towej w. ks. lit. , na miejscu dawnej, o której w wizycie dziekana chwastowskiego z 1746 r. powiedziano w tej wsi wybudowana cerkiew już do ruiny nakłoniona, ale na nową drzewa gromada nawoziła; dzwonnicy niema; dzwonów dwa na słupach i klepadło żelazne. Podług podania wś założoną została przez muzykanta Paszczenka, potomkowie którego do dziś w niej przebywają. W miejscu gdzie obecnie jest folw. ekonomiczny, miał stanąć kurzeniem Palej podczas jednej z wypraw z Cwastowa. M. należy do klucza jasnohorodzkiego, dawniej kniaziów Szujskich, dziś Marozcnki. Muzze Bach, rzka w Kurlandyi, ob. Muca, Mużaki, wś cerkiewna, pow. borecki. Mużakow, niem. Muskau, miasto nad Nissą, na pruskich górnych Łużycach, w pow. rozborskim. W 1880 r. 3, 029 mk. , w tem około 13 proc. Serbów. Okolica jest serbską, par. ew. wiejska, liczy 80 proc. ludności serbskiej. Dwa kościoły ewang. , miejski czyli niemiecki i wiejski czyli serbski. Wspaniały zamek z rozległym i pięknym parkiem. Stacya kolei żelaznej lokalnej, która stąd idzie do Białejwody i tam łączy się z linią Zhorjelc Berlin. Kąpiele mineralne mało uczęszczane. A. J. P. Mużanka al. Możanka, lewy dopł. Berezy ny Dnieprowej, w pow. borysowskim; bierze początek w nizinach około wsi Ranne; kieru jąc się ciągle na płd. zach. , płynie około wsi Ratutycze Młyny, Miechow i zaśc. Kudrzyn, wsi Możanka i tu przecina dawny trakt poczt borysowski. Pod wsią Zamożanie przyjmuje w siebie z pr. str. rzkę Łosznicę, ma młynek i przeciąwszy tordr. żel. moskiewskobrzeakiej, przyjmuje w siebie z lew. str. rzkę Bołotnicę; dalej płynie około dwóch wsi Niehnowicz, po obu jej brzegach położonych, wsi Zielona Dubrowa. Pod wsią Mietcze, przyjąwszy małą rzkę z lewej strony, rozlewa się w jezioro i w końcu onego pod folw. Lakierki al. Lekirki porusza dwa młyny i ma przejazd na goś cińcu z Mietczy do Uchałody. Dalej płynie moczarami koło zaśc. Zawały i o 4 w. za zaśc, Mużany wpada do Berezyny, prawie naprze ciwko folw, Hlewina. Długość biegu wśród lesistych nizin wynosi około 5 mil Nad brze gami wiele łąk; rybna. A, Jel. Miużany, zaśc. nad rzką Mużanką, pow. borysowski, w okr. pol. łohojskim, ma 2 osady; miejscowość zapadła, poleska, grunta lekkie. Mużenka, rz. w gub. mohylewskiej, lewy dopływ Dniepru. Mużgi, os. , pow. szczuczyński, gm. Szczuczyn, par. Grabowo. W 1827 r. os. rząd. , 2 dm. , 15 mk. Mużczek, rz. w gub. mohylewskiej, pr. dopł. Biesiedzi, pr. dopł. Soży. Mużyczek, wś cerkiewna, pow. klimowicki, gm. Zabiełyszyn, 51 dm. , 295 mk. Mużyków mylnie Musików, przys. do Rze czycy długiej, pow. tarnowski. Leży w piasz czystej równinie, 156 m, npm. , na południe od Rzeczycy długiej, na prawym brzegu Sanu, przy dwóch połączonych kanałem stawach. Na północ i wschód ciągnie się aż po granicę królestwa kongresowego sosnowy bór, nie przerwanie U klm. szeroki a z północy na po łudnie 18 klm. długi, jedynie 6 klm. na połu dniowy wschód od M. przerwany przez osady zbudowane nad potokiem Bukową, uchodzą cym do Sanu. M. należy do parafii rzym. katol. i urz. poczt. w Rozwadowie. Przysio łek składa się z browaru piwnego i kilku chat. Pos. większa Adama ks. Lubomirskiego ma 8 m. roli, pos. mn. 59 m. roli, 20 m. łąk i 32 m. past. Na południe graniczy M. z Brandwicą. Mac. Mużytów, wś, pow. podbajecki, o 6 klm. na płn. od Podhajce, przy gościńcu rządowym brzeżańsko podhajeckim, nad potokiem, dopływem Koropca. Wieś ta graniczy od wschodu z Beckersdorfem, niem. kolonią należącą do Nowosiółki i z Justynówką, również przysioł. do N. na płd. z Podhajcami, na zach. z Rudnikami, Litwinowem, Bozykowem, na płn. z Baźnikówką, przys. do Sarańczuk, i Telaczem. Położona 210 m. nad poziom morza, ma glebę zimną i wilgotną, śnieg spadły w jesieni najczęściej do wiosny leży. Stoki pagórków spadziste, to też ulewy zrządzają znaczne szkody, zabierając nie tylko zboże, ale zdzierając całą warstwę urodzajnej ziemi. Zima trwa tu o 14 dni dłużej niż w sąsiednich Brzeżanach, pola otwarte dla wiatrów wschodnich i północnych. Jost tu gorzelnia, która pędzoną bywa dla przezimowania brahą inwentarza, który stanowi główną podstawę tutejszego gospodarstwa. M. leży w tak zwanem słomianom Podolu, a graniczy z lesistą i górzystą okolicą dawniejszego obwodu brzeżańakiego, która we wschodniej Galicyi należy do najmniej sprzyjających gospodarstwu rolnemu. Obsz. dwor. gr. or. 1397, łąk 160, pastw. 63, lasu 2, 036, włośc. gr. or. 2, 122, łąk 305, past. 65, la, 1 m. kwadr. Ludność rzym. kat. 115, par. Podhajce, gr. kat. 1, 559, par. w miejscu. Są tu dwie cerkwie Zmartwychwstania Obr. P. i Narodzenia Ohr. P. , dek. podbajecki, dyec. Iwo w. ; szkoła etat. o 1 nauczyc, wszystkie urzędy w Podhajcach. Pos. wiek. była własnością rodziny Władów, od których przed 20tu laty nabył ją Józef Bocheński. O M. znachodzą się wzmianki w starych dokumentach, mianowicie w dokumencie wydanym w Szarańczukach 2 maja 1476 r. , którym Jan Buczacki, dziedzic Litwinowa, i Jan Skarbek ze Szarańczuk uposażają kościół w Litwinowie, a pierwszy potwierdza zarazem zapisy ojca swego Jana Litwinowskiego, starosty trembowolskiego,

Mutnianka

Muzze Bach

Mużaki

Mużanka

Mużenka

Mużgi

Mużczek

Mużyczek

Mużyków

Mużytów