szyńskich, tuż poniżej drogi kolei żel. leluchowskiej zlewa swe wartkie wody do Popradu od praw. brzegu. Jeszcze powyżej Powroźnika rozdziela się na liczne ramiona, tworząc szerokie łożyska i obszerne kamieńce. Z praw. brz. przyjmuje potoki Z Łuha pot. , Mochnaczkę, Bradowczany, Krynicę, Jastrzębik; z lew. brz. Chotarny Hotarny. Zimny, Wojkową, Stupny i Malnicki pot. Dolina tego strumienia górskiego przeważnie dzika, miejscami urocza i romantyczna. Długość biegu 20 kil. Spad wód 680 m. źródło, 620 m. pod kościołem w Muszynce, 570 m. pod Tyliczem, 480 m. ujście Krynicy, 425 m. ujście do Popradu. Br G. Muszynka, wś, pow. nowosądecki, odległa o 14, 4 klm. od Krynicy, leży u źródłowisk pot. Murzynki, w kącie utworzonym przez granicę węgierską, zagięta szerokim owalnym łukiem. Położenie ma górskie i lesiste, wzniesienie zaś nad poziom morza dochodzi do 620 m. Granica węgierska przechodzi tu szczytami Karpat, sięgającymi do 723 m. npm. i zniżającymi się na 688 m. w przełęczy, przez którą wiedzie droga z Tylicza na Węgry. Na samej granicy znajduje się dotąd murowany dom, obrócony na karczmę, w której się dawniej mieścił urząd cłowy. Najwyższe szczyty okalające tę wieś, z których spływają liczne strumyki, są od płn. Polanka 728 m. a od płd. Jawor 830 m. , Wysoka hora 765, m. i Wysokie Bereslie 895 m. npm. Na zachodzie wysuwają się pojedyncze grupy domów aż po miasteczko Tylicz, w którego pobliżu znajdują sie kwaśne źródła, nazywane także Muszynkami. Ta górska osada, mająca nieurodzajną, kamienistą glebę, uprawianą z wielkim mozołem, ma 538 mk. gr. kat. , mówiących dyalektem małoruskim zmieszanym z językiem polskim. Należą oni do par. gr. kat, w Tyliczu. Jest tutaj szkoła ludowa i cerkiew drewniana o niskim zrębie i wysokim dachu, pokrywającym właściwą cerkiew i nieproporcyonalnie dużą dzwonnicę. Podobne budowle są. bardzo powszechne w tych stronach. Obszar większy należał dawniej do biskupstwa krak. , mianowicie do dóbr muszyńskich, teraz zaś do funduszu religijnego i składa się 70 mr. roli i łąk, 20 past. i 636 lasu; pos. mn. ma 1265 mr. roli, 235 łąk, 207 past. i 83 lasu. Wieś została założoną w r. 1350 przez sołtysa Piotra na 118 łanach, oprócz togo otrzymał sołtys dla siebie 6 łanów, 2 młyny, 2 karczmy i dochody z jatek szewskiej, chlebnej, sukiennej i solnej. Ponieważ wś została osadzona na prawie magdeburskiem, przeto przypadł sołtysowi jeszcze szósty grosz od czynszów z ról i trzeci od spraw osądzonych. Za to miał sołtys stawić się zbrojno na każdą wyprawę wojenną. Wyciąg z dyplomu fundacyjnego podaje Morawski Sądeez. , t. II, str. 5. Mac. Muszyno, wś, pow. drysieński, w 4 okr. pol, gm. Sarya, par. kat. Rosica, w pobliżu dworu Saryi, o 17 w. od Dryssy, cerkiew mur. pod wez. Wniebowzięcia N. M. P. fundacyi Łopacińskich; zarząd gm. saryańskiej, liczącej 647 chat i 2048 dusz. Muszyńska dolina, fol. na obsz. dwor. Bykowa, w pow. Samborskim. Mutczów, niem. Maukendorf, wś łużycka, pow. wojerecki. Do 1815 r. należała do saskich Łużyc i budyszyńskiego okręgu. Ludność ewangielicka. Mutelyng dok. , jezioro na Warmii, pod Wartemborkiem, pow. olsztyński ob. Cod. dipl. Warm. , III, str. 419. Mutercaupe dok. 1340, kamień graniczny w Sambii, pod Królewcem ob. Cod. dipl. Warm. I, Reg. , str. 183. Muthydelnize dok. 1291, struga pod Goręcinem, pow. kartuski ob. Perlbach, P. U. B. , str. 427. Mutilis dok. 1346, jezioro pod wsią Soritten ob. , w pow. licbarskim Cod. dipl. Warm. , II, 86. Mutir dok. , jezioro pod Stankiem niem. Riesenwalde i Jawtarai, pow. suski ob. Script. rer. Pruss. , V, str. 425 i 426. Mutizar, dobra, pow. rzeczycki, ob. Mucizar. Mutne, także Biadoazhów dawniej zwana wś, pow. żywiecki, odl. od urz. poczt. i par. rz. kat. w Jeleśny o 4, 5 klm. , leży nad małym potokiem uchodzącym z praw. brz. do Kosza rawy, w okolicy podgórskiej i lesistej. Przez płd. kraniec wsi prowadzi powiatowa droga z Kurowa do Żywca, przez środek zaś droga gminna do Pewla. Wzniesienie wsi wynosi 419 m. , ale ku wsch. podnosi się teren do 737 m. w lesistem wzgórzu Na Greniu. Kamionec ki dziejopis żywiecki, str. 33 wywodzi na zwę tej wsi od potoku i nazywa M. także Biadoszkowem i wylicza między wsiami państwa żywieckiego, dostarczającemi owies. Siarczyń ski rkp. Bibl. Ossol. 1825 nazywa tę wś także obydwoma nazwami, notując, że ma bo gate sady. Ta osada liczy podług spisu ludno ści z r. 1881 mk. rz. kat. 327; podług szematyzmu duch. 468. Więk. pos. nie ma; mniej. pos. wynosi 173 mr. roli, 11 łąk i ogr. , 91 past. i 90 mr. lasu. Graniczy na płn. z Pewlą, na zach. z Pewlą Małą, na wsch. z Pewlą Wielką a na płd. z Jeleśną. Mac. Mutne, wś w hr. orawskiem, w pow. namiestowskim, nad pot. Mutnianką, w okolicy górskiej, na pograniczu Orawy z Galicyą pow. żywiecki, od wsch. graniczy z wsią Weselą, od płd. z Benedykowem i Nowptami; ma dm. 283, rak. 1480 słow. ; obszar gm. wynosi 11, 207 katastr. sążni kw. 1880 r. , W miejscu kościół para. , łac, fundowany pod wez. I św. Maryi Magdaleny r. 1787, od którego też

Muszynka

Muszynka

Muszyno

Muszyńska dolina

Mutczów

Mutelyng

Mutercaupe

Muthydelnize

Mutilis

Mutir

Mutizar

Mutne