łąk, 82 past. i 833 mr. lasu; pos. mn. 1117 roli, 576 łąk, 474 past. i 561 mr. lasu. Bawniej było to miasteczko własnością biskupów krakowskich; podług dyplomu podanego w wyciągu u Morawskiego Sądecz. , I, str. 188 w r. 1301 nadał te dobra z zamkiem Pło che, zbudowanym według trądycyi przez Berżewickich h. Tatry, biskupowi Muskacie król węgierski Władysław za usłagi, jakie mu biskup krak. oddał przy uzyskaniu korony. Ten biskup osadził w pustkowiu miasto i nazwał od swego nazwiska Muscata bowiem jest przerobienem musca, t. j. mucha. Gdy przyszło do sporu o koronę polską między Zygmuntem luksemburskim a Władysławem Jagiełłą, popierał biskup krak. pierwszego, co spowodowało zajęcie tych dóbr na rzecz korony. W r. 1397 zapisuje więc królowa Jadwiga Morawski, Sądecz. , II, 54 Mościcowi Staniszewskiemu, uwzględniając wierne służby jego i zachęcając go nadal do gorliwości usłużnej, jemu i potomkom jego 60 grzywien groszy praskich zwyczajnej liczby polskiej po 48 groszy polskich na grzywnę licząc, zapisujemy na miasteczku naszem Muszynie z przyległościami w dodatku do pieniędzy, które ów Mościc na temże miasteczku w nagrodę zasług swych otrzymał od najjaśniejszego króla Władysława, małżonka naszego najmilszego, iż rzeczony Mościc i potomki jego miasteczko ono dzierżyć będą i posiadać dopóki my i następcy nasi nie spłacimy onych 60 grzywien. Zbigniew Oleśnicki odzyskał dobra dla biskupstwa krak. Na zamku byli biskupi obowiązanymi utrzymywać załogę pod wodzą starosty zamkowego, dla obrony okolicy od Węgier i opryszków. W akcie z 1468 r. między rozjemcami w sprawie o głowę Wierzbięty, wymieniony jest ssta muszyński Moraw. , Sądeczcz. , II, str. 244. W 1488 r. jest wspomniany znowu Grzegórz kasztelan muszyński, mający spór w Kezmarku na Spiżu z Stanisławem ze Starej wsi o zabicie jego brata dyplom u Morawskiego, 1. c, II, 292. W wojnie o tron węgierski 1474 r. obiegł ten zamek oddział Węgrów i zdobył go po krótkiej obronie, ale w skutek pokoju zawartego w Sromowcach, dostał się znowu dawnym właścicielom 1476 r. Jeszcze za Jana Kazimierza zwożono na ten zamek tramy i kamienie. któro z murów miano zrzucać na nacierających nieprzyjaciół, później zaniedbany i nienaprawiany gród niszczał i rozsypywał się w gruzy. Teraz przedstawiają się zwaliska w postaci nieforemnych odłamów nadzwyczaj grubych zewnętrznych ścian i u góry rozdartej kilkopiętrowej wieży. Mury wskazują najdawniejszy sposób budowy t. zw. mauergusswerk, składający się z obrobionych tylko z jednej strony kamieni, rumowiska i wapna. Od strony lądu, więc północnej, bronił tego zamczyska głęboki przekop i wystająca czwo roboczna baszta, do której prowadził most zwodzony. W grubym murze baszty widać niezgrabny komin, utworzony obmurowywaniem coraz wyżej podciąganego okrągłego pniaka, mającego 15 cali grubości. Obronną basztą a za nią sklepioną szyją, pnącą się w górę wjeżdżało się na pierwsze podwórze zamkowe, którego wschodnią stronę zajmował piętrowy dwór, zachodnią zaś dziedziniec z głę boka studnią wykutą w skale. Ten dziedzi niec był otoczony murem pojedynczym od strony przepaści a podwójnym, tworzącym obronny korytarz od drugiego dziedzińca, gdzie prawdopodobnie był skład drzewa i majdan sołtysi lub straży nadgranicznej. Ry sunki zamku znajdują się w Stęczyńskiego Okolicach Galicy i str. 37, Biesiadzie lite rackiej z r. 1883. Najdokładniejszy zaś opis w Morawskiego Sądeczczyźnie, t. I, str. 91. Na końcu tej książki jest umieszcony plan, skreślony na podstawie szczegółowych badań. Prawdopodobnie znajdowała się także w zam ku kaplica, gdyż parafia została erygowaną dopiero 1676 r. kościół zaś poświęcony 1749 r. Parafia należy do dyec. tarnowskiej, dek. nowosądeckiego i obejmuje siedm wsi, miano wicie Powroźnik, Złockie, Milik, Krynicę, Andrzejówkę, Żegiestów i Wierchomlę z ogól ną liczbą 2222 rz. kat. , 8843 gr. kat. i 203 izraelitów. Najbliżej położone wsie są w stro nie zach. Milik, płn. Złockie a płn. wsch. Jastrzębiki i Powroznik. Przez miasteczko pro wadzi gościniec doliną Popradu ze Starego Są cza do Krynicy, gdzie się łączy z gościńcem z Nowego Sącza do Tylicza. 2. M. , gajówka na obszarze dwor. Korytniki, w pow. prze myskim. Mac. Muszynka, wś pryw. , pow. wilejski, w 2 okr. poi, gm. i okr. wiejski Dołhinowo, o 2 1 2 w. od gminy a 50 w. od m. Wilejki, 3 dm. , 31 mk. kat. 11 dusz rew. ; należy do dóbr Dołhinowo, Kamieńskich. Muszynka, ob. Musznka, Muszynka, rz. górska, ma źródła w płd. wsch. stronie wsi t. n. , w pow. nowosądeckim, na płn. pochyłości góry Jawora 830 m. . Zasiliwszy się kilku strugami, przepływa wś Muszynkę i w kierunku płn. zachod, podąża wzdłuż gościńca aż ku Tyliczowi, gdzie z prawego brz. zabiera potok Mochnaczkę al, Piorunkę. Prawy brzeg doliny M. tworzą płd. zach. stoki granicznego pasma Cyganki, ze szczytem Polanką 728 m. . W Tyliczu zmienia bieg swój na płd. zach. , a przybywszy na obszar Powroźnika, w dolinie nieco szerszej, płynie na zach. aż po ujściepot. Krynicy, odtąd pośpiesza w kierunku płd. zach. ku Muszynie; gdzie po zach. stronie domostw mu

Muszkatowce

Muszynka