50 mk. Folw. i wś N. rozl. m. 605 grun. or. i ogr. m. 265, łąk m. 126, pastw. mr. 73, lasu mr. 64, zarośli im 20, nieuż, i place mr. 57; bud. mur. 3, z drzewa 5; pokłady torfu. Wś N. os. 16, z gran. mr. 46. Folw. N. lit. B. rozl. mr. 139; folw. ten w r. 1872 oddzielony od dóbr Nadratowo. Folw. lit. C. rozl. mr. 90, w r. 1872 oddzielony od dóbr Nadratowo. Nadrau 1. niem. , dobra ryc. w Prusach wschód. , pow. rybacki, st. p. Griinhof, okr. urz. stanu cywilu. Kirsohnehnen. 2. N. niem. ob. Nadfowo, Kk Fr, Nadrauen niem. , ob. Nadrowia, Nadreczie, dwa zaśc. pryw. , pow. dzisieński, w 2 okr. pol. , o 58 w. od Dzisny, jeden z nich ma 2 dm. , 13 mk. starów. , drugi zaś 1 dm. , 11 mk. starów. adrezie, wś włośc, pow. dzisieński, w 3 okr, po. , gm. i okr. wiejski Przebrodź, o 25 w. od gminy. Xadrowia al. Nadrawla, niem. Nadrauenj dok. Nadrow, Nadrowm, Ńadrowerlandt, Nadower, jedno z starych terytoryów pruskich. Według Toeppena ob. Hist. comp. Geogr. von Preussen, str. 23 graniczyła N. na zachód z zatoką Kurońską, ze Sambia, Natangią i z ziemią barcką Barten, na płd. z Galindyą i Sadowią, okalającą ją i ze strony wschodniej; na płn. wreszcie, gdzie sięgała aż do Gilu, z Skalowią Schalauen i Karsowią. Jak inne terytorya tak i N. dzieliła się na mniejsze ziemie, z których kronikarze wymieniają Rethow i Kattow Dusburg, III, c. 171 172; ostatnie przypominają jeszcze dziś góra i wś Kattenau, w pow. stołupiańskim. W Kattow leżała też warownia Otholichien. Z innych grodów zasługują na wzmiankę Welawa iKaminiswika; jeszcze dziś zowie się jedna góra pod Georgenbuifg Kamswikus, Większej sławy jak inne terytorya zażywała N. dla tego, że w niej leżało sławne Romowe; bo chociaż zwykle utrzymują, że owego R. szukać raczej trzeba w Sambii, to jednakowoż Toepen słusznie temu przeczy, opierając się na wiarogodnem świadectwie Dusburga, piszącego wyraźnie Fuit autem in medio nationishujusperversae, scilicet in Nadrowia, locus quidam dictus Romów III, cap. 5. N. zawojowali Krzyżacy dopiero r. 1274, za czasów mistrza prowincyonalnego Konrada von Thierberg. Zajęli najprzód niedawno zbudowany gród Welawę, wydany im przez Tirskona, który przyjął wia rę chrześciańską; za jego przykładem poszło wielu przedniejszych panów tej ziemi. Służyli oni wiernie zakonowi. Mistrz prowincyonalny wysłał tam Teodoryka Ton Liedelau, wójta prowincyi sambijskiej, z wojskiem, w towarzystwie szlachty tamecznej, która znała dobrze położenie miejsc. Liedelau wkroczył w ziemię zwaną Rethowi, gdzie spotkawszy opór, zdobył i zburzył dwa grody i uprowa dził wiele koni i bydła; drugą rażą wyprawił swą piechotę rzeką Węgorapią aż ku ziemi Oatthow, dokąd się udał lądem z kilku ryce rzami i 150 jeźdźcami, zdobył tam zamek 01holichia i zamienił go w perzynę. Tem zachę cony mistrz; prowincyonalny wystąpił z potężnem wojskiem. Twierdza Oameniswika nad Węgorapią zatrzymała go przez czas dłu gi, labo jej broniło tylko 200 ludzi; Thierberg z ziemią ją zrównawszy, przebiegł z orężem w ręku całe terytoryum, a Nadrowianie, cho ciaż posiadali nie mało jeszcze ludu zdolnego do noszenia broni i wielo grodów munitiones, zniewoleni byli poddawać się zakonowi i przyjęli chrześciaństwo. Pewna część jednak wolała opuścić ojczyznę i przeniosła się do Litwy. Wojna ta ciągaęła się przez dwa la ta, a kraj przedtem ludny, zamienił się, jak świadczy Dusburg Scriptor. rer. Prus. I, str. 132, prawie w pustynię. Kś. Fr. kadrowo, niem. Nadrau dok. Nadrawen Nadrawsdorf wś i dobra ryc, pow. ostródzki, st. pocz. i okr. urz. stanu cywilu. Olsztynek. N. istniało już r. 1411. W 1419 r. odnawia Michał Kuechmeister, w. Janowi Schottner w uznaniu wierności okazanej podczas ostat niej wojny, przywilej na 40 włók w N. , na danych prawem ehełmińskiem ob. Kętrz. O ludn. pol. , str. 378, Kś. Fr. Nadrowsle, wś, pow. wyłkowyski gm. Pojeziory, par. Wyłkowyszki, odl. od Wyłkowyszek 14 w. , 9 dm. , 76 mk. W 1827 r. było 6 dm. , 48 mk. Nadróż, wś, folw. i rum. , pow. rypiński, gm. i par. Żałe, odl. o 8 w. od Rypina. Posiada sąd gm. IV okr. , cegielnię, karczmę, wiatrak, 58 dm. , 375 mk. W 1827 wś r. N. ma 32 dm. , 303 mk. os. zaś 20 dm. , 196 mk. Według regestr, pobór, z 1564 r. wś N. , w par. Żałe, należała do częściowych posiadaczy, którzy płacą 9 flor. 3 gr. 1 sold. Pawiński Wielkop. , t. I 292. W 1780 było tu 8 części szlacheckich, na których wysiewano 70 koroy żyta. Obecnie folw. N. z wsią t. n. , Rumunki Nadróż, Huta i os. Reszki rozl. m. 1633 grun. orne i ogr. m 1018, łąk mr. 154, pastw. mr. 40, lasu m. 320, wody mr. 74, mouż. i place m. 27; bud. mar. 12, z drzewa 15; płodozmian 7 i 10polowy; są pokłady torfu. Wś N. os. 46, z grun. mr. 104; wś Rumunki Nadroż os. 11, z grun. mr. 380; wś Huta os. 18, z grun. mr. 130; 08. Reszki os. 1, z grun. mr. 42. Xadroziia, os. młyn. , pow. noworadomaki, gm. Kobiele, par. Ko Mele Wielkie, ma 1 dm. , 150 mr. ziemi; należy do dóbr Gadów. Nadrożno, młyn, pow. średzki, 2 dm. , 41 mk. ; nal. do gm. Jerzyna. Nadrybie 1. wś i dobra, i Nadnjhska Wola wś, pow. chełmski, gm. Cyców, par. Pacha

Nadolny Młyn