skim nie przewyższa 5 saż. ; w pobliżu mka Poswola, w pow. poniewieskim, przy ujściu rz. Ławeny, dochodzi od 12 30, miejscami nawet do 60 saż. Głębokość, nawet latem, wy nosi około 9 stóp, spław jednak utrudniony jest z powodu licznych na niej młynów. W ze szłym w. spławiano po niej w wielkiej ilości drzewo do Mitawy i Rygi, dziś zaś w niezna cznej ilości i to tylko podczas przyboru wio sennego, porą zaś letnią zupełnie ustaje. Wzniesienie wód podczas przyboru bywa tak znaczne, że około m. Posw ola, gdzie brzegi są dość wyniosłe, wody M podnoszą się do 20 stóp nad poziom, wychodzą z koryta i zalewa ją brzegi. Winnych okolicach brzegi M. są przeważnie niskie, pokryte w pow. szawelskim nie Wielkiemi zaroślami, w poniewieskiem lasem. Brzegi te przeważnie składają się z gip su, na którym w pow. poniewieskim, zwłasz cza około Poswola, leżą pokłady wapienia, w którym znajdują się cienkie słoje rudy że laznej. W pobliżu M. znajdują się źródła siarczane, z których ważniejsze Wowergio przy wsi Mingele, niedaleko od jej źródeł. Rzeka M. lewym brzegiem opływa płaskowzgórze pow. szawelskiego, skłaniając się ku granicy Kurlandyi i z tej strony niema wcale dopływów. Od pr. brzegu przyjmuje nastę pujące dopływy Norupe, Ejnowta, Welkwidio, Wowergis, Tatupis, Kulpa ob. Kulwa, Szyladis, Kroja ob. , Dowgiwena al. Dowgiwa ob. ; z lew. dopł. Jeziorka, w Słow. myl nie podany jako dopł. Muszy, Pomażupe, Ławena ob. , Piwesa ob. , Totola ob. , i Skaryca z Szeranksztą. Nad M. leżą liczne osady, od niej biorące nazwisko, jak Pomusze, Pomuszki, Pomuszniki, LerzPomusze, Pomusza i in. 2. M. Mała, rzka w pow. wiłkomierskim, płynie w kierunku, południowym i uchodzi z pr. str. do rz. Świętej o 2 w. od Wifdziszek. Dłu ga około 25 w. , porusza młyn przy ujściu znajduje się na niej most murowany na szosie petersburskiej. Na brzegach znajdują się wyborne łąki. Przybiera Mukszę i Promuszkę. J. Krz, Musza, wś, pow. dyneburski, attynencya dóbr Hieronimowo, własność Oskierków, Musiaki, niem. Muachakm, wś na pol. prus. Mazurach, pow. niborski. Posiada kościół par. ew. i st. poczt. Leży przy bitym trakcie z Niborka do Wielbarka, o 12 kl. na wschód od Niborka, w piaszczystej równinie, obfitującej w pokłady torfowe i małe zagajniki. W 1877 r. było tu 468 mk. , po większej części ewang. , ale po polsku mówiących, trudnią się oni głównie uprawą kartofli i hodowlą owiec. Tutejszy okr. urz. stanu cywlin. liczył w 1880 r. 1, 570 dusz. W 1882 r. nr. się 70 dz. , umarło 69 osób, zawarto 16 małżeństw. W1359 r. nadaje w. m. Winryk v. Kniprode Wielisławowi i Jaśkowi w ziemi saskiej 20 wł. na pra wie chełm. Dan w Iławie. W 200 lat później obdarza ks. Olbracht Jakóba Kopkę 4 wł. tamże. R. 1600 mają M. tylko pol. ludność ob. Kętrz, o ludn. pol. , str. 336. W 1856 r. było tu 280 mk. R. 1885 d. 10 marca zgorzał tutej szy kościół ewangielicki. Kś. Fr. Muszanka al. Muszynka, chutor w stronie płn. zach. Kijowa. Muszary, wś, pow. kozienicki, gm. Bobrowniki, par. Głowaczów. Odl. 27 w. od Kozienic, ma 5 dm. , 23 mk. , 104 morg. Muszawiec al. Sucharka, rz. , prawy dopływ Teterowa. Muszczarz, os. włośc, pow. konecki, gm, Miedzierza, par. Grzymałków, odl. 24 w. od Końskich, ma 5 dm. , 45 mieszk. , 114 morg. W 1827 r. os. rząd, 5 dm. , 22 mk. Musienica, niem. Muschenitz, rusk. Muszenci, wś, w pow. sereckim, na zach. od Seretu, graniczy od płn i wsch. z Waszkowcami, od płd. wsch. z Banczestie, a od zach. z Bahrynestie. Obszar gm. w stronie płd. i wsch. zra sza mały potok, który na płn. wsch. narożniku granicznym łączy się z pot. Lisokiem, tworzą cym płn. granicę tejże gminy. W dolinie te goż potoku legły chaty włościan. Powierzchnia liczy 281 hekt. , 28 m. kwadr. ; dm. 63, mieszk. 319 158 męz. , 161 kob. według obl. z 1869 r. W r. 1880 było mk. 300. Rz. kat. w liczbie 8 w. r. 1885 i gr. kat. należą do swych par. w Serecie; gr. wsch. mają tu kościołek drew niany p. w. Zwiastowania M. P. M. , jako filią par. gr. wsch. w Waszkowcach nad Seretem. Sąd powiat. , urząd podatkowy i stas. pocz. w Serecie. Br. O. Muszeningken, niem. , wś na Litwie prus. , pow. kłajpedzki, st. p. Proekuls; ma 433 morg. obszaru. W 1856 r. 35 mk. Muszka al. Olohówka, al. Rudka, rzka w pow. kamienieckim, wpada od pr. brz. do Zbrucza na wprost wsi Olchowczyka, powyżej Husiatyna; leżą nad nią wsie Olchówce i Kuźmińczyk. Muszka, niwa, ob. Koniów. Muszkalówka, rzka, zaczyna się w pow. jampolskim, mija wś Pasynki i pod wsią Nosikówką wpada od lew. brz. do rz. Moraszki, pr. dopł. Morachwy, w pow. mohylowskim. Muszkarów, wś nad Seretem, pow. zaleszczycki, o 11 klm. na płd. wsch. od Tłustego. Sama osada leży na półwyspie, który tworzy rzeka Seret, krętym korytem od Czortkowa płynący. Graniczy na wschód z Głęboczkiem, na płd. z Bilczem i Myszkowom, na zachód z Hinkowcami i Worwolińcami na płn. z Oleksincami. Gleba ta sama co w Muchawce, klimat tylko jeszcze łagodniejszy z powodu położenia więcej południowego i stromych brzegów Seretu, które od wschodnich zasłania Musor Musiaki Muszanka Muszary Muszawiec Muszczarz Musienica Muszka Muszkalówka Muszkarów