ka, na płn. zach. Wistowa, na płn. Bednarów, na wsch. Majdan, na płd. wsch. Zagwoźdź 3 ostatnie miejscowości w pow. stanisławow skim. M. leży w dorzeczu Dniestru za pośre dnictwem Łukwi. Wchodzi ona tu z Rypianki a płynie przez środek zach. części obszaru na płn. wsch. do Bednarowa i przyjmuje w obrębie wsi mało strugi z obu boltów. Wzdłuż granicy wsch. płynie dopływ Łukwi, Łukawica, w tym samym Iderunku i wchodzi do Majdanu przyjmując z lew. brz. w obrębie wsi małe strugi. W dolinie Łukwi leżą zabu dowania wiejskie cerkiew na praw. brz. rze ki. Płd. wsch. część obszaru lesista las Paryszcze na płd. wsch. . Własn. wiek. rząd. ; własn. mn. ma roli or. 630, łąk i ogr. 1233, past. 215 mr. W r. 1880 było 760 mk. w gm. między nimi 15 obrz. rz. kat. Par. rz. kat. w Kałuszu, gr. kat. w Rypiance. We wsi jest cerkiew pod wcz. ś. Mikołaja, szkoła fi lialna i kasa pożycz. gm. z kapit, 180 zł. w. a. Za czasów Rzpltej należała wś do dóbr koronnych i starostwa kałuskiego, w ziemi halickiej. W lustracyi z r. 1765 rkp. , 0ssol. 1892, str. 15 czytamy, , Wś M. według pro dukowanego inwentarza importuje na rok intraity 1287 złp. 6 gr. 3 den. Areudy karczem nej z porękawicznem wypłaca zł. 805, która suma do powyższej generalnej wchodzi. W tej wsi są ludzie nazwiskiem kniazie. Według opisu inwentarzów na łanach 2 siedzą. Prawa swego nam nie pokazywali, twierdząc, że im per hostilitatem zginęły. Jednak z tychże ła nów płacą, podwody odbywają, brogowszczyznę i inne podatki płacą. Lu. Dz, Mysłowa w dok. Miałowa, wś po obu brzegach rz. Zbrucza, w pow. starokonstantynowskim, na płd. wsch. od Zbaraża a na płd. w pobliżu Wołoczysk. Druga połowa tej wsi, oddzielona od pierwszej przez kordon graniczny, leży w pow. skałackim w Galicyi. Ob. Arch. J. Ź. R. , cz. Tl, i 1 235. Mysłowa, wś nad Zbruczem, pow. skałacki, leży w okręgu granicznym, nad samą granicą od Podola rossyjskiego, 4, 5 klm. na płd. od Podwołoczysk, których jest prawie przedmieściem. Graniczy na płd. z Orzechowcom, Czernielówką i Kaczanówką, na zach. z Mołczanówką a na płn. z Zadnieszówką. Obszar dwor. gr. or. 24, łąk 330, pastw, 1, lasu 74 mr, ; włośc. gr. or. 502, łąk 127, past. 176 mr. ; ludn. rz. kat. 247, par. Kaczanówką, gr. kat. 324, izr. 13, par. Staromiejszczyzna, szkoła filialna, kasa pożyczk. z kap. 1332 zł. w. a. ,; sąd pow. Nowe Sioło, urząd poczt. i tel. na st. kolei żel, Karola Ludwika w Podwołoczyskach. B, R. Mysłowce al. Myśliwce, wś włośc, pow. dzisieński, w 4 okr, pol. , gm. Jazno, okrąg wiejski Kuryłowicze, 8 dusz rewiz. Mysłówek, wś, pow. łęczycki, ob. Mysłówka. Mysłowice, niem. Myslowitz, mko nad rz. Przemszą, przy ujściu Brynicy, pow. katowicki, dawniej bytomski. Leży na samej granicy królestwa polskiego, naprzeciwko Modrzejowa w pow. będzińskim, z którym łączy się przez most drewniany, długi 840 stóp, przechodzący po nad Przemszą i nadrzeczną doliną. Odl. 10 klm. od Katowic, 23 klm. od Oświęcimia, a 197 od Wrocławia. Posiada kościół par. kat. murowany i drugi św. Krzyża, synagogę, szkołę katol. , ewang. i żydowską, stacyą pograniczną kolei żel. górnoszląskiej, połączoną ze stacyą kolei północnej w Szczakowie w Galicyi, komorę celną, stac. poczt. , tel. , szpital na 20 łóżek, młyn, tartak i liczne zakłady górnicze i fabryczne, na obszarze miejskich gruntów. Ludność M. wynosiła 312 dusz w 1775 r. , w 1825 r. wzrosła do 1, 205, w 1850 r. liczono 2, 759, w r. 1861 r. 5, 331, w 1875 r. 6, 657 mk. Obszar miasta wynosi 70 morg. , a terytoryum do miasta należące 2160 morg. M. leżą śród wyżyny 792 stóp npm. , bogatej w płody mineralne, jak węgiel, rudy żelazne, piaskowiec i nieco gliny ogniotrwałej. Obszar miejski dzieli się na sześć części Koziniec, Zabłocie, Źabolina, Ostatki, Kamieniec i Miejskie i składa się z 118 oddzielnych posiadłości. Gleba nieurodzajna, wydaje kartofle, żyto i owies. Handel jest dość ożywiony skutkiem połączenia M. drogami żelaznemi z Oświecimem, Krakowem, Katowicami. Przemszą służy za drogę wodną do spławu drzewa, desek, glinki i węgli. Drogi bite łączą M. z Tarnowicami i Brzezinką. Na obszarze gruntów miejskich znajdują się liczne kopalnie węgla, rudy żelaznej i piaskowca. Według dokumentu, którego oryginał znajduje się w archiwum hr. Mieroszewskich w Krakowie, M. otrzymały przywilej miejski w 1360 r. od Mikołaja, ks, opawskiego i raciborskiego, na prośbę dziedzica tej wsi Ottona z Pilcy. W 1483 r. przeszły M. w posiadanie ks. cieszyńskich, a wr. 1517 Kazimierz II, ks. cieszyński, sprzedał je wraz z Pszoczyną Aleksemu Turzonowi z Bethlen falva. Dobra M. obejmowały wtedy miasto M, i wsie Rozdzień, Bogucice, Kuźnica, Załazy, Brzezinki, Brzęozkowice, Dzienkowice z trzema pustkami Jazwiec, Koziniec i Szopienice, Jan Turzo sprzedał w 1536 r. M. z częścią dóbr Stanisławowi Salomonowi z Benedyktowa, a druga część przeszła w ręce Kamińskich. Po różnych kolejach M. dostają się Mieroszewskim. Krzysztof Mieroszewski zjednoczywszy drogą spadku i kupna dobra mysłowskie, a niemając potomstwa, chciał założyć szkołę rycerską, lecz, gdy napotkał trudności, założył w dobrach tych ordyuacyą, na Myśliwstwo Mysłowa Mysłowce Mysłówek