. grupa domów, , Kozowe, a jeszcze dalej na płn. Darnówka. to jest karczma i kilka domów. Płd. część obszaru wyżej wzniesiona Belszów góra 277 m. , płn. opada niżej. Własn. wiek. Prob. łacin, w Żółkwi ma roli or. 202, łąk i ogr. 88, pastw. 13, lasu 326; własn. mn. roli or. 428, łąk i ogr. 244, pastw. 10 mr. Gleba na płn. a po części na wsch. i zach. sucha, na płą. wsch. glinkowata, na płd. czarna, pszenna. Las przeważnie sosnowy. W r. 1880 było 419 mk. w gm. , 34 na obsz. dwor. między nimi 25 obrz. rzym. . kat. , 389 gr. kat. . Par. rzym. kat. w Kulikowie, gr. kat. w miejscu, dek. kulikowski, dyec. przemyska. Do tej parafii należą Przedrzymiechy i Mohylany. Dotacya parafii wynosi 25 mr. , 134 sążni ornego pola, 4 mr. 142 sąż. kw. sianożęci, 1 mr. 978 sąż. kw. lasu w Nahoroach, a 5 mr. 1254 sąż, kw. ornego pola i 1488 sążni kw. sianożęci w Przedrzymiechach. Erekcya pochodzi od Floryana Józefa Byka, protonotaryusza apostolskiego, prob. gródeckiego, żółkiewskiego i kulikowskiego, sekret, król. z r, 1629. Erekcyą tę potwierdził w r. 1729 Jerzy Mocki, kanonik kat. płockiej, a po raz trzeci Jerzy hr. Laskarys, biskup zenopolitański, opat żółkiewski, łaciński proboszcz żółkiewski, i patron nahoreoki. We wsi jest cerkiew drewniana zbudowana w kształcie krzyża z trzema kopułami, na miejsce starej, spalonej, w r. 1757 przez hr. Laskarysa i gromadę. Jest także szkoła, a do niej należy 6 mr. gruntu wedle erekcyi z r. 1629, cytowanej wyżej, przeznaczonych dla diaka a oraz dla pomocnika szkolnego. Strój włościan tutejszych kożuch, opończa czarna albo siwa do stanu, płótnianka do stanu, kamizelka od niedawna niebieska przeważnie, z guzikami metalowymi, pas szeroki czerwony, czapka czarna na zawiasach, albo siwa, buty czerwone na obcasach. Kobiety noszą kożuchy, świty, zamożniejsze niebieskie jupki z szerokim, czerwonym kołnierzem i mankietami, albo popielate jupki, podbite barankami popielatymi, korale na szyi, chustki na głowie. Dziewczęta noszą na głowie bukiety, a do ślubu i na święta wielkie korony z różnych kwiatów i barwinku złoconego, a z tyłu przy koralach lub kwiatach różnokolorowe spinki. W r. 1403 potwierdził Władysław Jagiełło Iwaszkowi Kapliczowi darowiznę tej wsi nadanej od Lwa, ks. ruskiego i wolne jej posiadanie potomkom Iwaszka z zachowaniem służby wojennej obwarował. Przywilej ten nadany był w Medyce, i znajduje się w Petersburgu w archiwum metr. lit. 102. Żółkiewscy nadali wieś łacińskiemu probostwu żółkiewskiemu. Jan III pisał w r. 1685 do Konst. Wapowskiego, mieczu, przemyskiego, aby egzaktorom bronił pobierać z tej wsi podatek karczemny. Nahorczany al. Nahurczany, rus. Nahirozany część Śliwnicy, w pow. przemyskim. Zajmuje ona płd. zach. część obszaru, nad samym Sanem. Ob. Sliwnica, Nahordy, góra i szczyt w paśmie Gołogór, na wsch. granicy gm. Hanaczowa, w pow. przemyślańskim, pod 42 7 20 wsch. dłg. F. , a 49 43 płn. sz. g. Wznies. 407 m. npm. Od południa płynie pot. Młynówka la80wa, źródlane ramię Hanaczówki ob. . Nahorecka, karczma około Korszewa, pow. łucki. Nahoreckie al. Horka, wś nad rzką Połonką, pow. łucki; w 1 okr. pol. , gm. Połonka, pomiędzy wsią Połonne a siałem Połonką, na płd. zach. od Łucka; liczne wzmianki znajdują się w Pam. kij. Arch. Kom. w t. III, cz. 2. Na Hori, część Podlipiec, w pow. złoczowskim. Nahorna al. Hlinki, wś na pr. brz. rz. Burty, pow. taraszczański, na granicy pow. humańskiego, 644 mk. , par. prawosł. Pobojna w pow. humańskim; należy do klucza krasiło wskiego, hr. Branickich. Na okolicznych polach znajduje się wiele starych mogił. Nahorynie al. Nahoryma, Nahoryn, część wsi Oryszkowiec w pow. bobreckim. W t. 7 A. G. i Z. , str. 167, znajduje się dokument wydany w Krakowie 15 kwietnia 1489 r. , w którym Kazimierz Jagiellończyk zatwierdza dokonaną przez rajców lwowskich zamianę wsi Łuczan, Nahorzan czyli Piotrowej Góry i Bolszo wa w powiecie żydaczowskim położonych, a do szpitala św. Ducha należących na wieś Melechów. Otóż wieś Nahorzany al. Piotrowa Skała nazywa się w r, 1457 Mohylyszcze, a dziś zwie się Nahorynwm. Lu. Dz. Na Hreble, wzgórze 551 m. wys. pod 49 18 40 płn. szer. , a 40 57 w. dłg. od F. , w płd. wsch. strony Podbuża, w pow. drohobyckim. Od zach. opływa je Bystrzyca, od płd. i płn. jej dopływy pot. Opaka i Wielki potok. Lu. Lz. Na Hryćkaeh al. Hryćki, młyn w Fajnie, pow. żółkiewski. Na Hucisku 1. leśniczówka koło Huciska

Nagy Pobrocz