ciej i Konstancya z Petrzyszczów Swaraccy sprzedają N. Michałowi Szpakowskiemu za 500 złp. W 1682 r. Hrehory Swaracki sprze dał N. Wojtkowszczyznę Janowi Różańce za 3000 złp. W t. r. Samuel i Kazimierz Swaraccy i Helena z Szypiłłów Kazimierzowa Swaraoka sprzedają N. Michałowi Szpakow skiemu, mostowniczemu połockiemu, za 1000 złp. W 1688 r. Samuel Swaracki sprzedał trzy części N. idworzysko starodawne Mikoła jowi Butwiłowskiemu za 1000 złp. z wstępem na wieczne czasy do jez. Łuniczno. , W 1696 r. Hieronim Swaracki sprzedał część N. , Ale ksandrowszczyznę z jez. Łunicznem Danielowi Szpakowskiemu, cześnikowi trockiemu, ze wstępem do młyna na rz. N. pod starym Dwo rem, za 500 złp. W 1698 r. Kazimierz Swa racki i Helena z Szypiłłów sprzedali część I swą w N. Mikołajowi Butwiłowskiemu za 1000 złp. W 1702 r. Jan Butwiłowski sprze dał część swą w N. , Swarowszczyznę i Aleksandrowszczyznę Danielowi Szpakowskiemu za 500 złp. W t r. Mikołaj Butwiłowski sprzedaje N. Biedrzycę, z dworem, stawem, młynem, wstępem do jez. Łunieczno i 4 place w mku Biedrzycy Danielowi Szpakowskie mu za 10000 złp, W 1705 r. Hieronim Swa racki i Konstancya z Sadowskich sprzedali N. za 1500 złp. Danielowi Szpakowskiemu, s amp; oie kuszlickiemu, który ufundował w 1715 r. cer kiew w Biedrzycy pod wezw. św. Mikołaja. Znajduje się tu kapL kat. par. Zahaczę. Gmi na naćka, z zarządem w Paludowieżach, skła da się z 8 starostw i liczy 85 wsi, 377 chat i 928 dusz. Ä. K. Ł. Naczachowo wXVI w. N. wielki imałejOTB, z Naomohówko wielkie, wś i fol. , pow. kolski, gm. i par. Izbica, odl. 25 w. od Izbicy. Wś ma 5 dm. , 109 mk. ; folw. 2 dm. , U mk. Ogólny obszar wynosi 516 mr. W XVI w. mieszkali tu sami częściowi właściciele, gdyż według regestr, pobor. z 1557 i 1666 r. istniały wte dy wsie N, małe, własność Jana Dobieckiogo, mającego 2 łany i 1 zagród. , oraz Stanisł. Wie trzy chowskiogo, do którego należał 1 zagrod. N. wielkie miało toż częściowych właścicieli Grzybowski posiadał tu 1 1 2 łana. , Cieplikowski 1 2 łana 1 i zagrod, i Jan Wietrzychowski 1 łan. i 1 zagrod. Naczachówko, wielkie par. Izbica należało do Jana Obalkowskiego który miał tu 8 łanów i 2 zagrod. Pawiński, Wielk. , U 21, 23, 25. Br. CL Naczaia, rz. , lewy dopływ Wilii, uchodzi między Rykontką a Wombą. Nacze, zaśc. szl. nad rz. Pobierze, pow. wileński, w 5 okr. pol. , o 45 w. od Wilna, 1 dm. , 6 mk. kat. Na Czerninci, wzgórze 684 m. wys. , pod 49 17 płn. szer. a 40H2 20 wsch. dług. , w zach, stronie Turzego, w pow. staromiejskim. Ma Czerwoneni, karczma, przy Wyciążaoh, w pow. krakowskim, należy do Kościelnik Ma Czobotatie, młyny w obrębie gm. Słobódki czyli Szerowiec dolnych, pow. czerniowiecki. Br. G gt; Naczuny, wś, pow. poniewieski, ob. Na ciuny, Naczwa, rzeka, dopływ rz. Łowaó ob. . Naczyuna, kol. , pow. rybnicki, odl. Vs mili od Rybnika Na Czysle, cegielnie w m. powiatowem Jaworowie. Na Dahanaeh al. Dahany część Werchraty, pow. Rawaruska. Zajmuje płn, zach. część obszaru, przypierającą do Huty starej w pow. cieszanowskim. Nadarzyce, wś i dobra nad rz. Wrześnią, pow. wrzesiński, należą do dóbr wrzesińskich hr. Edwarda Ponińskiego, 1287 mr. rozl. , 7 dm. , 129 mk. , 5 ew. , 124 kat. , 59 analf. Poczta, tel. , st. kol. żel. i gość. we Wrześni o 4 kil. W XVI w. istniały tu dwie części Nadarzyce Nadarzioze Wielkie i Małe. Według regestrów pobor. z l578 r. N. Wielkie par. Gozdawa były własnością Anny Gałczyńskiej, miały pół łana i 3 zagr. Pawiński, Wielk. I, 200, zaś N. Małe własność Nadarzyckich nie miały wcale łanów kmiecych, tylko 1 osadę i 3 zagrod. Pawiń. , Wielk. I, 200, 215. Nadarzyn, os. miejska nad rz. Utratą, pow. błoński, gm. Młochów, par. Nadarzyn. Leży w stronie płd. zach. od Warszawy, w odl. 21 w. , przy drodze bitej oddzielającej się za Falentami od szosy prowadzącej na Tarczyn do Radomia, Posiada kościół par. murowany, synagogę, szkołę począt. ogólną, 1176 mk. , 1115 mr. ziemi do mieszczan należącej. W 1827 r. było tu 74 dm. , 738 mk; w 1862 r. 65 dm. 5 mur. , 939 mk. 516 żydów. N. należał w XV w. do szlacheckiej rodziny h. Radwan, siedzących w sąsiednim Ruścu. Herb tej ro dziny, nazwisko siedziby, w zestawieniu z dość licznymi śladami kolonizacyi małopolskiej w ziemi rawskiej, pozwala domyślać się w tych Radwanach małopolskiego pochodzenia. W r. 1453 na prośbę Tomasza z Ruśca, Bolesław IV, ks. mazowiecki, wydaje przywilej na lokacyą miasta na prawie chetmińskiem we wsi Nadarzynie. Wtedy to zapewne powstał tutejszy kościół parafialny, mający swą filią w Ruścu. W 1554 r. Zofia z Mrokowa Nadarzyńska, żona Walentego, kasztel, wiskiego, zakłada w N. szpital i szkołę. Wizyta Wawrzyńca Goślickiego, bisk. poznańskiego, świadczy, iż w 1603 r. kościół par. w M. był w dobrym stanie i miał mansyonarzy, utrzymujących się z zapisu kasztelana Walentego Nadarzyńskiego. W 1678 r. N. stał się własnością kolegium jezuitów płockich, którzy nie zważając na swobody zapewniono mieszkańcom przez pra

Nacza